مصدق در قلب‌های نسل در نسل ایرانیان زنده است و یاد و نام نیک او پیوسته تازه و تازه‌تر می‌شود.
همین واقعیت، گویای شوق و تمایل مردم ایران به‌برپایی دولتی است که مصدق به‌رغم بحران‌ها و فشارهای داخلی و خارجی نمونه‌یی از آن را بنا نهاد. دولتی دمکراتیک، متکی به‌آراء مردم، مدافع منافع اصیل ملی و عاری از فساد و استبداد.
پس از ملی کردن صنعت نفت ایران، پیروزی بزرگ دیگر او اثبات این واقعیت است که برقراری یک دولت دمکراتیک در ایران امر ممکنی است.
دشمنی و کینه‌توزی آخوندها با او از کاشانی تا خمینی و خامنه‌ای به‌همین دلیل است که در عشق و دوستی مردم ایران به‌‌مصدق نفی خود را می‌بینند.
تجربه بزرگ تاریخ معاصر نشان داد که کودتای ننگین ۲۸ مرداد و سقوط دولت مصدق توسط دولت‌های وقت آمریکا و انگلیس به‌طور تاریخی راه را برای ظهور استبداد مذهبی در ایران و گسترش هیولای بنیادگرایی در منطقه باز کرد. بنابراین آرزوی تاریخی مصدق در مقاومتی تجسم یافته که برای سرنگونی استبداد مذهبی و برقراری آزادی و دمکراسی قیام کرده است.
مجاهدین و شورای ملی مقاومت مفتخرند که راه مصدق بزرگ را در مداری تکامل یافته، با اتکا به‌زنان و مردان از جان‌‌گذشته‌یی استمرار بخشیده‌اند که به‌قول او «در راه آزادی و استقلال ايران عزيز از همه چيز خود می‌گذرند».
