سی ودومین روز اعتصاب‌غذای زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت را پشت سر گذاشتیم.خبرها و گزارشهای رسیده از ادامه اعتصاب‌غذای ۵۳زندانی سیاسی که به سالن ۱۰زندان منتقل شده بودند حکایت از رو به وخامت گرفتن وضعیت جسمی زندانیان اعتصابی است. پزشکان به هیچ عنوان برای معاینه آنها وارد بند نمی‌شوند و هیچ زندانی هم به بهداری منتقل نمی‌کنند. بر اساس گفته خانواده‌ها شدت ضعف در اعتصاب‌غذاکنندگان به حدی است که یکی از زندانیان در حال اعتصاب در سالن ملاقات که هوای گرم و خفقان آوری دارد؛ به‌شدت می‌لرزید. غذاهای زندان غیرقابل استفاده است. زندانیان فروشگاه ندارند. اتاقها به‌شدت ایزوله و پنجره‌ها جوشکاری شده و زندانیان نمی‌توانند نفس بکشند و اتاقها تهویه ندارند. خانواده‌ها در اضطراب بی‌خبری از وضعیت عزیزانشان هستند. تنها ارتباط زندانیان با خانواده زمان کوتاه ملاقات هفتگی است. زندانیانی هم که در اعتصاب نیستند وضعیت جسمی خوبی ندارند.
فعالیتهای گسترده‌یی در سطح داخلی و بین‌المللی برای نجات جان زندانیان اعتصابی صورت گرفته است. روز ۸شهریور ژرارد دپره نماینده پارلمان اروپا از بلژیک که ریاست کمیته دوستان ایران آزاد را برعهده دارد، طی نامه‌ای به زندانیان سیاسی در اعتصاب‌غذا در زندان گوهردشت نوشت: به‌عنوان رئیس کمیته پارلمانی دوستان ایران که از حمایت حدود ۳۰۰نماینده پارلمان اروپا از تمایلات مختلف سیاسی برخوردار است، بالاترین احترامات و تقدیراتمان را به شما ابراز می‌کنم. شما با مقاومت شجاعانه‌تان ماهیت این رژیم دیکتاتوری مذهبی را به جهانیان نشان دادید.
شما در آغاز دومین ماه اعتصاب‌غذای خود نشان دادید که برای اعاده حقوق خودتان و برای تحقق خواست بزرگ مردم ایران، یعنی تغییر رژیم در ایران و استقرار آزادی و دموکراسی در کشورتان هر قیمتی را که لازم است می‌پردازید. شما در واقع ادامه دهندگان راه همان سی هزار زندانی سیاسی هستید که در تابستان ۶۷تنها به‌خاطر این‌که خواهان آزادی بودند، اعدام شدند.رئیس کمیته دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا در نامه خود به زندانیان سیاسی اعتصابی در گوهردشت می‌افزاید: شما در جریان این اعتصاب رژیم را مجبور کردید که به بخشی از خواستهایتان پاسخ دهد. اما برای رسیدن به اهداف نهایی، هم ما و هم شما راه زیادی در پیش داریم.
در چنین شرایطی، خواهش من این است که به ما اجازه بدهید تا از شما درخواست کنیم به اعتصاب‌غذای خودتان در ماه دوم ادامه ندهید. ما قول می‌دهیم از خواسته‌های برحق شما کاملاً حمایت کنیم. ما نیاز داریم که حال شما سریعاً بهبود یابدو انرژی کافی داشته باشید تا نبرد و کارزار تان برای آزادی را بهتر از قبل بتوانید ادامه بدهید.
پیش از این سازمان عفو بین‌الملل خواستار یک تحقیق بین‌المللی در مورد وضعیت زندانهای ایران شد. عفو بین‌الملل خاطرنشان کرده که تعدادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی اکنون در اعتراض به شرایط دشوار و توهین‌آمیز و غیرانسانی بازداشتشان در زندان گوهردشت کرج واقع در استان البرز که از بالاترین حد حفاظت برخوردار است در اعتصاب‌غذا هستند. هم‌چنین ماگدلنا مغربی معاون عفو بین‌الملل موضعگیری کرد و گفت: «این واقعاً مایه سرافکندگی است که شرایط یک زندان آن‌قدر نامناسب شود که زندانیان احساس کنند باید برای رعایت ابتدایی‌ترین استانداردها برای حفظ کرامت انسانی دست به اعتصاب‌غذا بزنند. این وضعیت ضرورت فوری اصلاح نظام بیرحمانه زندانها در ایران را برجسته می‌کند.»
گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا، متشکل از نمایندگان این پارلمان از کشورهای مختلف و گروه‌های مختلف سیاسی با صدور اطلاعیه‌یی برای نجات فوری جان زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت فراخوان داده است. در این اطلاعیه با اشاره به فراخون فوری عفو بین‌الملل در مورد شرایط غیرانسانی زندانیان سیاسی اعتصابی آمده است:
عفو می‌گوید که ”شرایط بازداشت آن‌قدر فجیع است که زندانیان به ناچار احساس می‌کنند مجبور به رفتن در اعتصاب‌غذا برای تقاضای پایه‌ای‌ترین استانداردهای انسانی خود هستند... “
در ۱شهریور ماه زندانیان سیاسی زندان اردبیل طی یک اطلاعیه حمایت خودشان را از زندانیان اعتصابی اعلام کردند این باعث شده که در یک اقدام تلافی‌جویانه زندانبانان ملاقات آنها را با خانواده‌هایشان قطع کنند.
آنها طی نامه‌یی به آقای زید رعد الحسین و خانم عاصمه جهانگیر اعلام نموده‌اند که از روز پنجشنبه دوم تا هشتم شهریور اقدام به اعتصاب‌غذای اعتراضی در حمایت از زندانیان سیاسی گوهردشت کرج کرده‌اند. این زندانیان الآن ۷روز است که در اعتصاب‌غذا هستند. و رژیم فشارهای مختلفی راروی آنها اعمال کرده تا دست از اعتصاب‌غذا و همبستگی با زندانیان سیاسی زندان گوهردشت بردارند.در اوین هم سه تن از زنان زندانی در زندان اوین طی نامه‌یی همبستگی خود را با خواسته‌های زندانیان سیاسی اعتصابی در زندان گوهردشت کرج ابراز داشتند. آنها در این نامه نوشتند: سکوت و بی‌عملی، یک پوشش سیاسی برای ادامه نقض حقوق‌بشر است. این سه زن زندانی از جامعه جهانی و دبیرکل ملل‌متحد و کمیسر عالی حقوق‌بشر در ایران و همه فعالان سیاسی خواستار اقدام فوری برای نجات جان زندانیان سیاسی اعتصابی شدند.حمایتهای دیگری هم در چند روز اخیر بود از جمله حمایت مادر رضائیهای شهید و حمایت دکتر محمد ملکی اولین رئیس دانشگاه تهران در بعد از انقلاب، آرش صادقی زندانی سیاسی زندان اوین، و هم‌چنین حمایتهای گسترده اشرف‌نشانها در چندین شهر و کشور اروپایی و آمریکا و استرالیا در همبستگی با زندانیان سیاسی اعتصاب‌غذا کننده. فعالیتهای گسترده تبلیغی و نصب بنر در خیابانها و اتوبانها در شهرهای ایران رو هم در همین رابطه در روزهای اخیر شاهد بودیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر