شنبه، مهر ۲۱، ۱۳۹۷

جارزدن خطر براندازی از زبان سخنگویان ولی فقیه - زینت میرهاشمی

 شنبه ۲۱ مهر
اگر کسی نسبت به وضعیت رژیم ولایت فقیه و ساختار حکومت در ایران خبر نداشته باشد و تنها نظاره گر تو سر هم زدن مجلس نشینان، هوچیگری ولی فقیه و شوی امام جمعه ها که نقش سخنگوی ولی فقیه و تبلیغ نظر او را دارند، باشد، از «دموکراسی» زیر سایه دیکتاتوری مذهبی دچار توهم می شود
از یک سو ولی فقیه شمشیر از غلاف بیرون کشیده و همه را تهدید می کند که مبادا طرح پیوستن به پیمان «اقدام ویژه مالی» امضا شود و هر کس این کار را بکند خائن محسوب می شود و از سویی دیگر مجلس ارتجاع در روز یکشنبه ۱۵ مهر، لایحه پیوستن به کنوانسیون مقابله با تروریسم (CFT) را تصویب می کند. در ظاهر امر، به نظر می آید که مجلس ملاها، حرفهای تهدیدآمیز رهبرشان را در فاصله بسیار کوتاهی نادیده گرفته اند. این که باندهای گوناگون با توجه به نقش و جایگاهی که در هرم قدرت دارند، با هم دعوا دارند و بارها به جدال و جنگ گرگهای حکومتی در همین فراسوها اشاره شده است، اما بر همگان روشن است که تمامی تصمیمهای ریز و درشت بدون تایید ولی فقیه سرانجامی پیدا نمی کند. حکم ولی فقیه تعادل بین جناحهای حکومتی را رسم و شکل می دهد. البته این فرض هم درست است که در شرایطی پیش آمده که رژیم زیر فشار مجبور به پذیرش مواردی شده است که به جرات می توان گفت به ولی فقیه تحمیل شده است. مانند پذیرش توافق برجام یا رویدادهای بعد از آن که ولی فقیه هنوز کبریت به آتش این قرارداد نزده که اوایل قولش را داده بود. بر آمد این وضعیت این است که ولی فقیه در قد و قامتی نیست که بتواند، بحران درون هرم قدرت را کاهش دهد و در عین حال بدون تصمیم او هم موضوعی حل نخواهد شد. حتا اگر این تصمیم جام زهر دیگری باشد.
سخنگویان ولی فقیه در روز آدینه ۲۰ مهر، تصمیم مجلس ارتجاع را از جنس «تسلیم شدن در برابر آمریکا» و «اجرای برجام موشکی که بخشی از برنامه های دشمنان انقلاب اسلامی است» دانسته و آن را تصمیمی که «فقط و فقط اقدام کنندگانش را خوار و ضایع می کند» دانستند که «عده ای دیگر هم معترف بودند که ترسیدند و امضا کردند.» امامان نماز جمعه سوال کردند که «آقایان نماینده مجلسی که راضی شدند این قرارداد ننگین را امضا کنند چرا ترس از آمریکا و صهیونیست شما را به ذلت» کشانده است.
علم الهدی در سخن پراکنی اش در روز آدینه ۲۰ مهر برای محکوم کردن لایحه فوق به «مبارزه زینب» متوسل شده است. وی که حتا اسم لاتین این کنوانسیون را هم نمی تواند تلفظ کند از این که سپاه قدس در لیست سیاه آمریکا است هشدار می دهد.
موضوع تصویب طرح پیوستن به FATF، قبل از این که موضوع قطع کمکهای مالی به تروریستهایی مانند حزب الله و ... باشد، موضوعی سیاسی و یک گام به سمت زیر ذره بین رفتن ساختار مالی و پولشویی رژیم است. زیرا که رژیم کمکهای مالی که به سازمانهای تروریستی می دهد از طریق بانک انجام نمی دهد. هراس رژیم از زیر ذره بین قرار گرفتن مبادلات مالی است و بنابرین تن دادن به این کنوانسیون، مانند جام زهری در گلو ولی فقیه است و همان طور که یک امام نماز جمعه اعتراف کرد ترس از اجرای برجام موشکی در بین است. به ویژه وقتی صدای شکستن استخوانهای رژیم از زبان پایوران رکاب زن رژیم هم درآمده باشد. معصومه آقاپور علیشاهی، مجلس نشین به درستی می گوید:«جاده سیاسی و اقتصادی به شدت لغزیده است و براندازی را جار می زنند.»

نجوای ستارگان - برای مرضیه


آنجا که سپهر عشق را پرده نبود
نجوای شب ستارگان را که سرود؟
پروین به نوا و بانگ «ماهور»ی خواند:
تا هستم و هست، بر لـبم هست درود...

بر فرش سپیده، شوق خورشید چکید
آوای تو را ز بانگ ناهید شنید
شد دفتر گل گشوده با دست صبا
بر گلشن یادت قلم عشق کشید

با زمزمه‌ی مدام گلها «چی بگم»
با جان و دل واله و شیدا «چی بگم»
با لاله‌ی پرپر شده بر سینه‌ی سرخ
با داغ نگاه «سنگ خارا» «چی بگم»

چون می‌گذرم میان گل‌ها چه کنم؟
با ابر سپید و ماه و صحرا چه کنم؟
با «سروی و بیدی لب جو گرم سخن»
با یاد تو در «نیمه شبان» ها چه کنم؟

ای رونق نام کاروان گل‌ها!
ای نغمه‌ی دل‌شکار شوق زیبا!
محبوب تبار و یادگار گل سرخ!
ای شور و صفا و ای سراپا شیدا!

آنجا که سپهر عشق را پرده نبود
نجوای شب ستارگان را که سرود؟
پروین به نوا و بانگ «ماهور» ی خواند:
تا هستم و هست، بر لـبم هست درود...

جودوکار زن ایرانی به دلیل قوانین حجاب اجباری از مسابقات المپیک حذف شد

جودوکار زن ایرانی به دلیل قوانین حجاب اجباری در حکومت ملایان از حضور در مسابقات جودو در المپیک تابستانی جوانان در آرژانتین منع شد.
مارال مردانی، جودوکار زن ایرانی و ملی پوش وزن ۷۸، به دلیل اینکه نتوانست با لباس اصلی مسابقات جودو و بدون پوشش برای موهایش که از قوانین حجاب اجباری در حکومت ملایان است در مسابقه اصلی المپیک آرژانتین شرکت کند، از شرکت در روند پایانی مسابقات جودو در این دور از مسابقات در کشور آرژانتین حذف شد.
مسئولان حکومتی اجازه ندادند تا این جودوکار زن ایرانی با لباس رسمی ورزش جودو که تمامی ورزشکاران دنیا از آن استفاده می کنند در این مسابقات شرکت کند و او می بایست بالاجبار با پوشش کامل در مسابقه جودو حاضر شود. (خبرگزاری حکومتی ایلنا – ۱۷ مهر ۱۳۹۷)
پیشتر الناز رکابی سنگ نورد زن ایرانی که در مسابقات کاپ آسیا مدال طلای ماده بولدرینگ را از آن خود کرد در یک مصاحبه کوتاه در مورد محدودیت هایی که به دلیل حجاب اجباری بر او تحمیل می شود گفت: «به خصوص وقتی هوا گرم می شود با حجاب خیلی مشکل است. تلاش کردیم لباس های با حجابی که مناسب این ورزش هست را پیدا بکنیم. همه این کارها را هم خودمان کردیم». (مصاحبه با یورو نیوز- سایت آپارات- ۶ اردیبهشت ۱۳۹۵)
علم الهدی سال ۹۴ با توهین به زنان ورزشکار ایرانی که در مسابقات ملی و بین المللی شرکت می کنند و برنده مدال می شوند گفت، «وقتی خانمی با ظاهری نامناسب بر روی سکو می‌رود که مدالش را به او اهدا کنند آنگاه یک داور هندی مدال را بر گردن او انداخته و پرچم ایران را بالا ببرند این ننگ جهان اسلام است».
علیرغم ایجاد موانع و فقدان تامین حداقل امکانات و حمایت از ورود زنان ایرانی به حیطه ورزش از سوی رژیم حاکم، ‌زنان پر تلاش ایران در هر فرصتی استعداد و لیاقت خود را در عرصه های مختلف به رخ می کشند

پیام خانواده های زندانیان سیاسی و اعدام شدگان علیه مجازات اعدام

خانواده های زندانیان سیاسی و اعدام شدگان در شهرهای مختلف به مناسبت روز جهانی نه به مجازات اعدام پیام ها و بیانیه هایی منتشر کردند.
خانم فرنگیس مظلومی، مادر زندانی سیاسی سهیل عربی، در یک پیام تصویری خواستار لغو حکم اعدام شد. خانم مظلومی با آرزوی اینکه روزی جراثقالها در خدمت سازندگی ایران آباد قرار گیرد، اظهار امیدواری کرد که دیگر هرگز کلمه اعدام در ایران شنیده نشود.
راحله راحمی پور که برادرش حسین راحمی پور در سال ۶۲ اعدام شد طی یادداشت کوتاهی نوشت، «از نزدیک به چهل سال پیش ما هرشب و هر روز خبر اعدام و زندان جگرگوشه هایمان را می شنویم. این ماشین مرگ کی متوقف می شود؟... من به عنوان خواهر داغداری که عزیزترین وجودم را به دارکشیدند، خواهان لغوحکم اعدام هستم.»
خانواده های زندانیان سیاسی در ایرانشهر نیز هر یک با صدور بیانیه و یادداشت هایی خواهان توقف اعدام و بساط دار در ایران شدند.
جمعی از فعالین سیاسی و مدنی در تهران در بیانیه ای نوشتند: «ما فعالین سیاسی و مدنی ایران به عنوان صدای بخشی از جامعه ایران که بی شک انعکاس دهنده خواست اکثریت جامعه رنج دیده و شکنجه شده ایران است، خواستار لغو فوری حکم اعدام هستیم. ما معتقدیم اعدام به هر بهانه و با هر دستاویزی یک قتل آشکار و عمد دولتی است که نزدیک به چهل سال است توسط این حاکمیت اجرا شده ....»
برخی از طوایف بلوچ نیز، با امضای بیانیه مشترکی خواهان پایان دادن و لغو حکم اعدام در ایران شدند.
دراویش گنابادی نیز که در اعتراضات سراسری زمستان ۹۶ مورد سرکوب شدید مأموران حکومتی قرار گرفتند، در بیانیه خود نوشتند: «ما جامعه صلح طلب دراویش گنابادی، عمیقاً حکم اعدام را محکوم کرده و خواستار لغو این حکم هستیم.»
جمعی از فعالین حقوق بشری در استان خوزستان نیز اعلام کردند: «در کشور ما آمار اعدام نگران کننده است و طی ۳۹ سال تعداد بیشماری اعدام شدند...»

فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران:تحصن تمام #فرهنگیان و #معلمان کشور روزهای یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳مهرماه۹۷

در ۲۲ و ۲۳ مهر در دفاع از آزادی معلمان زندانی، حق تحصیل رایگان، حق تشکل،
تامین امنیت شغلی، معیشت و منزلت انسانی به تحصن سراسری معلمان بپیوندیم