پیام نوروزی خامنه ای در روز دوشنبه ۳۰ اسفند پیرامون مسایل اقتصادی و همزمان پیام نوروزی روحانی که در آن از ولی فقیه نامی برده نشده، بازتابی از بحران اقتصادی و فلاکت مردم است که خود را در جدال جناحهای حکومتی بروز می دهد. تداوم نقد کارنامه اقتصادی روحانی توسط ذوب شدگان در ولایت و دفاع سرسخت نزدیکان و کارگزاران دولت از کارنامه روحانی، مضمون تبلیغات باندهای حکومتی در نمایش انتخاباتی پیش رو را نشان می دهد.
روحانی زیر رگبار نقدِ جناح مقابل از کارنامه اقتصادی خود دفاع کرد و حتا در روز ۳۰ اسفند در برابر حرفهای خامنه ای، به دولتش افتخار کرد که «راه درستی را انتخاب کرده» است. البته وی با گفتن این که «ده دولت بعدی نیز نمی توانند مشکلات را به پایان برساند»، به طور غیر مستقیم به خامنه ای پاسخ داد.
اما روحانی با فاصله دو روز و پس از سخنرانی روز سه شنبه اول فروردین خامنه ای در مشهد، دست به یک عقب نشینی زد و ضمن تشکر از ولی فقیه، قول داد که اولین جلسه دولتش در سال جدید را به موضوع تولید، اشتغال و اقتصاد مقاومتی اختصاص دهد. از این عقب نشینی در مقابل هارت و پورتهای ولی فقیه که بگذریم، بخش شکرگذاری او و توصیف وضعیت فعلی بسیار چندش آور است.
روحانی خدا را شکر گذاشت که «ثبات، آرامش و گشایشی» با تلاش خامنه ای در اقتصاد فراهم شده است. وی همچنین از «بردباری مردم» هم یاد کرد و به روی خود نیاورد که مردم، به ویژه کارورزان فکری و یدی، هرگز در مقایل تحمیل ریاضت اقتصادی بردبار نبوده و به اشکال مختلف اعتراض کرده و می کنند.
گوشه ای از وضعیت ناهنجار اقتصادی و تحمیل فقر بر مردم را از آمار پایوران رژیم می توان دید.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و عراق روز سه شنبه اول فروردین در رابطه با افزایش فقر گفت: «45 میلیون شهروند ایران در تنگنای معیشتی قرار دارند.» (وب سایت قدس آنلاین) وی به عدم تطبیق هزینه ها با درآمدها برای 60 درصد از مردم اشاره کرد.
در سال 95 بیکاری، فقر، فحشا، خیابان خوابی و الیته سرکوب، اعدام و تعداد زندانیان سیاسی سیر صعودی داشت. علت شکرگذاری روحانی این است که دستگاه سرکوب سیستماتیک و مداوم رژیم توانسته رژیم ولایت فقیه را سرپا نگهدارد تا روحانی بتواند در مسند ریاست و در خدمت به ولی فقیه
سرکار بماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر