رژیم ولایت فقیه برای شصت و سومین بار به دلیل نقض فاحش حقوق بشر، توسط کمیتة سوم مجمع عمومی سازمان ملل محکوم شد. در این قطعنامه به مواردی از نقض حقوق بشر مثل اجرای مجازات اعدام، بازداشتهای خودسرانه، اعمال محدودیتهای گسترده و جدی علیه حق آزادی بیان، عقیده، اجتماع و تجمع صلح آمیز و ... اشاره شده است. اگر چه این قطعنامه همه موارد نفض حقوق اساسی مردم ایران را در بر ندارد، اما گامی مثبت برای مدافعان حقوق بشر است.
حسن روحانی در روز شنبه ۸ آبان، در دیدار با مورگینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، از آمادگی همکاری دولتش با اروپا بر سر مسائل حقوق بشر سخن گفت. در حالی که جمهوری اسلامی همواره به عنوان یکی از نقض کنندگان حقوق بشر، به وسیله نهادهای جهانی مدافع حقوق بشر محکوم شده و در این زمینه در سراسر جهان پرآوازه است، پیشنهاد همکاری روحانی شیاد با موگرینی فقط یک فریب است.
روحانی می گوید: «ایران آمادگی دارد در راستای ترویج حقوق شهروندی در جوامع منطقه، همکاریهای گسترده ای با اتحادیه اروپا داشته باشد.» روحانی شیاد اول باید حقوق شهروندی مردم ایران را به رسمیت بشناشد تا حرف از بقیه بزند. وی فکر می کند همان گونه که رژیم سالها بر سر ساخت بمب اتمی پیشنهادهای مذاکره برای مذاکره و خرید وقت برای ساختن بمب اتمی می داد، اکنون نیز با مذاکره بر سر حقوق بشر و معرفی «حقوق بشر اسلامی» و «شرایط ویژه» می تواند عمر رژیمش را طولانی کند، زهی خیال باطل.
واقعیت این است که شرایط عوض شده است. جنبش دادخواهی و افشاگریهای شجاعانه زندانیان سیاسی، پخش اخبار اعدامهای فله ای، و آگاهی رسانی گسترده در مورد شکنجه و حبس فعالان کارگری، دانشجویی، زنان و فعالان محیط زیست، امکان مذاکره نمایشی را از رژیم گرفته است.
تعداد رای مثبت به قطعنامه امسال بیشتر از دفعات گذشته بود و این امر به ویژه در دوره پسابرجام که روحانی آن را گامی به سوی عادی شدن مناسبات با کشورهای غربی می داند، نشان می دهد که این دفاع حقوق بشر است که آرامش را از رژیم می گیرد و «حقوق بشر اسلامی» رژیم را به چالش می گیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر