جمعه، فروردین ۰۴، ۱۳۹۶

وقایع نمادین ۹۵(۳):پیامد‌های رفتن اوباما و تغییر سیاست آمریکا / (۴) -پریدن پیروزمندانه از قفس!

با رفتن اوباما از کاخ سفید در سالی که گذشت، خامنه‌ای بزرگترین حامی استعماری خود را از دست داد. کمتر کسی می‌دانست موسویان مذاکره‌کننده اتمی رژیم و باند نایاک برای ورود به اندرونی کاخ سفید، برگ سبز دارند و اوباما برخی عوامل مماشاتچی با آخوندها را با علم و آگاهی کامل، به‌عنوان کارمندان رسمی خود در تیم سیاست خارجی‌اش استخدام کرده! قضیه را ”ری تکیه “ علنی کرد که خود نیز رابطه چندان بدی با رژیم نداشته.
بی علت نبود که خامنه‌ای آن‌چنان به انتخاب دموکراتها دلبسته بود که روزنامه‌های صبح 9نوامبر تهران، پیشاپیش خبر پیروزی خانم کلینتون را زیر چاپ داده بودند و تنها با اعلام خبر پیروزی غیرمترقبة ترامپ بود که روزنامه‌های چاپ شده را ”خمیر “ کردند و خبر پیروزی ترامپ را تیتر زدند!
گرچه اوباما در آخرین ساعت‌های زمامداری‌اش صندوق صندوق دلار و طلا روانه خزانه خامنه‌ای کرد و استمرار تروریسم منطقه‌یی او را برای ماه‌های پس از خود نیز تضمین نمود! اما با این همه اوباما رفت و روزگار دلهره و نگرانی آخوندها با انبوهی سوال‌های ناخوشایند شروع شد.
آیا دولت جدید آمریکا، به توافق اتمی با خامنه‌ای تحت عنوان ”برجام “ ملتزم باقی می‌ماند؟
در نبود اوباما، تکلیف سیاستهای توسعه طلبانه آخوندها در سوریه و یمن چه می‌شود؟
هدف آمریکا و عربستان از تقویت ناگهانی روابط با عراق حیدرالعبادی چیست؟
با آب شدن یخ روابط آمریکا و عربستان، چه بر سر رژیم خواهد آمد؟
و با پایان یافتن روابط تیره‌ای که اوباما با ترکیه برقرار کرده بود، تکلیف آخوندها با ترک‌ها چه می‌شود؟
بویژه که ترکیه اینک بهترین روابط را با روسیه به‌ویژه در مورد سوریه هم ایجاد کرده.
این سوال‌ها و بسیاری سوال‌های دیگر از این قبیل که دلمشغولی آخوندها در تمامی پاییز و زمستان 95 بود، بی‌شک جواب‌های کابوس مانندش در سال 96 نیز آخوندها را رها نخواهد کرد! واهمه‌هایی که فارغ از سیاستهای ترامپ (هر چه که باشد) دیگر 
هرگز جای خالی اوباما و ”دست چدنی‌ اما پر محبت و بخشنده‌اش‌“ ! را برای خامنه‌ای پر نخواهد کرد.
وقایع نمادین ۹۵(۴) -پریدن پیروزمندانه از قفس!
روز 19شهریور 1395 ناگهان اعلام شد آخرین گروه مجاهدین از بغداد وارد آلبانی شدند. به این ترتیب خروج موفق مجاهدین از عراق و هجرت آنها به اروپا بدون حتی یک نفر تلفات پایان گرفت. این شاید بزرگترین خبر مقاومت در سال گذشته بود.
این خبر برای رژیم آن چنان شوکه‌کننده بود که با بلاهت تمام اصرار داشت ثابت کند هنوز یک گروه از مجاهدین در لیبرتی حضور دارند! اطلاعات درمانده و مفلوک خامنه‌ای تا چند روز حتی اسم و مشخصات چند ده نفر را هم به‌عنوان چاشنی خبر جعلی‌اش اعلام می‌کرد.
اما حقیقت آن بود که مجاهدین توانسته بودند، بی‌سر و صدا تمامی نیروهایشان را زیر چشم تروریست‌های نیروی قدس از عراق خارج کنند آن هم درست در شرایطی که یکانهای نیروی قدس و عوامل عراقی آنها در حال آخرین آماده‌سازی‌ها و تدارک یک حمله بزرگ موشکی و پس از آن اقدامات جنایتکارانه دیگر به نفرات بی‌دفاع و غیرمسلح لیبرتی بودند! 
خامنه‌ای تصور نمی‌کرد مجاهدین بتوانند در سکوت و با آن سرعت، تمامی نیروهایشان را از کمین‌گاه لیبرتی خارج کنند.
به این ترتیب، مجاهدین پس از تقریباً 30سال، عراق را ترک کردند در حالی‌که توانسته بودند:
ماشین جنگی خمینی را درهم‌شکسته و زهر آتش‌بس را در جنگ ضدمیهنی 8ساله به کام خمینی ریخته و سایه شوم جنگ را از روی سر مردمشان بر دارند.
مجاهدین همچنین توانسته بودند در آن 30سال، مقاومت را در سخت‌ترین شرایط استمرار بخشیده و شعله مقاومت را روشن نگه‌دارند.
در برابر هجوم مغول‌وار رژیم به عراق پس از خروج آمریکا‌یی‌ها، یک سد عظیم سیاسی در آن کشور ایجاد کنند و با افشای بیشتر از 32هزار مزدبگیر خامنه‌ای در عراق، بسیاری مهره‌های رژیم در آن کشور را سوزانده و تعادل قوای منطقه‌یی را که با حماقت نیروهای اشغالگر عراق، به سود آخوندهای حاکم بر ایران، تغییر پیدا کرده بود، گرچه به کندی دوباره تعدیل کنند.
مهمتر از همه با پایداری پرشکوه خود، اشرف را نه تنها به‌عنوان یک خاک در محل مشخص، بلکه به‌عنوان الگو و سمبلی از ارزشهای انسانی و ایستادگی، نه تنها برای مردم ایران، بلکه در سطح جهانی به ثبت دادند.

سال 95، همچنین سال وصل مجدد ”سر “ و ”بدنه “ تشکیلات مجاهدین و مقاومت ایران هم بود. به همین علت سال 95 را در عین‌حال، می‌توان سال ظهور دوباره و پر رنگ مجاهدین در صحنه سیاسی و اجتماعی ایران هم نامید.
بدون شک، خروج مجاهدین از محاصره و باز شدن فنر فشرده مقاومت، چشم‌انداز پیروزیهای بیشتری در سال 96 برای مردم 
و مقاومت ایران را نشان می‌دهد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر