مجري:رئيس جمهور آمريكا دائماً تكرار ميكند كه توافق اتمي با رژيم ايران يك توافق وحشتناك است و ما بايد از آن خارج شويم. به نظر ميرسد تصمیم گرفته است که بعد از پايان ضرب الاجل در 12 مي از توافق نامه خارج شود . از طرف ديگر ماكرون ميخواهد در اين قرارداد باقي بماند و می گوید تمايل به اصلاح اين توافق دارد.
به نظر شما كدام يك درست ميگويند؟
عليرضا جعفرزاده:
به نظر من رئيس جمهور آمريكا نگراني های مشروع در رابطه با موافقت نامه اتمي و نواقص آن دارد كه دائماً در طول اين سالها در رابطه با آن صحبت شده است كه يك كار احمقانه و نامناسب وبدترين قرارداد بوده است. من فكر ميكنم تمامی آن نکات همچنان باقیست و بواقع چيزي درآن تغيير نكرده است.
موضوع اصلي در اين رابطه اين است كه اين توافق تقریباً زيرساخت هاي اتمي رژيم ايران را دست نخورده باقي نگاه ميدارد وبه آنها اجازه تحقيقات و گسترش در رابطه با سانتريفوژهاي پيشرفته ديگر را ميدهد كه بطور واقعی و موثری سرعت غنی سازی اورانیوم را در ته خط بالا می برد.
از طرف دیگر این توافق هیچ محدودیت هدفمندی را بر برنامه موشکی رژیم ایران که به واقع به سوی آزمایشات موشکی بیشتر با قابلیت حمل سلاح اتمی پیش می رود اعمال نمی کند و این ماده پایانی مسخره را دارد که طی چند سال تمامی آن محدودیت ها بر روی برنامه اتمی برطرف می شوند و مهمتر ازهمه هیچ دسترسی یا بازرسی جدی از تعدادی از سایت های اتمی انجام نمی شود که مرکز برنامه های اتمی رژیم ایران و نه فقط غنی سازی آن بلکه بخش تسلیحاتی کردن آن است
ما ۶سایت را افشا کردیم كه معتقد هستيم كه بايد مورد بازرسي قرار بگيرد. بخاطر این مسائل فکر می کنم رئيس جمهور آمریکا قطعاً حق دارد در مورد این توافق همچنان نگران باشد.
فكر ميكنم سوال اصلي اين است كه چگونه نواقص اين توافقنامه بصورت معني داري مورد بررسي قرارميگيرد كه بتواند مهمترین نواقص توافقنامه را برطرف کند.
اين به اين معني است كه يا بايد كل اين معاهده اتمي را پاره كرد و يا اينكه به يك رويكرد جديد كه بتواند محدوديتهاي بيشتري را روي برنامه هاي اتمي رژیم ايران اعمال كند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر