یک روز بعد از سخن پراکنی روحانی در مجلس ارتجاع، خامنه ای وارد گود شد و از وی برای حفظ حرمت دزدان دانه درشت و بازی خوب در سیرک مجلس، قدردانی کرد. رمز آب نبات خامنه ای به روحانی در قبال حرف شنوی وی را می توان از همان جمله آغازین روحانی در روز سه شنبه ۶ شهریور پیدا کرد. در حالی که باند ذوب شدگان در ولایت به نیابت از خامنه ای با طرح ۵ سوال از روحانی و در پایان ناکافی دانستن پاسخها به ۴ سوال، از چماق استفاده کردند، روحانی با حرفهای کلی و بی سر و ته و از موضع وحدت، خامنه ای را شاد کرد.
روحانی در شروع صحبتش اشاره به دیدار با ولی فقیه و توصیه های او کرد و در پایان هم، تصمیم خود را در اجرای فرامین خامنه ای اعلام کرد.
بر این منظر، خامنه ای در حالی که هر گونه مذاکره با آمریکا را ممنوع کرد، امید روحانی به بازگشایی راهی برای برون رفت از بحران تحریمها را با دعای خیر برای روحانی به نا امیدی تبدیل کرد و مدال «متانت» را بر سینه او چسباند.
به نظر می رسد این که لاریجانی اعلام کرد «سوال از روحانی قابل ارجاع به قوه قضائیه نیست»، به فرموده ولی فقیه مطرح شده است.
خامنه ای برای سرپوش گذاشتن بر بحران حکومتی و شکافی که در مجلس ارتجاع در روز سه شنبه ۶ شهریور برای همگان عیان شد، در مقام «رهبر» قدرتمندی وارد میدان شد تا وانمود کند که تضاد قوه مقننه و مجریه «نمایش اقتدار» نظام است. وی گفت:«خداوند به آقای رئیس جمهور و قوه مقننه خیر بدهد که مشترکاً چنین نمایش اقتداری را نشان دادند.»
ولی فقیه در نقطه ای «نمایش اقتدار» را مطرح می کند که در ضعیف ترین موقعیت قرار دارد.
در کنار هارت و پورت خلیفه ارتجاع در رابطه با دشمن و رد هر گونه مذاکره ای، شکایت رژیم از آمریکا به دادگاه بین المللی لاهه بسیار مسخره است. در حالی که طی ۴ دهه، پرچم آمریکا در سیرکهای خیابانی رژیم آتش زده می شود و اسم آمریکا در تابلوی دشمنان در ردیف اول است، رژیم علت شکایت خود را، نقض پیمان دوستی، روابط اقتصادی و حقوق کنسولی بین دو کشور اعلام کرده که در زمان حکومت محمد رضا شاه پهلوی در تاریخ ۸ مه ۱۹۵۵ (یکشنبه ۱۷ شهریور ۱۳۳۴) بین دو کشور امضا شده است. این بدان معنا است که آمریکا زیر دوستی زده و نباید تحریم علیه دوست برقرار کند. جریان این دادگاه که این روزها در جریان است، نمایشی از بیچارگی رژیمی فرسوده است که در دو نقش بازی می کند. هم تحریمها ورق پاره هستند و آمریکا هیچ غلطی نمی توانند بکنند و هم این که با استناد به پیمان دوستی که بیش از ۶۰ سال قبل امضا شده، به دادگاه لاهه رجوع می شود.
در فراسوی برکناریها و بده و بستانهای خامنه ای و روحانی، روشن است که هر چقدر پایوران رژیم تلاش کنند نمایشی از وحدت نشان دهند، سودی عاید آنها نخواهد شد. زیرا نه شرایط بین المللی و نه شرایط داخلی، امکان حل بحران حکومتی و تعمیر کشتی شکسته حکومت را به سرنشینان آن نخواهد داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر