روز سه شنبه ۳۱ مرداد، بیش از هزار نفر از کارگران و معلمان بازنشسته از تهران و دیگر شهرها و استانهای ایران مانند اصفهان، خراسان جنوبی، خراسان شمالی، خراسان رضوی، گیلان، مازندران، سمنان، کرمانشاه و ... دست در دست هم در هماوردی با اقتصاد مقاومتی و تحمیل فقر و ریاضت کشی به کارورزان، خیابانهای مقابل مجلس ارتجاع را تسخیر کردند.
همایش بازنستگان در روز سه شنبه در حالی که جریان داشت چندین حرکت اعتراضی کارگری در نقاط مختلف اتفاق افتاد. به عنوان نمونه اعتصاب و تحمع کارگران شهرداری بندرلنگه، تحمع اعتراضی کارگران اخراجی شرکت نفت بیجار، تحمع اعتراضی کارگران گروه ملی فولاد ایران و ...
در پلاکاردهای بازنشستگان در این گردهمایی بزرگ خواسته های آنان مطرح شد. آنان اعلام کردند: «ما خواستار افزایش حقوق به میزان ۴ میلیون تومان خط فقر می باشیم، ما خواهان بیمه کامل و جامع که حق قانونی ماست هستیم، تا زمانی که زیر خط فقیرم مطالبه گر خواهیم ماند، نه به هر گونه مذاکره، تا رسیدن به حقوق واقعی، می زنم فریاد هر چه بادا باد». تظاهر کنندگان با دادن شعارهای «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «معلم زندانی آزاد باید گردد» و .... سیمای ضد کارگری و ضد مردمی استبداد ولایت فقیه را با صدای بلند فریاد زدند. این حرکت گسترده، صدای رضا شهابی کارگر شجاع زندانی که این روزها در اعتصاب غذا بسر می برد، اسماعیل عبدی و دیگر فعالان اجتماعی که در زندان هستند، بود. بدون شک حکم شلاق بر بدن کارگران منجمله برای شاپور احسانی راد عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، صدای متحد زحمتکشان را نمی تواند خاموش کند.
همایش روز سه شنبه نمایی از یک وحدت گسترده برخواسته از درد مشترک در برابر حکومت فاسدان و دزدان، آنان که حقوقهای نجومی می گیرند، اختلاس گران و دکل دزدها، نفت دزدها، خاک دزدها تا برادران قاچاقچی و سکانداران بیت ولی فقیه که هر روز فربه تر می شوند، بود. شتاب گستردگی فقر و تنگدستی چنان بالا است که بیت نشینان ولایت هم به آن اعتراف می کنند. رئیس ستاد اجرایی فرمان خمینی به بخشی از واقعیت اعتراف کرد و گفت که «۱۲ میلیون تن، زیر خط فقر مطلق قرار دارند و ۲۵ تا ۳۰ میلیون تن زیر خط نسبی فقر به سر می برند.» (ایرنا، 15 تیر 96)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر