روزنامه لینگدال
زمانی که پدرم اعدام شد. در روز جهانی عليه حکم اعدام، چندين ايرانی سرنوشت تلخ در خانواده ساله نيز حضور داشت خاطره هايشان را بيان کردند. در ميانشان امينه قرائی
خبر را دريافت کردند که پدرشان ۵۸ ساله جیب نژاد، همسر عزت ۳۶ ساله و امينه قرائی ۳ زير عکس: سرنوشت خانواده: احسان، در زندان اعدام شده است
جای زخم پس از اعدامها در ايران
چندين نفر ديگر با سرنوشتهای مشابه از ايران نيز داستانهای زندگيشان را در آخر هفته مقابل پارک شهرداری تعريف کردند
۳۰۰۰۰ زندانی سياسی در ايران تحت حاکميت خمينی در ۱۹۸۸ حقوق بشر: به گفته ديلی تلگراف، در سال فاصله زمانی چند ماه اعدام شدند. در ميان آنها پدر احسان و امينه و همسر عزت نيز حضور داشت. اين خانواده در آخر هفته در پارک شهرداری حضور داشتند و يک نمايشگاه عکس از زندانيان سياسی را با همکاری عفو بين الملل برگزار کردند. آنها به همراه چندين نفر ديگر ميخواهند در رابطه با قتل عامی که در زندانهای کشورشان صورت گرفته صحبت کنند. و آنها می خواهند عاملين اين جنايات را به پای ميز محاکمه بکشانند. آنها بر عليه رژيم امضا جمع می کنند و داستانهايشان را تعريف می کنند
امينه امروز در کريستيانساند زندگی می کند در حاليکه برادرش احسان و مادرشان در لينگدال زندگی می کنند و پيش از اين نيز داستانشان را برای لينگدال آويس تعريف کرده اند.
امينه تعريف می کند: ما همچون هميشه در مسير زندان برای مﻼقات پدرم بوديم. ما ميتوانستيم از پشت شیشه ۵ دقيقه با او صحبت کنيم. اين بار اما به ما گفتند که نميتوانيم او را ملاقات کنيم و اين موضوع هفته ها ادامه از پشت شيشه به مدت ما خبر دادند که پدرم اعدام شده است.
امينه ادامه می دهد که وضعيت حقوق بشر در ايران کماکان بحرانيست: روزانه )به طور ميانگين( نيز بايد 1988 می افتد. ما می خواهيم که جامعه جهانی مانع وقوع اعدامها در ايران شود. همچنين مسئولين اعدام در سال در يک دادگاه بين المللی محاکمه شوند
اکتبر( روز جهانی عليه حکم اعدام است. ايران بيشترين 10روابط اقتصادی با ايران: احسان می گويد که شنبه اول اکتبر ) آمار اعدام را به نسبت جمعيت در جهان داراست. ما اميدواريم که کشورهای غربی روابط اقتصاديشان با ايران را به توقف اعدام و رعايت حقوق بشر مشروط کنند
سرنوشت های مشابه: در روز شنبه و در پارک شهرداری، ما افراد ديگری را با سرنوشت های مشابه می يابيم
بهروز ۲۴ ساله، در مورد اعضای خانواده اش که اعدام شده اند می گويد. اعضای خانواده او همچنان در ايران به سر می برند و به جهت امنيت آنها، او نميخواهد که نام خانوادگی اش را اعﻼم کند. او ميگويد که اعضای خانواده اش تنها به خاطر اينکه به حقوق بشر اعتقاد داشته اند و معتقد بودند که رويه حکومت در رابطه با مردم اشتباه است دستگير شده اند
سال را در زندان به سر برده. او ميگويد که شرايط ۵ ساله است که ۵۴ فرد ديگری که ما مﻼقات ميکنيم مهران پارسايی بسيار سخت بوده و آنها مورد شکنجه قرار ميگرفتند و تمام مدت در بﻼتکليفی به سر می برده اند
شقایق ۱۹ ساله نيز در اين برنامه حضور دارد. او در حال حاضر در اسلو زندگی می کند و چندين نفر از اعضای خانواده اش، از جمله پدر و خواهرش را در اعدامها از دست داده است. شنبه او مشغول جمع کردن امضا عليه رژيم ايران بود. او ميگويد که پدرش را به اين علت از دست داده که او برای آزادی مبارزه می کرده. و اينکه خواهرش بهترين خواهر بوده است
نزديکی با داستانها: آستری مادﻻند و کاميﻼ کلونگﻼند اوسدال از طرف عفو بين الملل لينگدال نيز در مکان حضور دارند و برای برپايی اين برنامه همکاری کرده اند. آستری مادﻻند می گويد اين پرونده ايست که امنستی به طور قطع از آن حمايت می کند. اين نقض حقوق بشر است و بسيار مهم است که کسانی که مرتکب اين جنايات شده اند مورد بازخواست قرار گيرند
اوسدال می گويد که از آنجا که امينه را ميشناسد با اين پرنده بيشتر احساس نزديکی ميکند
امنستی برنامه دارد که يک آکسيون مجدد در هاندلسپارکن لينگدال بر گزار کند و به شرح اين سرنوشت ها در ايران
خبر را دريافت کردند که پدرشان ۵۸ ساله جیب نژاد، همسر عزت ۳۶ ساله و امينه قرائی ۳ زير عکس: سرنوشت خانواده: احسان، در زندان اعدام شده است
جای زخم پس از اعدامها در ايران
چندين نفر ديگر با سرنوشتهای مشابه از ايران نيز داستانهای زندگيشان را در آخر هفته مقابل پارک شهرداری تعريف کردند
۳۰۰۰۰ زندانی سياسی در ايران تحت حاکميت خمينی در ۱۹۸۸ حقوق بشر: به گفته ديلی تلگراف، در سال فاصله زمانی چند ماه اعدام شدند. در ميان آنها پدر احسان و امينه و همسر عزت نيز حضور داشت. اين خانواده در آخر هفته در پارک شهرداری حضور داشتند و يک نمايشگاه عکس از زندانيان سياسی را با همکاری عفو بين الملل برگزار کردند. آنها به همراه چندين نفر ديگر ميخواهند در رابطه با قتل عامی که در زندانهای کشورشان صورت گرفته صحبت کنند. و آنها می خواهند عاملين اين جنايات را به پای ميز محاکمه بکشانند. آنها بر عليه رژيم امضا جمع می کنند و داستانهايشان را تعريف می کنند
امينه امروز در کريستيانساند زندگی می کند در حاليکه برادرش احسان و مادرشان در لينگدال زندگی می کنند و پيش از اين نيز داستانشان را برای لينگدال آويس تعريف کرده اند.
امينه تعريف می کند: ما همچون هميشه در مسير زندان برای مﻼقات پدرم بوديم. ما ميتوانستيم از پشت شیشه ۵ دقيقه با او صحبت کنيم. اين بار اما به ما گفتند که نميتوانيم او را ملاقات کنيم و اين موضوع هفته ها ادامه از پشت شيشه به مدت ما خبر دادند که پدرم اعدام شده است.
امينه ادامه می دهد که وضعيت حقوق بشر در ايران کماکان بحرانيست: روزانه )به طور ميانگين( نيز بايد 1988 می افتد. ما می خواهيم که جامعه جهانی مانع وقوع اعدامها در ايران شود. همچنين مسئولين اعدام در سال در يک دادگاه بين المللی محاکمه شوند
اکتبر( روز جهانی عليه حکم اعدام است. ايران بيشترين 10روابط اقتصادی با ايران: احسان می گويد که شنبه اول اکتبر ) آمار اعدام را به نسبت جمعيت در جهان داراست. ما اميدواريم که کشورهای غربی روابط اقتصاديشان با ايران را به توقف اعدام و رعايت حقوق بشر مشروط کنند
سرنوشت های مشابه: در روز شنبه و در پارک شهرداری، ما افراد ديگری را با سرنوشت های مشابه می يابيم
بهروز ۲۴ ساله، در مورد اعضای خانواده اش که اعدام شده اند می گويد. اعضای خانواده او همچنان در ايران به سر می برند و به جهت امنيت آنها، او نميخواهد که نام خانوادگی اش را اعﻼم کند. او ميگويد که اعضای خانواده اش تنها به خاطر اينکه به حقوق بشر اعتقاد داشته اند و معتقد بودند که رويه حکومت در رابطه با مردم اشتباه است دستگير شده اند
سال را در زندان به سر برده. او ميگويد که شرايط ۵ ساله است که ۵۴ فرد ديگری که ما مﻼقات ميکنيم مهران پارسايی بسيار سخت بوده و آنها مورد شکنجه قرار ميگرفتند و تمام مدت در بﻼتکليفی به سر می برده اند
شقایق ۱۹ ساله نيز در اين برنامه حضور دارد. او در حال حاضر در اسلو زندگی می کند و چندين نفر از اعضای خانواده اش، از جمله پدر و خواهرش را در اعدامها از دست داده است. شنبه او مشغول جمع کردن امضا عليه رژيم ايران بود. او ميگويد که پدرش را به اين علت از دست داده که او برای آزادی مبارزه می کرده. و اينکه خواهرش بهترين خواهر بوده است
نزديکی با داستانها: آستری مادﻻند و کاميﻼ کلونگﻼند اوسدال از طرف عفو بين الملل لينگدال نيز در مکان حضور دارند و برای برپايی اين برنامه همکاری کرده اند. آستری مادﻻند می گويد اين پرونده ايست که امنستی به طور قطع از آن حمايت می کند. اين نقض حقوق بشر است و بسيار مهم است که کسانی که مرتکب اين جنايات شده اند مورد بازخواست قرار گيرند
اوسدال می گويد که از آنجا که امينه را ميشناسد با اين پرنده بيشتر احساس نزديکی ميکند
امنستی برنامه دارد که يک آکسيون مجدد در هاندلسپارکن لينگدال بر گزار کند و به شرح اين سرنوشت ها در ايران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر