پرغرور و شعلهور حماسه شکوهمند فروغ ایران در ۶ و ۷مرداد ۸۸پرشکوهترین حماسه تاریخ آزادی مردم ایران
سالروز حماسه فروغ ایران در اشرف را با تعظیم در برابر جاودانه فروغهای آزادی میهن گرامی میداریم و با تمامی عشق و ایمان، گرمترین درودهای خود را تقدیم آن گواهان صدق و فدا و پایداری و وفا میکنیم.
روزهای ۶ و ۷مرداد ۱۳۸۸ گلههای وحشی و جنایتکار دست آموز خامنهای ـ مالکی با خودروهای هاموی و آبپاش و لودر و سلاح گرم و چماق و داس و تبر و میله آهنی و… به اشرف حمله کردند، تخریب کردند و مجاهدان بیسلاح و بیسپر را آماج شقاوتبارترین ضربات خود قرار دادند، ۱۱مجاهد خلق را شهید کردند، صدها نفر را مجروح و دچار نقصعضو و بیش از هزار نفر را بهشدت مصدوم کردند و ۳۶ مجاهد خلق مصدوم و مجروح را به گروگان گرفتند و بخشی از اموال اشرفیها را تخریب کردند یا به سرقت بردند. گروگانها تنها پس از ۷۲روز اعتصابغذا و ۷روز اعتصاب خشک در آخرین لحظات حیات و در آستانهٴ شهادت محتوم توانستند از اسارت دژخیمان رها شده و به اشرف بازگردند. اما آنچه هرگز برای جنایتکاران مهاجم و آمران آنها قابل تصور نبود، پایداری و مقاومت مافوق طاقت انسانی بود که زنان و مردان اشرفی با تمام هستی خود به آن قیام کردند و با دست خالی، تهاجم گلههای شقاوتپیشه و تا دندان مسلح را با شکست مواجه کردند و رژیم و دولت دستنشاندهٴ مالکی را نیز در تمام دنیا افشا و مفتضح نمودند.
درود بر ۱۱مجاهد قهرمانی که در ۶ و ۷مرداد۸۸ با پیکرهای بیسپر به مصاف تیر و تبر دشمن ضدبشر رفتند، مظلومانه به خاک افتادند و گواه حقانیت تردیدناپذیر اشرف و مجاهدان اشرفی شدند.
هرگز
چنین عریان و سینه سپر
زندگی را ندیده بودیم
در آوردگاه مرگ
چنین، که آنان گام پیش نهادند
شگفتا، مرگ، برکف داشت شمشیر؛ در این سو، زندگی، خود بیسپر بود
شگفتا کاندران پیکار، آخر تن مرگ مسلح، محتضر بود
سلام بر حنیف و فردین و سیاوش، بر اصغر و مهرداد و محمدرضا، بر امیر و مهرداد و شعبان و حسین و علیرضا که شعار بیا بیا را با گوشت و پوست و خون خود تجسم بخشیدند.
سلام بر قهرمانان فراموشی ناپذیری که به گفته خواهر مریم چه باشکوه، مظلومیت این مقاومت را نشان دادند و حق مردم ایران را برای مقاومت، یک بار دیگر در مداری نوین اثبات کردند، چه چاههای عمیق و بیانتهایی از شقاوت و وحشیگری آخوندها و سفلگی مزدورانشان را در عراق برملا کردند و به حق، دنیایی را به لرزه درآوردند. وجدانها را بیدار کردند و فریاد دردهای یک خلق محروم را به گوش جهانیان رساندند.
بله! این است قیام سرخ فام اشرف، کارزاری در اوج. در یک سو، یورش شقاوتبار ارتجاع برای نابود کردن اشرف، آن هم در بحبوحه قیامهای شکوهمند مردم ایران و در سوی دیگر پایداری شگفتانگیز شهر شرف بهمثابه کانون استراتژیک نبرد که به گفته رهبر مقاومت «نه عراقیها و نه آمریکاییها و نه هیچ کس دیگر، این قسمت از توان و ایمان اشرف و مجاهدین را ندیده بود». بدین ترتیب، اشرف که در نقشه شوم رژیم ولایت فقیه میبایست ظرف چند هفته یا چند ماه منهدم میشد، الهامبخش و انگیزاننده قیامها و الگوی شورانگیز پایداری و دلاوری برای جوانان میهن شد، وجدان جهانی را به همبستگی فراخواند. کارزار شکوهمندی که رهبر مقاومت، آن را حماسه فروغ ایران نامید. حماسهیی که اشرف و اشرفیها را به قلب قیام مردم و جوانان به جان آمده که در خیابانهای تهران «مرگ بر اصل ولایتفقیه» را فریاد میزدند، برد. بیجهت نبود که آخوند علمالهدی تیغکش خمینی نعره میکشید که فرماندهی این قیام با مجاهدین بود.
در سالروز حماسه فروغ ایران بار دیگر به روانهای پرفتوح آن قهرمانان فراموشی ناپذیر درود میفرستیم و با آنان در تداوم راه پرشکوهشان تجدید عهد میکنیم. و به آنها میگوییم:
هنوز ایستاده اید
بر برجهای اشرف
و قامت بلند زخمهای شریف شماست
که حراست میکند، برج پایداری میهن را
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر