یورش شبانه به خانه های کارگران نیشکر هفت تپه در سه شنبه شب ۳ مرداد، عملی ضدبشری و نقض حقوق کار است. دستگیری ۱۵ نفر از کارگران نیشکر هفت تپه در پی یورش شبانه، نشانه ترس و وحشت رژیم از اوج گیری حرکتهای اعتراضی کارگران نیشکر هفت تپه و همه گیر شدن این اعتراضها در واحدهای تولیدی دیگر است.
رژیم در مقابله با اعتراض گسترده کارگران نیشکر هفت تپه، از غیر انسانی ترین شیوه سرکوبی استفاده می کند. دستگیر کردن کارگران برای خواباندن صدای حق طلبانه شان، شیوه ای ارتجاعی است که شاید در لحظه تاثیرگذار باشد اما هیچگاه نمی تواند صدای اعتراض را برای همیشه خاموش کند.
شرم آورتر از هر چیز این ست که کارگران دستگیر شده نه بر اساس شکایت کارفرما بلکه بر اساس فرمان «نهادهای دیگر» بازداشت شده اند. (ایلنا: ۴ مرداد ۹۶)
کارگران نیشگر هفت تپه قربانیان سیاست خصوصی سازی رژیم ولایت فقیه هستند. خصوصی سازی از جنس اقتصاد مقاومتی ولی فقیه. واگذاری این واحدهای تولیدی به شکل «خصولتی» انجام شد. دولت و خریدار که بدون رعایت شرایط رقابنی تنها با امتیاز خویشاوندی با مافیای حکومت سود و کارگران در این معامله زیان بردند.
کارگران این واحدها هستند که قربانی معاملات و داد و ستدهای باندهای مافیایی می شوند و نَصیب آنها حقوقهای دریافت نشده است.
تعدادی از این کارگران از اردیبهشت ماه تا کنون حقوق نگرفته اند. وقتی صدای اعتراض کارگران به گوش شنوایی نمی رسد، آنها مجبورند دست به بستن جاده ترانزیت اندیمشک اهواز، زنند.
کارگران و خانواده های شان که گرسته اند برای گرفتن حق شان، در برابر بستن جاده چه چیزی برای از دست دادن دارند. در نامه تعدادی از کارگران هفت تپه نوشته شده:«ما گرسنه ایم....آیا اطفال
گرسنه ما می فهمند که بابا حقوق نگرفته است؟»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر