خانم نله لاینن، نماینده پارلمان بلژیک، در سخنانی که روز ۱۷ اکتبر (۲۵ مهر 96) در جلسه ای در پارلمان بلژیک درباره حقوق بشر در ایران ایراد کرد وضعیت زنان در ایران را مورد توجه قرار داد. ذیلاً متن سخنرانی خانم لاینن
دوستان و همکاران عزیز
من میخواهم بر روی وضعیت زنان در ایران تمرکز کنم. در طی چهار سال اول ریاست جمهوری روحانی حداقل ۸۱ زن به دار آویخته شدند. هیچ رژیم دیگری در جهان این تعداد زن را اعدام نکرده است
من باید اشاره کنم که زنان ایران سالهاست که برای حقوق خود مبارزه میکنند و نسبت به برخی از همسایگان خود درجایگاه بالاتری قرار دارند
طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی وظیفه زن « بدنیا آوردن و بزرگ کردن» فرزندانش است
این قانون اساسی به طور رسمی زنان را بعنوان اسیر یا برده جنسی قرار میدهد. دختران میتوانند در سن ۱۳ سالگی و حتی جوانتر از تحصیل محروم شوند و پدر میتواند اجازه ازدواج آنها با مردهای مسن تر را صادر نماید. در دوره روحانی قانون جدیدی تصویب گردید که بر طبق آن یک مرد میتواند با دختر خوانده ۹ ساله خود ازدواج نماید
تحصیل در بیش از ۷۷ رشته مختلف دانشگاهی برای زنان ممنوع است. کار فرمایان شرایطی را برای زنانی که استخدام میکنند به اجرا در آورده اند که در صورت حامله شدن اجازه دارند آنها را اخراج نمایند
قوانین رژیم ایران زنان را از فعالیت های هنری به عنوان منبع در آمد منع مینماید. زنان نمی توانند برای عموم آواز بخوانند و یا در ارکستر و یا کنسرت حضور داشته باشند. حضور زنان در استادیم های ورزشی که در آن مردان بازی کنند ممنوع است
نرخ بیکاری زنان جوان زیر ۳۰ سال به ۸۵.۹٪ میرسد. بسیاری از زنان دارای مدرک دانشگاهی هستند و اکثر آنها نمی توانند شغلی پیدا کنند
روسپیگری در ایران افزایش یافته است و بعضی زنان تنها برای فراهم کردن یک وعده غذا تن به خود فروشی میزنند. بر اساس برخی منابع دولتی بین ۵۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ زن در تهران در خیابان میخوابند
در رابطه با آمار خود کشی زنان ایران رتبه اول در خاور میانه و رتبه سوم در جهان را دارد. دلیل آن این است که زنان برای پوشش موها و شیوه لباس پوشیدنشان تحت فشار زیادی قرار دارند و همواره در معرض تبعیض و نابرابری هستند. آنها به اشکال مختلف تحقیر میشوند و از فرصت های شغلی محرومند
علیرغم اینکه بیش از نیمی از فارغ التحصیلان دانشگاه های کشور را زنان تشکیل میدهند زنان تاثیر مثبتی در سیاست ندارند و در کابینه روحانی هیچ زن وزیری وجود ندارد. روحانی تنها سه زن را به پست های غیر وزارتی و به عنوان مشاور و معاون خود منصوب نموده است. در پارلمان فعلی ایران از ۲۹۰ کرسی موجود تنها ۱۷ زن دیده میشوند و این مشارکت زنان را به ۵.۸٪ رسانده است
در این شرایط من خوشحالم که رهبری آپوزیسیون ایران در دست یک زن بسیار تواناست. من خانم رجوی را بارها ملاقات کرده ام و سالهاست که از جنبش او پشتیبانی و از نگرش و دیدگاه او برای یک ایران دمکراتیک حمایت مینمایم. بنابراین من کاملا خوش بین هستم. ما باید برای تغییر رژیم در ایران از آپوزیسیون ایران حمایت نمائیم. من از همکارانم میخواهم که در این مبارزه به ما بپیوندند. ما با امید زیادی به آینده مینگریم
متشکرم
http://women.ncr-iran.org/…/3513-سخنرانی-نماینده-پارلمان-بل…
دوستان و همکاران عزیز
من میخواهم بر روی وضعیت زنان در ایران تمرکز کنم. در طی چهار سال اول ریاست جمهوری روحانی حداقل ۸۱ زن به دار آویخته شدند. هیچ رژیم دیگری در جهان این تعداد زن را اعدام نکرده است
من باید اشاره کنم که زنان ایران سالهاست که برای حقوق خود مبارزه میکنند و نسبت به برخی از همسایگان خود درجایگاه بالاتری قرار دارند
طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی وظیفه زن « بدنیا آوردن و بزرگ کردن» فرزندانش است
این قانون اساسی به طور رسمی زنان را بعنوان اسیر یا برده جنسی قرار میدهد. دختران میتوانند در سن ۱۳ سالگی و حتی جوانتر از تحصیل محروم شوند و پدر میتواند اجازه ازدواج آنها با مردهای مسن تر را صادر نماید. در دوره روحانی قانون جدیدی تصویب گردید که بر طبق آن یک مرد میتواند با دختر خوانده ۹ ساله خود ازدواج نماید
تحصیل در بیش از ۷۷ رشته مختلف دانشگاهی برای زنان ممنوع است. کار فرمایان شرایطی را برای زنانی که استخدام میکنند به اجرا در آورده اند که در صورت حامله شدن اجازه دارند آنها را اخراج نمایند
قوانین رژیم ایران زنان را از فعالیت های هنری به عنوان منبع در آمد منع مینماید. زنان نمی توانند برای عموم آواز بخوانند و یا در ارکستر و یا کنسرت حضور داشته باشند. حضور زنان در استادیم های ورزشی که در آن مردان بازی کنند ممنوع است
نرخ بیکاری زنان جوان زیر ۳۰ سال به ۸۵.۹٪ میرسد. بسیاری از زنان دارای مدرک دانشگاهی هستند و اکثر آنها نمی توانند شغلی پیدا کنند
روسپیگری در ایران افزایش یافته است و بعضی زنان تنها برای فراهم کردن یک وعده غذا تن به خود فروشی میزنند. بر اساس برخی منابع دولتی بین ۵۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ زن در تهران در خیابان میخوابند
در رابطه با آمار خود کشی زنان ایران رتبه اول در خاور میانه و رتبه سوم در جهان را دارد. دلیل آن این است که زنان برای پوشش موها و شیوه لباس پوشیدنشان تحت فشار زیادی قرار دارند و همواره در معرض تبعیض و نابرابری هستند. آنها به اشکال مختلف تحقیر میشوند و از فرصت های شغلی محرومند
علیرغم اینکه بیش از نیمی از فارغ التحصیلان دانشگاه های کشور را زنان تشکیل میدهند زنان تاثیر مثبتی در سیاست ندارند و در کابینه روحانی هیچ زن وزیری وجود ندارد. روحانی تنها سه زن را به پست های غیر وزارتی و به عنوان مشاور و معاون خود منصوب نموده است. در پارلمان فعلی ایران از ۲۹۰ کرسی موجود تنها ۱۷ زن دیده میشوند و این مشارکت زنان را به ۵.۸٪ رسانده است
در این شرایط من خوشحالم که رهبری آپوزیسیون ایران در دست یک زن بسیار تواناست. من خانم رجوی را بارها ملاقات کرده ام و سالهاست که از جنبش او پشتیبانی و از نگرش و دیدگاه او برای یک ایران دمکراتیک حمایت مینمایم. بنابراین من کاملا خوش بین هستم. ما باید برای تغییر رژیم در ایران از آپوزیسیون ایران حمایت نمائیم. من از همکارانم میخواهم که در این مبارزه به ما بپیوندند. ما با امید زیادی به آینده مینگریم
متشکرم
http://women.ncr-iran.org/…/3513-سخنرانی-نماینده-پارلمان-بل…
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر