حاشیه‌نشینان در چابهار
یک کارگزار رژیم با اعتراف به بحران فاجعه‌بار حاشیه‌نشینی در چابهار در استان سیستان و بلوچستان گفت: «میزان رشد حاشیه‌نشینان در چابهار، بسیار عجیب و غریب و در کل دنیا کم‌سابقه است».
هزاران تن از مردم چابهار بدون آب و برق، لابلای کپرها و تایرها روزگار می‌گذرانند.
یکی از کارگزاران رژیم و به‌اصطلاح عضو شورای شهر چابهار از فاجعه‌ٔ بی‌آبی، فقر، بیماری، اعتیاد و حاشیه‌نشینی در این بخش می‌گوید و اعتراف می‌کند که بیش از فقر، این تفاوتها و بی‌عدالتی‌ها مردم را آزار می‌دهند.
اذعان رسانه‌ها و کارگزاران رژیم به وضعیت بحرانی در چابهار
یک رسانه رژیم می‌نویسد: مردم شهرستان چابهار از روستاهایش گرفته تا مرکز این شهرستان با مشکلات متعددی سر و کله می‌زنند و فقر در این بخش از کشور چهره‌ٔ بسیار متفاوت و زشتی دارد.
اینجا، شاهد معضل جدی و روزافزون سکونتگاههای غیررسمی هستیم.
یک عضو شورای شهر قلابی چابهار، درباره بحران حاشیه‌نشینی در این شهر می‌گوید: افزایش جمعیت حاشیه‌نشینی نسبت به کل شهر سرعت بیشتری دارد.
در حقیقت الگوی رشد حاشیه‌نشینان در چابهار، بسیار عجیب و غریب و می‌توان گفت در کل دنیا کم‌سابقه است.
انکار پدیده حاشیه نشینی از سوی کارگزاران رژیم
در گذشته وجود پدیده حاشیه‌نشینی در منطقه انکار می‌شد و مسئولان وقت اظهار می‌کردند که حاشیه‌نشینان در حقیقت اتباع کشورهای بیگانه هستند و نباید به آنها امکاناتی اختصاص یابد.
حاشیهنشینها به‌علت مسدود شدن مرز، خشکسالی و نابودیِ کشاورزی به شهر چابهار مهاجرت کرده‌اند اما هزینه‌های زندگی در شهر....، بسیار بالاست و همین امر مهاجران را مجبور به زندگی در حاشیه شهر کرده است.
امروز مساحت حاشیه شهر چابهار از خود شهر وسیع‌تر است، اکثر این مناطق فاقد برق هستند.
برخی با چند بلوک برای خود سرپناه ساخته و عده‌یی هم در کپر زندگی می‌کنند، اما هستند افرادی که با گذاشتن چند تایرِ ماشین روی هم، برای خود سرپناه ساخته‌اند.
سکونتگاههای غیررسمی چابهار که بیش از ۵۰هزار نفر جمعیت دارد: عبارتند از محله میرآباد، کوت‌آباد و عثمان‌آباد، در محله میرآباد نزدیک به ۲۰هزار نفر در کپر زندگی می‌کنند.
بحران بی‌آبی و وضعیت فاجعه‌بار آب در چابهار
در مناطقِ حاشیه‌نشین چابهار حتی یک متر لوله‌کشی آب هم وجود ندارد....۷۹درصد مردم از طریق آبرسانی سیار با تانکرها گذران زندگی می‌کنند.
سهمیه هر فرد، روزانه فقط ۱۵لیتر است که باز به همه نمی‌رسد. عمده‌ٔ تانکرها از رده خارج شده‌اند و این امر موجب می‌شود در نهایت روزی ۱۰لیتر به آنها آب برسد. این ۱۰لیتر، هم برای شست‌وشو و هم برای خورد و خوراک و احشام است.
آب هفته‌یی یکبار به دست مردم رسیده و آنها مجبورند آن را به‌صورت غیربهداشتی در آب‌انبارها ذخیره کنند. در خیلی از محلات، ماهی یکبار آب می‌آید.
مردمی که در حاشیه شهر چابهار زندگی می‌کنند مجبورند آب را خریداری کنند. در برخی روستاها مردم مجبورند برای یک تانکر آب تا ۲۰۰هزار تومان پرداخت کنند. بحران آب در چابهار با همه جای کشور تفاوت دارد یعنی اگر ما در همه جا با بحران آب روبه‌رو هستیم، این مسأله در چابهار فاجعه‌بار است.
بیانیه شورای ملی مقاومت ایران درباره فجایع اجتماعی و طبیعی در ایران
شورای ملی مقاومت ایران در بیانیه سال گذشته خود در فصل پنجم درباره قتل‌عام طبیعت، فجایع اجتماعی، توحش ضدایرانی رژیم آخوندی در میهنمان می‌گوید:
- بی‌خانمانی، حاشیه نشینی، زاغه نشینی، آلونک نشینی، گودنشینی، کپرنشینی، حلبی‌آباد نشینی، کارتون خوابی، گورخوابی و طویله خوابی، دامنگیر تعدادی انبوه از مردم ایران است.
این ایرانیان که در این مرز پر گهر زاده شده‌اند از کوچکترین امکانات زندگی برخوردار نیستند.
فلاکت، محرومیت اجتماعی، فقدان آموزش و بهداشت که از مهمترین شاخصهای توسعه انسانی است دامنگیر میلیونها ایرانی شده است.
جمعیت ده میلیونی بیکاران و جمعیت ۲۰میلیونی زاغه نشینان در میهن ما گواه انکار ناپذیر کارنامه ضدمردمی دیکتاتوری آخوندهاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر