یکشنبه، بهمن ۰۳، ۱۳۹۵

با اندوه و دریغ بسیار و سخنی کوتاه- مهدی سامع


روز پنج شنبه ۳۰ دی در یک آنش سوزی مهیب ساختمان ۵۵ ساله پلاسکو فروریخت و در این رویداد غم انگیز با تاسف بسیار چند ده تن از ساکنان این ساختمان و آتش نشانان جان باختند و سرنوشت تعداد دیگری که در زیر آوار محبوس هستند تا ساعت ۲۴ روز پنجشنبه ناروشن است. 
فیلمها و تصاویر منتشر شده در مدیای داخلی و جهانی و در شبکه های اجتماعی گواهی می دهد که وسایل و امکانات مهار کردن حریق که می توانست از این فاجعه دردناک جلوگیری کند و یا ابعاد آن را کاهش دهد، ابتدایی و غیرمکفی بوده است.
واقعیت این است که کلان شهر تهران و البته سایر شهرها و روستاهای ایران در مقابل سوانح بزرگ بی‌دفاع است. آتش سوزی، زلزله، سیل، آلودگی آب و هوا، تصادفات در جاده ها و ... زندگی و حیات مردم کشور ما نه روزمره که در هر دقیقه تهدید می کند.
در حالی که حاکمیت میلیاردها دلار برای نهادهای امنیتی، نظامی، انتظامی، مذهبی و تبلیغاتی و صدور ترور و ارتجاع هزینه می کند، 
در حالی که بودجه های گزاف برای مساجد و تکایا و مراکز تبلیغ خرافات مذهبی اختصاص داده شده،
در حالی که برای موسسات و افراد گوناگون در هرم قدرت و پیرامون آن بودجه های کلان اختصاص داده شده، 
در حالی که مدرن ترین وسایل و پیشرفته ترین تکنولوژیها برای کنترل و سرکوبی مردم تهیه شده،
مردم  بدون دفاع رها شده و نهادهایی که باید با سوانح مقابله کنند فاقد وسایل و امکانات کافی هستند. زیانهای ناشی از زلزله های گوناگون طی چند دهه گذشته، خسرانهای ناشی از آتش سوزی در جنگلها، ضررهای ناشی از سیلهای بزرگ و سرانجام آتش سوزی در پلاسکو نشان می دهد که برای حاکمیت، جان مردم کوچکترین ارزشی ندارد. 
درخواست استعفای شهردار جنایتکار و فاسد تهران که به طور وسیع در شبكه‌ های اجتماعی مطرح شده گرچه یک خواست عاجل و مشروع است و باید پیگیری شود، اما چاره کار نیست.
رژیم حاکم بر کشور ما مسئول همه ی این خسرانها و جان باختگان این گونه سوانح است. اعلام این حقیقت به هر شکل ممکن و مبارزه با نظام ننگین و ضد بشری ولایت فقیه و بالاخره به زیر کشیدن حکام ستمگر از اریکه قدرت، راه حل ممکن و عملی برای مهار و مقابله با خسرانهای ناشی از رویدادهای غم انگیز همچون آتش سوزی در ساختمان پلاسکو است. این یادداشت کوتاه انجام وظیفه در برابر مردم محروم کشورمان است. 
با تسلیت به بازماندگان قربانیان آتش سوزی در ساختمان پلاسکو و با مشارکت در غم و اندوه مردم ایران، آرزو می کنم که با همبستگی و مبارزه بتوانیم دست جنایتکاران را از جان و مال مردم کوتاه کنیم.
منبع: نبردخلق شماره ۳۷۹، جمعه ۱ بهمن۱۳۹۵ - ۲0 ژانویه ۲۰۱۷

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر