زندانی سیاسی سابق جعفر عظیم‌زاده عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران بر ایستادگی بر خواستهای بر حق کارگران تأکید کرد. وی روز پنجشنبه 7بهمن 95 طی مصاحبه‌یی گفت: همان‌طور که در جریان هستید من بعد از 63روز اعتصاب‌غذا تو بیمارستان سینا به هر حال آقایون مجبور شدند من رو بفرستند خانه و از اون موقع روز دهم تیرماه بود دیگه از اونموقع من بیرون هستم و باز هم در جریان هستید همه می‌دانند که من و اسماعیل عبدی با هدف و خواست پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات صنفی و با خواست برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده‌های صنفی بیانیه دادیم از داخل زندان اعتصاب‌غذا کردیم خواستمون این بود میلیونها نفر در داخل کشور و سازمانهای بزرگ کارگری حقوق‌بشری در سطح دنیا از این خواست حمایت کردند از خواست برداشتن اتهامات امنیتی از پرونده‌های فعالان صنفی اما گویا این حمایتها از نظر قوه قضاییه هیچ مشروعیتی نداشته و اصلاً نظر مردم برای این آقایون مهم نیست و هر کارگری رو هر انسانی که تو این مملکت لحظه‌ای حق خواهی میکنه اینها این رو اقدام علیه امنیت کشور تلقی می‌کنند و اقدام به دستگیری‌اش می‌کنند… قصد ندارم راستش برم زندان و نخواهم رفت مگر این‌که آقایون خودشون بیایند ببرند من منزلم هستم این رو هم قبلاً اعلام کرده بودم حالا دیروز اتفاقی من حتی یازده و نیم رفتم خانه بیرون بودم کار داشتم رفتم خانه دوباره آمدم بیرون و اتفاقی اینها ساعت یک و ربع آمده بودند منزل از اونجا که خواست ما پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات صنفی و مدنی است و برداشتن اتهام و من این اتهاماتی که بهم زدند مطلقاً قبول ندارم زندان نخواهم رفت و منزل هم هستم تا این‌که آقایون خودشون بیایند زحمت بکشند ببرند
وی در پاسخ به این سؤال که وضعیت کارگران چطور است گفت: وضعیت که بسیار مصیبت باره به‌معنی واقعی کلمه این رو من نمی‌خواهم خودم آمار بدهم توی خبرگزاریها همه جا رسمی هست که وزیر کار خودش بارها گفته که دریافتی کارگر یک میلیون و 200هزار تومانه و اینهم با اضافه کاری حداقل مزد که 812هزار تومان است و حداکثر دریافتی یک کارگر با اضافه کاری و بقیه مضایا میشه یک و 200 یک و 300 نهایت مثلاً یک و 400 و به‌معنی واقعی کلمه اندازه اجاره بهای یک منزل مسکونی برای یک خانواده چهار نفره هم حتی در مناطق کارگرنشین تهران نیست. اخراجها، تعطیلی کارخانه‌ها بیکار سازیها عدم پرداخت مزدها واقعاً بیداد میکنه، اون کارگری که یک و 200 حقوقش است شش ماه این رو نمی‌دهند و اونوقت هم کارگر اعتراض میکنه فرق نمیکنه هر نقطه‌ای از کشور باشه اعتراض میکنه بلافاصله نیروی انتظامی با اون درجه‌هاشون و با اون قپه هاشون طرف کارفرما هستند و اون وسط باتون به‌دست مقابل کارگر وایستاده‌اند که چرا شش ماه حقوقی که کار کرده و حقوق خط زیر فقر رو می‌خواد با باتون و با گارد ویژه و اینها مقابل کارگر قرار می‌گیرند پرونده‌سازی می‌کنند دستگیر می‌کنند و این مصیبت و این وضعیتی که امروز کارگران باهاش مواجه هستند
جعفرعظیم‌زاده در پاسخ به این سؤال که اگر دوباره شما را زندان کنند چه‌کار خواهید کرد گفت: من حقیقتش حتماً ساکت نخواهم بود اگر ببرند زندان و قطعاً اعتراض خواهم کرد از داخل زندان ولی الآن نمی‌تونم پیش‌بینی کنم که حتماً اعتصاب‌غذا می‌کنم یا شیوه دیگری به هر حال این رو باید تو موقعیت قرار بگیرم و اونجاست که تصمیم می‌گیرم که اعتصاب‌غذا بکنم یا نکنم ولی اونچه که مسلم است اگر من رو زندان ببرند مطلقاً ساکت نخواهم نشست و در مقابل وضعیتی که برای من یا برای کارگر دیگری که پیش می‌آورند ایستادگی خواهم کرد
عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران در پاسخ به این سؤال که آیا این برخوردهای سرکوبگرانه جواب دارد گفت: به‌نظر من جواب نخواهد داد و به همین الآن هم جواب نداده ببینید شما از سال گذشته به اینطرف اگر اخبار دنبال کرده باشید و خودتون هم در جریان هستید احکامی به فعالان کارگری دادند از دوستان سندیکای شرکت واحد از جمله آقای مددی آقای داوود رضوی و معلمان آقای اسماعیل عبدی، بهشتی لنگرودی و دیگر فعالان کارگری مثل محمود صالحی و پرونده‌سازی‌هایی که برای کارگرهای کارخانه‌های مختلف از معدن [نامفهوم] کارخانه‌های دیگه کردند ولی به‌رغم این همه سرکوب هیچ‌وقت یک لحظه حتی اعتراضات کارگری قطع نشده و نه تنها قطع نشده ما روزانه دهها اعتصاب و اعتراض کارگری تو این مملکت داریم معلمها ساکت نشدند من می‌خواهم بگم که مطلقاً این سیاست‌ها راه به جایی نخواهد برد مطلقاً جواب نیست و نه تنها جواب نیست بلکه به‌نظر من اعتراضات کارگری و صنفی رو تشدید خواهد کرد به‌نظر من
https://www.mojahedin.org/news/192637
وی در پاسخ به این سؤال که وضعیت کارگران چطور است گفت: وضعیت که بسیار مصیبت باره به‌معنی واقعی کلمه این رو من نمی‌خواهم خودم آمار بدهم توی خبرگزاریها همه جا رسمی هست که وزیر کار خودش بارها گفته که دریافتی کارگر یک میلیون و 200هزار تومانه و اینهم با اضافه کاری حداقل مزد که 812هزار تومان است و حداکثر دریافتی یک کارگر با اضافه کاری و بقیه مضایا میشه یک و 200 یک و 300 نهایت مثلاً یک و 400 و به‌معنی واقعی کلمه اندازه اجاره بهای یک منزل مسکونی برای یک خانواده چهار نفره هم حتی در مناطق کارگرنشین تهران نیست. اخراجها، تعطیلی کارخانه‌ها بیکار سازیها عدم پرداخت مزدها واقعاً بیداد میکنه، اون کارگری که یک و 200 حقوقش است شش ماه این رو نمی‌دهند و اونوقت هم کارگر اعتراض میکنه فرق نمیکنه هر نقطه‌ای از کشور باشه اعتراض میکنه بلافاصله نیروی انتظامی با اون درجه‌هاشون و با اون قپه هاشون طرف کارفرما هستند و اون وسط باتون به‌دست مقابل کارگر وایستاده‌اند که چرا شش ماه حقوقی که کار کرده و حقوق خط زیر فقر رو می‌خواد با باتون و با گارد ویژه و اینها مقابل کارگر قرار می‌گیرند پرونده‌سازی می‌کنند دستگیر می‌کنند و این مصیبت و این وضعیتی که امروز کارگران باهاش مواجه هستند
جعفرعظیم‌زاده در پاسخ به این سؤال که اگر دوباره شما را زندان کنند چه‌کار خواهید کرد گفت: من حقیقتش حتماً ساکت نخواهم بود اگر ببرند زندان و قطعاً اعتراض خواهم کرد از داخل زندان ولی الآن نمی‌تونم پیش‌بینی کنم که حتماً اعتصاب‌غذا می‌کنم یا شیوه دیگری به هر حال این رو باید تو موقعیت قرار بگیرم و اونجاست که تصمیم می‌گیرم که اعتصاب‌غذا بکنم یا نکنم ولی اونچه که مسلم است اگر من رو زندان ببرند مطلقاً ساکت نخواهم نشست و در مقابل وضعیتی که برای من یا برای کارگر دیگری که پیش می‌آورند ایستادگی خواهم کرد
عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران در پاسخ به این سؤال که آیا این برخوردهای سرکوبگرانه جواب دارد گفت: به‌نظر من جواب نخواهد داد و به همین الآن هم جواب نداده ببینید شما از سال گذشته به اینطرف اگر اخبار دنبال کرده باشید و خودتون هم در جریان هستید احکامی به فعالان کارگری دادند از دوستان سندیکای شرکت واحد از جمله آقای مددی آقای داوود رضوی و معلمان آقای اسماعیل عبدی، بهشتی لنگرودی و دیگر فعالان کارگری مثل محمود صالحی و پرونده‌سازی‌هایی که برای کارگرهای کارخانه‌های مختلف از معدن [نامفهوم] کارخانه‌های دیگه کردند ولی به‌رغم این همه سرکوب هیچ‌وقت یک لحظه حتی اعتراضات کارگری قطع نشده و نه تنها قطع نشده ما روزانه دهها اعتصاب و اعتراض کارگری تو این مملکت داریم معلمها ساکت نشدند من می‌خواهم بگم که مطلقاً این سیاست‌ها راه به جایی نخواهد برد مطلقاً جواب نیست و نه تنها جواب نیست بلکه به‌نظر من اعتراضات کارگری و صنفی رو تشدید خواهد کرد به‌نظر من
https://www.mojahedin.org/news/192637
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر