سید منوچهر سخایی کاشانی معروف به منوچهر سخایی در 9 مهرماه سال 1314 خورشید در تهران و در خانواده ای فرهنگی و متمایل به سیاست دیده به جهان گشود. برادر بزرگ ترش سرگرد سید محمود سخایی رئیس شهربانی برگزیده ی دکتر مصدق در کرمان بود که در جریان وقایع 28 مرداد سال 1332 در این شهر به شهادت رسید و جسدش را مثله کردند. منوچهر به یاد برادرش ترانه ی«پرستو» را خواند. منوچهر سخایی تحصیلات ابتدایی و متوسطه ی خود را در تهران ادامه داد و از همان دوران تحصیل به مقولات هنری بویژه موسیقی علاقه و اشتیاق نشان داد. با این وجود وی قبل از آن که وارد دنیای موسیقی شود برای مدتی در روزنامه ی کیهان مشغول به کار شد و به عنوان خبرنگار پارلمانی در این روزنامه فعالیت کرد.منوچهر سخایی از قدیمی ترین چهره های موسیقی پاپ و از بازماندگان نسلی است که با اجرایکلاغا» با کلام نوذر پرنگ و آهنگ پرویز مقصدی، به امضای هنری او در عالم موسیقی بدل شده است. سخایی مدتی برنامه ی «زنگوله ها» را برای تلویزیون ایران تهیه می کردکه در آن به معرفی چهره های جدید موسیقی پاپ ایران می پرداخت.ترانه های عاشقانه بر بستر ملودی های ایرانی، با ارکستراسیون غربی و کلام فارسی، در اواخر دهه ی 30 خورشیدی، محبوبیت خیره کننده ای برای این سبک موسیقی به ارمغان آوردند. از منوچهر سخایی علاوه بر بازی و خوانندگی در چند فیلم فارسی، ترانه های بسیاری به یادگار مانده است که در میان آنها ترانه ی«وی پس از انقلاب ضد سلطنتی در سال 1357 به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا به فعالیت هنری خود ادامه داد. آلبوم«هم کلاس ها» نخستین اثر او پس از خروج از ایران و در غربت بود.روز 8 اردیبهشت سالروز درگذشت اسف انگیز منوچهر سخایی، هنرمند گرانقدر ایران و عضو شورای ملی مقاومت ایران است. در بامداد 8 اردیبهشت سال 1390 منوچهر سخایی که نیم قرن فعالیت هنری و نزدیک به دو دهه یاری مقاومت ایران را در زندگی پرافتخار خود داشت، پس از چند سال مقاومت در برابر بیماری سرطان در سن 80 سالگی در آمریکا درگذشت
منوچهر سخایی و بانو مرضیه
مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده ی مقاومت:
منوچهر سخایی، با بیش از نیم قرن فعالیت و شهرت هنری، پرستوی هنر ایران، از مفاخر مقاومت روزنامه نگار حرفه یی و خواننده ی«پرستو» به یاد برادرش سرگرد محمود سخایی، شهید کودتای 28 مرداد بود…
قدر و منزلت هنری منوچهر سخایی برای تمامی هموطنانی که عواطف و احساساتشان از دیرباز با طنین صدای او و ترانه هایش در کوچه باغ های خاطرات شهرهای وطن آشناست، نیازی به توصیف ندارد. با این همه، تردیدی نیست که خصال انسانی این رادمرد هنر ملی در صدر ارزش هایش قرار دارد. منوچهر سخایی از شیفتگان رزمندگان آزادی و اشرفیان بود. روزهای پایانی منوچهر سخایی مصادف بود با حمله ی مزدوران رژیم آخوندی به اشرف در 19 فروردین سال 1390. منوچهر که در بستر بیماری از این جنایت مطلع شد، بیش از حال خود و بیماری جانکاهش، دل مشغول مجاهدان اشرف بود و از بستر بیماری پیامی برای اشرفیانداد که در سینه ی تاریخ مقاومت ایران به یادگار مانده است.
در سالروز فقدان این هنرمند ارزنده یادش را گرامی می داریم
همسفر با پرستو – یادمان هنرمند فقید مقاومت، منوچهر سخایی from Simay Azadi on Vimeo.
همسفر با پرستو – یادمان هنرمند فقید مقاومت، منوچهر سخایی from Simay Azadi on Vimeo.
پرستوئی شد پرپر زنان رفت
به صحرا های بی نام ونشون رفت
حریفون پیش من با طعنه میگن
ستاره شد وبه طاق آسمون رفت
پرستوئی شدی پرپر زنان رفتی
به صحرا های بی نام ونشون رفتی
به من میگن به من میگن حریفونم
ستاره گشتی و رو آسمون رفتی
گلم بودی گلم بودی کجا رفتی
تو که جونوو دلوم بودی چرا رفتی
هنوزم جای پات مونده لب باغچه
گلوبند طلات مونده سر طاقچه
بگردم من فدای خال سیاه تو
کجا رفتی خدا پشت و پناه تو
گلم بودی گلم بودی کجا رفتی
تو که جونو دلوم بودی چرا رفتی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر