وضعیت حقوق‌بشر در ایران
گزارش گزارشگر ویژه ملل متحد
یادداشت دبیرکل
سازمان ملل متحد - مجمع عمومی، انتشار گزارش گزارشگر ویژه درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران - یادداشت دبیرکل: اختصاص چند ماده به موضوع قتل‌عام ۶۷برای نخستین بار
گزارش سازمان ملل بر اعدام هزاران زندانی زن و مرد و نوجوان به فتوای خمینی که در گورهای جمعی و نامعلوم دفن شده‌اند تأکید می‌کند و خواستار تحقیقات مستقل و مؤثردرباره این جنایت و افشای حقایق شد
سازمان ملل‌متحد روز دوم سپتامبر ۲۰۱۷ (۱۱شهریور ۱۳۹۶) همزمان با بیست ونهمین سالگرد قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی گزارش گزارشگر ویژه درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران را منتشر کرد. در این سند که همراه با یاداشت دبیرکل به مجمع عمومی ملل‌متحد ارائه شده است، برای نخستین بار در چند ماده به موضوع قتل‌عام زندانیان سیاسی در ایران در سال ۱۳۶۷پرداخته شده و بر اعدام هزاران زندانی زن و مرد و نوجوانان به فتوای خمینی که در گورهای دستجمعی و نامعلوم دفن شده‌اند تأکید نموده و خواستار تحقیقات مستقل و مؤثر درباره این جنایت و افشای حقایق شده است.
در ماده ۱۰۹در بخش نتیجه‌گیریهای این گزارش آمده است:
-طی سالها، تعداد زیادی گزارش درباره قتل‌عام سال ۱۳۶۷منتشر شده است. اگر تعداد افرادی که ناپدید شده و سپس اعدام شده‌اند را بتوان مورد بحث و جدل قرار داد، شواهد فوق‌العاده زیادی نشان می‌دهند که هزاران نفر به‌طور شتابزده‌ای به‌قتل رسیدند. اخیراً برخی از بالاترین مقامات حکومتی به این کشتار اذعان کرده‌اند. خانواده قربانیان این حق را دارند که حقایق را در مورد این وقایع و سرنوشت عزیزان خود بدانند بدون این‌که با خطر تلافی و انتقام مواجه شوند. آنها حق دارند که آلامشان جبران شود که شامل یک تحقیقات مؤثر در مورد واقعیتها و افشای عمومی حقایق درباره این اعدامها و هم‌چنین جبران خسارت می‌شود. بنابراین گزارشگر ویژه به دولت فراخوان می‌دهد تا اطمینان حاصل کند یک تحقیقات مستقل و همه‌جانبه در مورد این وقایع انجام می‌گیرد.
در ماده ۷۳گزارش رسمی ملل‌متحد قتل‌عام سال ۶۷ پس از ۲۹سال بدینگونه مستند و به ثبت رسیده است:
بین ماههای ژوئیه و اوت 1988، هزاران نفر از زندانیان سیاسی، مردان، زنان و نوجوانان، به موجب فتوای صادر شده توسط رهبر وقت خمینی اعدام شدند. گزارش شده است که یک کمیسیون سه نفره به‌منظور تعیین این‌که چه کسی باید اعدام شود، ایجاد شده بود. گزارش شده که جسد قربانیان در گورهای نامعلومی دفن شده‌اند و به خانواده‌هایشان هرگز محل آنها را اطلاع نداده‌اند. این حوادث که به قتل‌عام سال 1988 مشهور است، هرگز رسماً اذعان نشده است. در ژانویه 1989، نماینده ویژه کمیسیون حقوق‌بشر در مورد وضعیت حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی ایران، رینالدو گالیندوپل، نسبت به 'نادیده گرفتن جهانی' اعدامها اظهار نگرانی کرد و از مقامات ایرانی خواست تا یک تحقیق را انجام دهند. چنین تحقیقاتی هنوز انجام نشده است
در ماده ۷۴گزارش آمده است:
در اوت 2016 یک نوار صوتی از جلسه‌یی که در سال 1988 بین مقامات بلندپایه دولتی و روحانیان برگزار شد، منتشر شد. این نوار صوتی، نامهای مقاماتی را که اعدامها را اجرا کرده‌اند و از آن دفاع کرده‌اند، را فاش نمود، از جمله وزیر دادگستری فعلی، یک قاضی دادگاه عالی، و رئیس یکی از بزرگترین مؤسسات مذهبی در کشور و کاندیدای ریاست‌جمهوری در انتخابات ماه مه. پس از انتشار این نوار صوتی، برخی از آخوندهای حاکم و رئیس قوه قضاییه اذعان داشتند که اعدامها صورت گرفته است و در برخی موارد از آنها دفاع کردند.
درباره کاندیداتوری آخوند جلاد ابراهیم رئیسی توسط نهادهای تحت‌امر خامنه‌ای در نمایش انتخاباتی رژیم در ماده ۱۱این سند چنین آمده است:
در طول دوره ثبت نام کاندیداتوری، در مجموع 1636نفر، از جمله 137زن، نام خود را به‌عنوان نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری معرفی کردند. با این حال، در ماه آوریل، شورای نگهبان، یک ارگان متشکل از 6روحانی که توسط رهبر تعیین شده است و پروسه انتخابات را تحت نظارت و کاندیداها را مورد تأیید قرار می‌دهد، اعلام کرد که کاندید شدن تنها شش مرد (۰.۳۷درصد از متقاضیان) تأیید شده است. در میان آنها ابراهیم رئیسی بود که گفته می‌شود که در کمیته‌یی بود که در سال 1988 اعدام‌های غیرقانونی هزاران زندانی سیاسی را به عهده داشت.
درباره کشف گورهای جمعی شهیدان قتل‌عام ۶۷ در نقاط مختلف کشور در ماده ۷۱گزارش چنین آمده است:
در ماه مارس، خانواده‌هایی که از یک گور دسته‌جمعی در شهر مشهد در استان خراسان رضوی بازدید کرده بودند، جایی که تا 170نفر از زندانیان سیاسی به خاک سپرده شده‌اند، کشف کردند که منطقه‌یی که قبلاً مسطح بود با خاک پوشانده شده بود تا تپه‌ای بر روی گورها ایجاد شود. در اواسط ماه می، بولدوزرهایی دیده شدند که بر روی یک پروژه ساختمانی مستقیماً در طول گور دسته‌جمعی اهواز کار می‌کردند که واقع در یک قطعه زمین خالی در 3کیلومتری شرق گورستان بهشت آباد قرار داشتند که اعتقاد بر این است که بقایای اجساد حداقل 44نفر که در تابستان 1988کشته شدند در آنجا قرار دارد. گزارش شده که این طرح در نهایت این است که این قطعه سیمانی که نشان گور می‌باشد از بین برده شده و یک فضای سبز یا توسعه تجاری بر روی محل ایجاد شود.
این، جوشش خون شهیدان سربدار در کارزار دادخواهی است. قهرمانانی که بر سر موضع و آرمان آزادی و مجاهدت در برابر استبداد دینی ایستادند و به حکم خمینی جلاد برای نسل‌کشی مجاهدین، قتل‌عام شدند. خون پاک آنها ضامن پیروزی و رهایی مردم ایران از ستم جلادان و شیادان حاکم و تضمین دموکراسی و آزادی برای ایران و ایرانی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر