جمعه، تیر ۰۴، ۱۳۹۵

طنز- دعوت حشمت خان

آنجلینا جولی خواستار رویکرد جدید برای حل بحران پناهندگی در جهان می شود


روزسه‌شنبه اول تیرماه، آنجلینا جولی سفیر ویژه سازمان ملل در امور پناهندگان در وزارت خارجه آمریکا با جان کری ملاقات کرد و سپس به اتفاق در مراسم افطار مسلمانان که به‌مناسبت روز جهانی پناهجویان در استرلینگ ویرجینیا برگزار شده بود، شرکت نمودند.
کری  در قدردانی از تلاشها و تعهد جولی به بحران پناهندگان جهان گفت: «من خیلی خیلی از آنجلینا به خاطر رهبری  و تعهدش به این مسئله سپاسگزارم. او سالها است که در این زمینه کار می کند و برای او این مسئله به هیچ‌وجه یک تفنن زودگذر نیست، بلکه یک تعهد مادام العمر است
آنجلینا جولی با اشاره به آوارگی 65 میلیون نفر در جهان در اثر جنگ خواست تا دیگران لحظه‌یی در این باره تأمل کنند و به معنی این بحران شدید پناهندگی برای صلح و امنیت جهان بیاندیشند. وی از رهبران جهان خواست تا رویکرد جدیدی اتخاذ کنند که صرفاً به کمک و اسکان نمی‌پردازد بلکه به‌دنبال راه‌حلها، ثبات و بازگشت باشد


پنجشنبه، تیر ۰۳، ۱۳۹۵

زنان و مقاومت ـ قسمت سوم -گردآوري و تنظيم: عليرضا ملايجردي

دو زن عضو مقاومت در آرامگاه بزرگان ملت


رئيس جمهور روز 21آوريل گذشته، ورود ژرمين تيليون و ژنويو دو گل آنتونيوز به آرامگاه بزرگان ملت را اعلام كرد. دو چهره بزرگ مقاومت كه «متجلي كننده ارزش‌هاي فرانسه در زمانيكه برخاك افتاده بود ميباشند». مراسم ورود آنان به آرامگاه بزرگان ملت در روز 27 مه آينده برگزار خواهد شد. نبرد و اقدامات قهرمانانه آنان كه باعث شد مقاومت خود را سازماندهي كنند گرامي داشته خواهد شد. اقداماتي كه آنان قيمت سنگيني برايشان پرداختهاند: اعزام به اردوگاه‌هاي كار اجباري نازي‌ها. در اين كمپ بود كه اين دو زن با هم دوست شدند و تمام عمرشان دو دوست باقي ماندند. از طريق آنان ياد تمامي زنان مقاومت، چه زنان شناخته شده و چه آنان كه ناشناس ماندند، گرامي داشته خواهد شد. آنان با مبارزه مدني كه در جريان جنگ جهاني دوم داشته اند و نيز با مبارزهاي كه براي ايدآل‌ها و ارزش‌هاي عدالت در نيمه دوم قرن بيستم پيش 
.بردهاند برجسته شده اند

ژرمين تيليون


او به عنوان مردم شناس1 (اتنولوگ)، مورخ، گردشگر، دانشمند، نويسنده و پيشگام علم مردم‌شناسي، تز خود را نزد جامعه شناس و مردم‌شناس فرانسوي مارسل موس2 نوشت و به كوهستان‌هاي الجزاير رفت تا در آن‌جا به تنهايي زندگي كند. (دستنوشته تزش در جريان انتقال به اردوگاه كار اجباري گم شد.)وي در ماه ژوئن 1940وارد صفوف مقاومت شد.
ابتدا در يك گروه كمك به زندانيان جنگي، چندين شبكه را به هم وصل كرد و به جمع آوري اطلاعات پرداخت.
 وي رياست شبكه موزه انسان3 را برعهده گرفت اما در 1942 بازداشت شده و در 1943به اردوگاه كار اجباري راونسبروك منتقل شد.در كمپ راونسبروك،4 عليرغم وحشت مداومي كه وجود داشت، او با ظرفيت و توانمندي كه داشت همبستگي و دوستي بين بازداشت شدگان را بر انگيخت؛ حتي موفق شد كه ابتدا آن‌ها را حول ايجاد يك نمايش اپراي كوچك و سپس در يك كنفرانس در بارهي شرايط اسارت جمع كند. بعد از جنگ او به الجزاير برگشت تا شرايط زندگي الجزايري‌ها را بهبود ببخشد. او در تحقيقاتش روي شرايط زنان و برتري مردان تاكيد كرد. وي مكانيزم نادرست نظام‌هاي خانوادهگي ناقض حقوق زنان را با جزئيات تشريح كرد.وي كه در سال 1907 چشم به جهان گشوده بود، در سال 2008 در سن 101 سالگي بدرود حيات گفت. يك اثر مكتوب مهمي از خود به جاي گذاشت.
مي‌توان از نامه سرگشاده او به سيمون دوبوار در سال 1964، حرم5 و عموزاده‌ها6 در سال 1966، و دشمنان اضافي7 نام برد.

ژنويو دو گل – آنتونيوز


او به عنوان زني سياستمدار، نظامي و مديري جمع گرا، در ژوئن 1940 وارد صفوف مقاومت شده و جنبش دفاع از فرانسه8 را در سال 1943يكپارچه كرد.همان سال بازداشت شده و در فوريه 1944 به اردوگاه كار اجباري زنان (راونسبروك) منتقل شد.بعد از آزادي، او چند سالي در كابينه وزير آندره مالرو كار كرد و خود را وقف پيشرفت و دمكراتيزه كردن فرهنگ نمود. وي با پدر ژوزف، بنيانگذار9ATD ملاقات كرد و رئيس شاخه فرانسه اين بنياد از سال 1964 تا 1998 گشت. وي هم چنين رياست مجتمع ملي اسراي قديمي اردوگاه‌هاي كار اجباري و بازداشت شدگان مقاومت(ADIR) را برعهده داشت. او در سال 1987 در دادگاه كلوس باربي10 شهادت داد.وي درسال 1988 در شوراي اقتصادي- اجتماعي پذيرفته شد و پس از ده سال، در حكومت ژوسپن بعد از اينكه از تصويب قانون 29 ژوئيه 1998 در ارتباط با مبارزه با رانده شدگان كه از طرف مارتين اوبري11 حمايت مي‌شد دفاع كرد، به حرفه خود پايان داد.
اين اقدام او بخاطر ايمان كاتوليك او بود، بي آنكه از آن موضوعي سياسي بوجود بياورد.او كه در سال 1920 ديده به جهان گشوده بود، در سال 2002 در سن 82 سالگي چهره در خاك كشيد. وي اسناد مكتوب كمي از خود به جاي گذاشت. با اين همه بايد از عبور از شب 12  كه در سال 1998 بچاپ رسيد نام برد. اين اثر در رابطه با زندگي او در كمپ راونسبروك مي‌باشد.

http://www.iran-efshagari.com/زنان-و-مقاومت-ـ-قسمت-سوم/


  1. Ethnologue
  1. Marcel Mauss
  1. Musée de l’Homme
  1. Ravensbrück . 
  1. Le Harem . 
  1. les cousins . 
  1. Les ennemis complémentaires . 
  1. le mouvement de Défense de la France
  1. agir tous pour la dignité
  1. Klaus Barbie
  1. Martine Aubry . 

  1.  La Traversée de la Nuit. 

ترانه نسل سوم – با صدای سعید

لدفن شلاق زدن رو سياسى نكنين!! سخنانى از ظريف


سه‌شنبه، تیر ۰۱، ۱۳۹۵

در یادبود ندا آقا سلطان- ندای خلق ایرانی

انديشه را حصاري نيست...




یاد شاعر و هنرمند انقلابی، فدایی شهید، سعید سلطانپور گرامی‌باد!




شاعر و هنرمند انقلابی، سعید سلطانپور اولین‌بار در سال 49 در حین اجرای نمایشنامه «آموزگاران» دستگیر و به زندان 
.افکنده شد
 پس‌از آزادی از زندان، فعالیتهای خود را ادامه داد و در سال 51 کتاب «نوعی از هنر، نوعی از اندیشه» را انتشار 
.داد.براثر انتشار این کتاب، سلطانپور دیگربار روانه زندان شد
وی پس‌از آزادی، مجدداً به فعالیتهای خویش ادامه داد ولی در سال53 پس‌از انتشار کتاب شعر «آوازهای بند» دستگیر
.شد و سه سال را در زندان شاه گذرانید و حاصل این سالها، کتاب شعر «از کشتارگاه» است

فدایی شهید سعید سلطانپور، تنها دوسال‌ونیم بعداز انقلاب، در مراسم ازدواجش، به‌وسیله پاسداران خمینی دستگیر و بعداز چندماه در اولین‌موج کشتارهای علنی و افسارگسیخته رژیم ضدبشری خمینی پس‌از سی خرداد 60 درکنار دهها 
.مجاهد و انقلابی، سینه پرشورش در زندان اوین آماج رگبارهای جانیان سیه‌کار حاکم بر ایران گشت
:یکی از رزمندگان مجاهدخلق که در زمان شهادت سعید در ایران بوده دریادداشتی چنین نوشته است

«اول تیرماه سال60 پس‌از تظاهرات به‌دنبال کسب خبر به‌ همه‌جای تهران سر زدم. انبوهی از مردم جلو پزشک قانونی جمع شده بودند. خانواده‌هایی که 2روز بود از عزیزانشان خبر نداشتند، وامانده از همه‌جا، سری به ‌آن‌جا می‌زدند تا اثری از گمشده خود پیدا کنند. پیرمردی که متصدی صدا‌زدن اسامی شهیدان بود، نام شهید یا متوفی را می‌خواند تا بستگانشان برای تحویل‌گیری اجساد مراجعه کنند. در این میان ناگهان تابوتی بالا آمد که به‌جای یک جسد، 4جسد را روی هم ریخته بودند. پیرمرد، نام دو‌نفر آنها را صدا زد: سعید سلطانپور! و... باورم نمی‌شد، اما حقیقت داشت. نام او چندین‌ بار تکرار شد، اما کسی برای تحویل‌گیری جسد نیامد. جمعیت به‌هم نگاه می‌کردند و با نگاه به‌هم می‌گفتند «لعنت بر خمینی جلاد» ! من و یک نفر دیگر رفتیم جلو. از موها و فرم صورت سعید سلطانپور، که عکس او را هنگام کاندیداتوری اولین‌دوره مجلس پس‌از انقلاب دیده بودم، ‌او را شناختم. بر سینه‌اش اسمش را نوشته بودند. تابوت را برداشتیم، اما هنگام پایین‌آوردن، به‌علت سنگینی، از دست پیرمرد رها شد و پیکر شهیدان بیرون افتاد. روی بدن سعید اثر هفت گلوله بود
«.پشتش هم در اثر شکنجه سیاه شده بود

:در سالگرد شهادت این شاعر و هنرمند فدایی خلق با شعری از او یادش را گرامی می‌داریم

تا که در بند یکی بندم هست

با تو ای سوخته، پیوندم هست

نبرم راز، مگر با خورشید
تا به خون ریشه سوگندم هست
خنجر خاری در خون دهان
گر ز گلزار بپرسندم هست
داغ سرسختی اندیشه سرخ
زخم خونین خطرمندم هست
گل خون می‌شکنم، می‌روم
آ... ی باغ را گل گل، مانندم هست
تو برآنی که مرا پشتی نیست
من برآنم که دماوندم هست
شفقی ریخته در سرب و سرود
روی دلتای فرآیندم هست
دل اکنونم اگر خفته به‌خون
دل فردایی خرسندم هست



دوشنبه، خرداد ۳۱، ۱۳۹۵

جنگ فرهنگی هنری سایه روشن

زنان و مقاومت ـ قسمت دوم -گردآوری و تنظيم: عليرضا ملايجردی

اكنون كه هفتادمين سالگرد اولين حق رأي زنان (27 آوريل 1945) را گرامي مي‌داريم و اكنون كه دو تن از زنان مقاومت،ژرماين تيليون و ژنويو دو گل – آنتونيوز به چهرههاي بزرگ و پرافتخار ملت پيوسته و در آرامگاه بزرگان ملت براي هميشه آرميدهاند، شناخت مقام زنان در تاريخ مقاومت اجتناب ناپذير گشته است. به‌عنوان رابطين، صاحب رستوران‌ها، پرستارها، سكرترها، تلفنچي‌ها يا رزمندگان… زنان فرانسوي بطور گستردهاي در مقاومت شركت داشتند. در تابستان 1940 زمانيكه ارتش فرانسه شكست خورده و قرارداد آتش بس به امضا رسيد و فرانسه ويشي وارد همكاري با آلمان شد، صداهايي برخاست تا بگويد نه و مقاومت كند.در ميان اين صداها، صداي زنان بود. در طول چهارسال اشغال، زنان مقاومت كردند، هر كس به روش خودش: پناهگاه‌هاي مخفي، سازمان شبكههاي مقاومت، توزيع تراكت‌ها و روزنامههاي مخفي، آماده كردن وسايل انفجاري، فراري دادن زندانيان، جمع آوري كمك‌هاي مالي و انتقال اطلاعات و…

رویای ما...

40هزار زن قهرمان پيشتاز، شرف مجسم زن ايراني


زنان ايراني پيشتازان مقاومت مردم ايران در برابر ديکتاتوري مذهبی آخوندها هستند
اولين فتواي خميني روز ۱۶ اسفند يعني کمتر از يک ماه بعد از پيروزي انقلاب ضدسلطنتي برای اعمال سرکوب و اختناق در جامعه، سلب آزادي زنان را هدف قرار داد
و حجاب را در ادارات دولتي اجباري اعلام کرد. زنان ايران صداي پاي استبداد را شنيدند و روز ۱۷ اسفند که مصادف با روز جهاني زن بود عليه فتواي خميني به خيابانها سرازير شدند و به تظاهرات برخاستند


امروز در سالگرد ۳۰ خرداد، سرآغاز مقاومت عادلانه مردم ایران برای آزادی و روز شهدا و زندانیان سیاسی و خاطره ۴۰ هزار زن قهرمان پيشتازي را گرامي مي داريم که از همان ابتداي حاکميت ديکتاتوري زن ستيز،  بر خواسته هاي آزاديخواهانه خود پاي فشردند و در انتخاب بين شرف ايستادگي و ننگ تسلیم، ايستادگي به هر قيمت را برگزيدند، با خون خود نهال آزادي زن ايراني را آبياري کردند و به شرف مجسم زن ايراني و ستارگان شب کوب ميهن تبديل شدند
بنابر آمار منتشر شده توسط مقاومت ايران و اخبار منتشر شده در روزنامه هاي حکومتي، طي ۲.۵سال قبل از ۳۰ خرداد، دهها  دختر دانش آموز هوادار جنبش مجاهدين خلق در جريان حمله چماقداران کشته و زخمي شدند. نسرين رستمي دانش آموز ۱۶ ساله در شيراز و مهري صارمي در خرم آباد، سيما صباغ در رشت، صنم قريشي در بندرعباس، فاطمه رحيمي و سميه نقره خواجا در قائم شهر و فاطمه کريمي در کرج از جمله دختران دانش آموزي بودند که حاضر شدند جان خود را از دست بدهند اما هيچ ترديدي در احقاق حق 
...آزادي به خود راه ندهند

تجمع خانواده شهدا بر مزار شهیدان قیام در روز 30خرداد 95

آموزشهای ایدئولوژیکی مجاهدین – مسعود رجوی – رمضان ۱۳۹۳ - قسمت پنجم