تقدیم به هموطنان زلزله‌زده غرب کشور
«سلاو هاوولاتی»
سلاو! «هاوولاتی برا، قاره مانم»
بگو «چونی؟ چاکی؟» عزیزی «گیانم»
نمانده توانی که از حال و روزت
بپرسم بگویم که، «سه رچاوه کانم»
خجالت کشم که بپرسم که «چاکی؟»
که در زیر آوار سنگی و خاکی
بمیرم نبینم به خون خفته اینسان
بمیرم نبینم به خون خفته اینسان
چه «مندال جوان و»، چه «لاوانی» پاکی
بمیرم من از غم که دیگر نبینم
نشسته به خون، هم «گه ل» و سرزمینم
هر آنگاه فکرم می‌آید به سویت
بدان ابری گریان نشیند کمینم
ببین! هاولا تی که زور غصه دارم
«شه و روژ» حرف شما گشته کارم
برای دمی که به شادی نشینید
شود داغ تن، از تب انتظارم
«هه مو گیانم» از خشم «دیشیه» به والله
ز بس که ازین غم «په روشه» به والله
مرا یک تن از «خزم و قه وم» خودت دان
که ما «هه ین له» یک خون و ریشه به والله
خدا دانه یک روز می‌آییم آخر
نه سد می‌شناسیم نه صخره، نه سنگر
میاییم که آزاد از ظلم باشی
رها، پاک، آباد و خرم سراسر
رها پاک آباد و خرم سراسر
جرگم سزایه‌یی هاوار له‌ی کارساته
کرماشانه که م ئه‌ی هاوار فکرم ولاته
خانمان ویران دوس له دوس بریا
مال ومنالمان ئه‌ی هاوار وه تالان بریا
دوسان هامفردان ئه‌ی هاوار یاران رفیقان
فکر خومان که ین ئه‌ی هاوار دور له ناکه سان
برا خاصه که م روشنای چاوانم
عزیز کورده که م دیده که م دردت وه گه یانم
ده س له بان ده س ئه‌ی هاوار نه نیشین خمبار
چاره‌ی کار بکه ین ئازیزم خومان بی‌اغیار
خمبار نه نیشیم وه خت خه م نیه
ئازیه ت بار نه نیش باوانم فریاد ره س نیه
باید ولاتمان ئازیزم له نوو بنا که ین
ده ست ناحه زان چاوه که م لیرا کوتا که ین
ده ست ناحه زان چاوه که م لیرا کوتا که ین.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر