به دنبال برگزاری نمایشگاه قتلعام ۳۰هزار زندانی سیاسی در شهرداری منطقه یک پاریس که با حضور و سخنرانی شهردار منطقه یک و شماری دیگر از شهرداران فرانسوی برگزار گردید، روزنامه فرانسوی کوریه دو سوار نوشت: «کمیته (شهرداران فرانسه برای یک ایران دموکراتیک) سازمان ملل و شورای امنیت را به گشودن یک تحقیقات بینالمللی برای به پای عدالت کشاندن مسئولان این قتلعام به پای میز عدالت که هماکنون مقامات ارشد رژیم ایران هستند فراخواند».
بخشهایی از این گزارش و همچنین گزارش روزنامه سوئیسی لو کوریه:
«شهرداران در پاریس در یادبود قتلعام ۱۳۶۷به حرکت در میآیند»، این عنوان مطلبی است در روزنامه فرانسوی کوریه دو سوار که در بخشهایی از آن چنین آمده است:
«روز هفده اوت در شهرداری منطقه یک پاریس، نمایشگاهی راجع به قتلعام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران برگزار شد. این فاجعه بزرگ دوران معاصر ایران در ماه اوت به اوج خود رسید. این مراسم فرصتی بود تا بر «کارزار عدالت برای قربانیان قتلعام ۶۷» تأکید شود. خانوادههای قربانیان، سازمان ملل را برای برپایی یک دادگاه بینالمللی بهمنظور محاکمه عاملان این قتلعام که مجازات نشدهاند فراخوانده است.
(رژیم) ایران اصلیترین جلاد زندانیان زیر ۱۸سال در هنگام دستگیری و دارای قوانین بهشدت زنستیزانه است. مقامات ارشد این رژیم، همچنان به دفاع علنی از قتلعام (۶۷) که بیش از سی هزار زندانی سیاسی از جمله زنان را هدف قرار داد، ادامه میدهند. اکثر قربانیان به سازمان مجاهدین خلق ایران اپوزیسیون دیکتاتوری مذهبی وابسته بودند. ادامه مصونیت از مجازات، حکومت (ایران) را در انجام اعدامهای بیشتر تشویق کرده است».
روزنامه لوکوریه سوئیس هم طی مقالهیی تحت عنوان «سال وحشتناک ۱۹۸۸در ایران» که در صفحه دوم این روزنامه درج شده، مینویسد: «در تابستان ۶۷، بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی در زندانهای خمینی (در ایران) اعدام شدند. جنبشی برای عدالت، کارزار خود را برای محاکمه مسئولان دیکتاتوری مذهبی به پیش میبرد».
این مطلب که شامل مبارزات مردم و مقاومت ایران علیه فاشیسم دینی است، جنایات رژیم آخوندی بهویژه قتلعام ۶۷ و تأثیرات کارزار دادخواهی پرداخته و سپس تحت عنوان «فراخوان به عدالت»، میافزاید: «فراخوانهای خانوادههای قربانیان به سازمان ملل برای تحقیقات و محاکمه مسئولان (قتلعام ۶۷)، در ایران و در خارج کشور، قویاً رو به گسترش است. در سالگرد این قتلعام (نمایشگاهی در پاریس در شهرداری منطقه یک) با حضور شاهدان و خانوادههای قربانیان، برگزار شد. در همین حال بر روی دیوارهای تهران و شهرهای بزرگ ایران، فراخوانهایی به برقراری عدالت برای قربانیان (اعدامهای) دهه ۱۹۸۰ (بهچشم میخورد). بهنظر میرسد این فریادها آخوندها را که گمان میکردند موفق شدهاند جنایاتشان را به فراموشی بسپارند، دوباره به تله انداخته است».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر