"دیلی کالر" طی مقاله‌یی به قلم سونا صمصامی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا به تاریخ 11بهمن 96 نوشت: فوران قیامهای شهری در ایران، بیش از 140شهر و شهرستان را در برگرفت. تظاهر کنندگان با فریادهای خشمگینانه خود شعار می‌دادند: "سوریه را رها کن، فکری بحال ما کن" و "مرگ بر حزب‌الله" شعارهایی که نه تنها حسن روحانی، بلکه تمامیت این رژیم را مورد هدف قرار داد. گزارشها از داخل ایران حاکی ست تا کنون بیش از 8000نفر دستگیر شده و بیش از 50نفر کشته شده‌اند که 5تن از آنها تحت شکنجه بوده. اراذل و اوباش نیروهای امنیتی شبانه درب خانه‌ها را می‌زدند تا "معترضان احتمالی" را "به‌عنوان یک اقدام احتیاطی" دستگیر کنند...
شاید مهمتر از هر چیزی، مردم ایران، مانند همه مردم دنیا، خواهان بیان آزادانه خود می‌باشند، تا با کشف نعمات دنیای بیرون، یک جمهوری دموکراتیک نوین و دموکراتیک در ایران خلق کنند. آنها خواستار این هستند که به حقوق‌بشر احترام گذاشته شود و آزادیهای سیاسی آنها به‌رسمیت شناخته شود. واضح است که این رژیم حاکم از پاسخگویی به این درخواستها بسیار ناتوان می‌باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر