عفو بین الملل در بیانیه ای که روز ۴ خرداد ۹۷ (۲۵ مه ۲۰۱۸) منتشر شد اعلام کرد، «زندانیان عقیدتی زن و دراویش گنابادی در زندان شهر ری مورد تمسخر و آزار گفتاری از جمله دشنام های جنسی قرار می گیرند و از دسترسی به خدمات درمانی مناسب به وسیله دکتر و سایر کادرهای درمانی متخصص محروم هستند.»عفو بین الملل شهادتهایی دریافت کرده است مبنی بر اینکه دکترهای زندان (که قبلاً یک مزرعه صنعتی پرورش مرغ در ورامین بوده) به شکایت زنان زندانی از درد و ناراحتی توجهی نمی کنند و آنرا «ساختگی» قلمداد کرده، از تجویز دارو در زمان مناسب و انجام آزمایشات تشخیصی کامل خودداری می کنند. آنها همچنین نتوانسته اند تضمین کنند که دستگاههای طبی در کلینیک زندان درست کار کنند و خطری را متوجه سلامتی بیماران نکنند
فیلیپ لوتر، مدیر بخش تحقیق خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین الملل، تأیید کرد، «جلوگیری عمدی از درمان زندانیان غیرقانونی، بیرحمانه و غیرانسانی است و می تواند مصداق شکنجه باشد. این زنان از جامعه دراویش گنابادی اصلاً نباید به زندان می افتادند. اسفناک است که مقامات ایران در پی ارعاب و آزار بیشتر آنها هستند.»عفو بین الملل تصریح کرد که «هر یک از کارکنان زندان که مظنون به بدرفتاری یا مضایقه درمان از زندانیان باشد باید مورد تحقیق قرار گرفته و بر طبق استانداردهای بین المللی محاکمه شود.»حداقل ده زن از جامعه دراویش گنابادی از فوریه ۲۰۱۸ (بهمن ۱۳۹۶) به طور خودسرانه بازداشت و در شرایط غیرانسانی در زندان شهرری محبوس می باشند بدون اینکه به وکلایشان دسترسی داشته باشند
این زنان در زندان به دلیل بدرفتاری مأمورین امنیتی از طیفی از مشکلات و بیماری رنج می برند از جمله جراحت در ناحیه سر، شکستگی دست و خونریزی از ناحیه رحم. آنها همچنین از رسیدگیهای مکفی برای بیماریهایی از قبیل آسم، دیابت و فشار خون بالا که از قبل داشته اند، محروم بوده اند.در بخشی از بیانیه عفو بین الملل آمده است، «بنا به گزارشات دریافتی عفو بین الملل، این زنان به شیوه های خصمانه در رابطه با پرونده های دادگاهشان مورد بازجویی قرار گرفته و به خاطر اعتقاداتشان از سوی پزشکان زندان شهرری مورد اهانت قرار گرفته اند. این نگرانی وجود دارد که دکترها همچنین با به کارگیری تابوهای فرهنگی حول روابط جنسی در صدد تحقیر این زنان بوده اند و سوالات بی شرمانه ای حول روابط جنسی از آنها کرده اند.»عفو بین الملل با استناد به یک منبع گفت که دکترها و پرستاران از تأمین درمان برای زنانی که طی عصر و شب درخواست مراقبت های پزشکی اورژانس داشته اند تا روز بعد خودداری کرده اند و حتی آنها را به خاطر ایجاد مزاحمت برای خواب کادر درمانی در نیمه شب مورد سرزنش قرار داده اند.در رابطه با قابل اتکاء بودن دستگاههای پزشکی در کلینیک زندان هم نگرانی هایی وجود دارد چنانچه طی سه ماه گذشته، حتی وقتی زندانیان با عوارض فشار خون بالا مانند سردرد شدید، مشکلات بینایی، درد در قفسه سینه، مشکل تنفسی و ضربان نامنظم قلب روبرو بوده اند، دستگاههای کلینیک فشار آنها را نرمال نشان می داده است. فشار خون بالا ریسک سکته و بیماریهای قلبی به دنبال دارد. به گفته زندانیان، عدم وجود برانکارد و صندلی چرخدار همچنین موجب می شود که زندانیان مجبور بشوند زندانیان بیمار را برای بردن به کلینیک کول کنند که در برخی موارد منجر به سقوط و سایر سوانح شده است.عفو بین الملل همچنین به گزارشاتی اشاره کرد مبنی بر اینکه به منظور آزار و تحقیر بیشتر زنان دراویش گنابادی زندانی آنها را مجبور کرده اند با دست خالی در حیاط زندان علف چینی کنند تا به آنها اجازه داده شود با خانواده هایشان تماس بگیرند و یا در طی روز یکی دو ساعت هواخوری داشته باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر