روزنامه نیویورک تایمز 5شهریور 96 طی گزارشی با عنوان «حزبالله: گماشته، مأمور ویژه و پتک رژیم ایران در خاورمیانه» نوشت:
حزبالله بهعنوان یک گروه شبهنظامی لبنانی شبکهیی از سنگرها و تونلها را در نزدیکی مرز جنوبی لبنان ساخت و هزاران شبهنظامی را آموزش داد و ذخایری از موشکهایی با قابلیت هدف قرار دادن مناطق دوردست را ذخیره ساخت.
همزمان با تغییر صورت گرفته در خاورمیانه و با شعله ورتر شدن درگیریها در اطراف منطقه حزبالله نیز تغییر کرد.
این گروه بهسر عت قلمرو عملیاتش را گسترش داده است. گروههایی از شبهنظامیانش را به سوریه اعزام کرده است. مربیان خود را به عراق فرستاده است. در یمن از شبهنظامیان حمایت کرده و به سازمان دادن گردانی از شبهنظامیان در افغانستان کمک کرده است. گردانی که میتوانند تقریباً در هر جایی بجنگند.
در نتیجه، حزبالله قدرتی در خود نیست بلکه مهمترین ابزار در پیشبرد جاهطلبیهای منطقهیی حامی خود میباشد: رژیم ایران
حزبالله تقریباً در همه درگیریهایی که برای رژیم ایران اهمیت دارد شرکت داشته و مهمتر از همه در عضوگیری، آموزش و تسلیح مجموعه یی از گروههای شبهنظامی جدیدی که آنها نیز دستور کار رژیم ایران را پیش میبرند، کمک کرده است...
حزبالله تبدیل به بازوی موجود و بالقوه سپاه پاسدران گشته و تأمین کننده شبکه شبهنظامیان رژیم ایران است... سران رژیم ایران بهطور فزایندهیی برای پیگیری اهداف خود به حزبالله تکیه دارند.
رژیم ایران و حزبالله تکمیل کننده همدیگر هستند. برای رژیم ایران حزبالله نه تنها تأمین کننده نیروی نظامی بلکه تأمین کننده عوامل عرب زبانی است که راحتتر میتوانند در جهان عرب کار کنند. برای حزبالله اتحاد با رژیم ایران بهمعنی پول برای شبکه گسترده خدمات اجتماعی در لبنان است. رژیم ایران پول مدارس، بیمارستانها و نیروهای نظامی از جمله تسلیحات، تکنولوژی و حقوق دهها هزار شبهنظامی حزبالله را میپردازد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر