چهارشنبه، شهریور ۳۱، ۱۳۹۵

رژیم آخوندی رکورددار حوادث کار در جهان


سالیان متمادی است که در سایه حاکمیت غارتگر آخوندی شاهد تلفات انسانی بالا در ارتباط با حوادث و سوانح کارگری در ایران می‌باشیم اما این روزها بار دیگر رسانه‌های رژیم از وقایع تأسف‌بار و جانگداز در این زمینه پر شده است
آنگونه که نبود امنیت کاری و رسیدگیهای پس از آن، هم‌اکنون به یک بحران و از اساسی‌ترین معضلات جدی جامعه کارگری ایران تبدیل شده است
گرچه از سوی ارگانهای ذیربط رژیم آمار دقیقی از میزان حوادث کارگری ارائه نمی‌شود و در نتیجه بسیاری از مرگ و میرهای ناشی از حوادث کار مکتوم و پوشیده می‌ماند ولی بر اساس همین آمارهای ناقص و غیرقابل اتکا می‌توان به گوشه‌یی از واقعیت موجود پی برد
در تأیید این نکته همین کافی است که خبرگزاری نیروی تروریستی موسوم به تسنیم 19 اردیبهشت 95 نوشت: وزارت کار تنها آمار کارگرانی را اعلام می‌کند که در پیوند با وزارت کار بیمه هستند در حالی‌که 90 درصد قربانیان این حوادث تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی نیستند

رژیم ایران رکوردار حوادث کار ساختمانی در جهان:
اکبر شوکت رئیس کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی ضمن اعلام این‌که در حال حاضر بیش از یک میلیون و ۸۰۰ هزار کارگر ساختمانی در کشور وجود دارد اعتراف می‌کند:تنها ۸۰۰ هزار نفر از این کارگران بیمه شده‌اند و نزدیک به یک میلیون نفر دیگر از خدمات بیمه محروم می‌باشند
وی در ادامه اضافه می‌کند: رژیم ایران در رابطه با حوادث کار ساختمانی در دنیا رکوردار می‌باشد» . (خبرگزاری حکومتی ایسنا 21 دیماه 1393
از سوی دیگر ذکر این نکته ضروری است که در کنار تمامی خسارات فاجعه‌بار انسانی، حوادث کاری هزینه‌های اقتصادی بالایی را چه به‌صورت مستقیم و چه غیرمستقیم و پنهان بر جامعه و اقشار محروم وارد می‌کنند که به نوبه خود منجر به کاهش بهره‌وری و زیان اقتصادی و مالی می‌گردد
در همین رابطه روزنامه کیهان ولی‌فقیه 12اردیبهشت 94 به‌نقل از حسن هفده تن، معاون روابط وزارت کار رژیم نوشت: بر اساس اعلام سازمان بین‌المللی کار مرگ هر فرد به غیر از ضایعات و تبعات غم‌انگیز خانوادگی به‌طور مستقیم یک میلیارد تومان به اقتصاد کشور آسیب وارد می‌کند که به‌معنای از دست دادن 7500روزکاری است
کیهان آخوندی در ادامه همین مطلب اضافه کرد: طبق آمار سازمان بین‌المللی کار، به‌طور میانگین ۴ تا ۵ درصد تولید ناخالص داخلی یعنی ۲ هزار و ۸۰۰ میلیارد دلار صرف هزینه‌های حوادث ناشی از کار می‌شود که حتی اگر این رقم را در ایران ۲ درصد بگیریم، سالانه ۳۰ هزار میلیارد تومان صرف هزینه حوادث ناشی از کار می‌شود

شرایط فاجعه‌بار کارگران و حوادث ناشی از کار:
نگاهی به اعترافهای کارگزاران رژیم در زمینه حوادث کارگری بیانگر عمق فاجعه‌ای است که بر اثر حاکمیت پلید آخوندی بر
کارگران زحمتکش اعمال می‌شود

- خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم 19اردیبهشت 95 می‌نویسد: بر اساس آمارهای منتشر شده، سالانه حدود 20هزار حادثه ناشی از کار اتفاق می‌افتد که از اینتعداد نزدیک به 15هزار حادثه در بخش ساختمانی است. پس از آن، بیشترین میزان مرگ و میر در محیط کار به کارگران معادن و کارگران صنایع اختصاص دارد. پزشکی قانونی این آمار را 1891نفر، 
...  کار 1150نفر و سازمان تأمین اجتماعی آن را 120نفر در سال گذشته اعلام کرده‌اند

-روزنامه تابناک ۱۰ خرداد ۱۳۹۵ به‌نقل از اشرف منصوری کارگزار رژیم تحت عنوان رئیس هیأت مدیره کانون انجمنهای صنفی، ایمنی و بهداشت رژیم نوشت: ایران در حال حاضر در میان ۱۸۹ کشور جهان با رتبه 102 جایگاه مناسبی از نظر ایمنی کار ندارد
این کارگزار رژیم در ادامه اضافه کرد: «در عین‌حال 6 برابر حوادث کار، بیماریهای ناشی از کار در کشور وجود دارد که بر اساس اعلام وزارت کار 14هزار نفر در سال قربانی دارد و این به عدم رعایت مسائل ایمنی و بهداشت کار است
-روزنامه حکومتی مردم‌سالاری 20اردیبهشت 95 به‌نقل از گزارش سازمان پزشکی قانونی آورده است: به مدت 10سال بین سال‌های 1383 تا سال 1393 حدود 1هزار و 436نفر در حوادث کار جان خود را از دست داده‌اند. 51 درصد حوادث شغلی مربوط به حوزه ساختمان است. 39 درصد از دلایل بروز حوادث حین کار به عدم نظارت بازمی‌گردد. به‌طور کلی کارگران آموزش دیده در زمینه ایمنی در کل کشور چهار درصد و 90 درصد معادن فاقد بهداشت و ایمنی لازم هستند
-کیهان آخوندی نیز 12اردیبهشت 1394 نوشت: جدیدترین گزارش وزارت کار از مرگ سالیانه ۱۴۰۰ نیروی کار و نابودی ۱۰ میلیون روز کاری در حالی ارائه شد که هیچ برنامه عملیاتی و مدونی با هدف جلوگیری از وقوع چنین حوادث دردناک وپرتکراری در دستور کار دستگاههای مسئول کماکان قرار ندارد. در حال حاضر، بخش ساختمان به تنهایی نیمی ‌از کل حوادث منجر به فوت یروی کار کشور را تشکیل می‌دهد
-روزنامه حکومتی تابناک15شهریور 93 می‌نویسد: گویی فراموش کرده‌ایم که بیمه کردن کارگران از جمله اجبارهای قانونی است و کسانی که این قانون را رعایت نمی‌کنند، مجرم هستند، که اگر این مهم فراموش نشده بود، نخست جا داشت حقوق قانونی کارگران را فریاد زده و عواقب رعایت نکردن آن را به کارفرمایان گوشزد کنیم و بعد به فکر راه‌کارهای مشورتی باشیم
-خبرگزاری حکومتی ایلنا 15شهریور 93 نوشت: آنگونه که احمد میدری معاون رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفته، بخش عمده‌ای از کارگرانی که در حوادث ناشی از کار فوت می‌کنند، بیمه نیستند؛ بخشی آن قدر بزرگ که بر اساس آمار ثبت شده در سال ۹۲، حکایت از آن دارد که تنها ۱۰ درصد جان‌باختگان حوادث کاری زیر پوشش بیمه تأمین اجتماعی قرار داشتند و مابقی حکم کارگران روزمزدی را داشته‌اند که روزشان را با تن‌فرسایی برای قوت شب سر می‌کردند
-در یک اعتراف دیگر روزنامه تابناک 16مرداد95 نوشت: سالانه بیش از 30هزار نفر در کشور بر اثر سوانح کاری به بیمارستانهای کشور مراجه می‌کنند، اما به‌دلیل مشکلات بیمه‌ای و یا به‌دلیل این‌که اساساً کارگران بیمه نیستند، توسط بیمارستانها و مراکز درمانی پذیرش نمی‌شوندغارت و چپاول کارگران عامل اصلی سوانح و حوادث کار
اگر چه حاکمیت دجال آخوندی تلاش دارد تا در رسانه‌های حکومتی همواره افزایش بالای آمار سوانح ناشی از کار را به عدم تمرکز و دقت کارگران و بی‌احتیاطی کارگران ارتباط دهد و مقصر را کارگران زحمتکش و محروم ایران معرفی نماید اما بدون کمترین تردید تمامی این جنایات در سایه غارت و چپاول حقوق کارگران و زحمتکشان ایران توسط باندها و کارفرمایان وابسته و تحت‌امر آنها صورت می‌گیرد. شواهد و قرائن در این باره بقدری زیاد است که رسانه‌های رژیم از آن با عنوان فاجعه 
یاد می‌کنند

رجوع به دست نوشته‌های رسانه‌یی رژیم مؤید این موضوع است:
- خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم 19اردیبهشت 95 می‌نویسد: یکی از علت‌های حوادث کاری، دستمزدهای پایین است؛ زیرا کارگران مجبورند اضافه کاری کنند یا دو شغله و سه شغله کار کنند. بنابراین کارگری که مجبور است به‌جای هشت ساعت بین 15 تا 18ساعت در روز کار کند، آسیب پذیری بیشتری در کار با دستگاهها پیدا می‌کند، چون تمرکز کمتری در کار دارد. افزون بر آن کارگری که احساس امنیت شغلی ندارد و از معاش فردای خود مطمئن نیست، بیشتر در معرض حوادث کاری قرار دارد
-خبرگزاری حکومتی ایسنا 19اردیبهشت 95 اعتراف می‌کند: بنا بر تحقیق مشترک وزارت رفاه و مرکز تحقیقات سلامت کشور، ایمن نبودن محیط کار، فقدان آموزش‌های لازم به کارگران و نبود تجهیزات و امکانات پیشرفته و بی‌توجهی کارفرمایان به قانون کار باعث شده آمار سوانح کارگری در کشور ما بالاتر از استاندارد‌های بین‌المللی باشد
-در یک اعتراف دیگر روزنامه همشهری 20اردیبهشت 95 نوشت: وزارت کار به اندازه کافی بازرس برای فرستادن به کارخانه‌ها و کارگاهها ندارد، افزایش سود باعث می‌شود که کارفرمایان در دادن وسایل ایمنی صرفه‌جویی کنند، مثلاً کمربند ایمنی بر روی داربست‌ها، کاسک ایمنی، دستگاه تهویه در کارخانه، ماسک یا حتی شیر برای کارگرانی که با سرب سر و کار دارند، به مقدار کافی در اختیار کارگران قرار نمی‌گیرد و حقوق کافی نیز به کارگران داده نمی‌شود
خبرگزاری حکومتی ایرنا- 11 اردیبهشت 95 ضمن اعتراف به این‌که سالانه در حدود 2000نفر در حوادث ناشی از کار
 جان خود را از دست می‌دهند به‌نقل از یکی از معاونین وزارت کار نوشت: بیماریهای شغلی منتهی به مرگ کارگران برخاسته از محیطهای کاری آکنده از مواد و گاز های خطرناک، حدود 12 برابر حوادث و سوانح مرگبار فیزیکی است
-خبرگزاری نیروی تروریستی قدس 19اردیبهشت 95 تحت عنوان بیماریهای شغلی در کمین کارگران نوشت: در حال حاضر، بیماریهای شغلی منجر به فوت شش تا 12 برابر حوادث ناشی از کار است. 20 درصد کارگران ایرانی وضعیت ارگونومی
 مناسبی ندارند؛ یعنی تطابقی میان بدن کارگر با ابزار کار وجود ندارد. همچنین 48 درصد ابزار کار کارگران نامناسب و 90 درصد کارگاههای کشور از نظر صدا وضعیت مطلوبی ندارند. در خصوص رشد قابل ملاحظه بیماریهای ناشی از کار نیز آمار قابل استنادی تهیه و منتشر نمی‌شود
سایت صمت (صنعت -معدن -تجارت) رژیم به تاریخ 7بهمن 1394 به‌نقل از یکی از کارگزاران رژیم به‌نام صادقی می‌نویسد: در کجای دنیا دیده شده که با ۱۱۰۰ نفر بازرس حدود ۳میلیون و ۶۰۰هزار کارگاه کوچک را و چیزی حدود ۱۰هزار واحد تولیدی بزرگ را بتوان بازرسی کرد؟ در حالی که باید محیط کار به‌لحاظ ایمنی، روشنایی، مرغوبیت دستگاهها، تهویه، میزان گاز سمی، بخار و... مورد بازرسی قرار گیرد. وقتی به‌دقت نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که بازرسی هر واحد تولیدی و صنعتی از سوی یک بازرس ۵سال طول می‌کشد
-سایت امور فرهنگی و اجتماعی وابسته به سازمان تأمین اجتماعی رژیم 26خرداد 1395نوشت: آمارهای حوادث در محیطهای کاری کشورمان گویای این واقعیت تلخ هستند که برخی از مدیران و کارفرمایان که تعداد آنها کم هم نیست نه تنها ایمنی را جزء لاینفک تولید نمی‌دانند بلکه بیشتر آن را موضوعی هزینه بر قلمداد می‌کنند
-و سرانجام خبرگزاری حکومتی ایسنا 19اردیبهشت 95نوشت: طبق آخرین تحقیقات، کارگران آلمانی 30سال بعد از بازنشستگی هم‌چنان امید به زندگی دارند، اما کارگران ایرانی شاغل در کارهای سخت و زیان آور معمولاً حدود سه سال بعد از بازنشستگی به علت بیماری فوت می‌کنند
از این بررسی نتیجه گرفته شد که روند حوادث شغلی در سال 1391 سه برابر سال 1381 بوده است. علاوه بر این باید یادآور شد مصدومان ناشی از کار نیز در زمره قربانیانی هستند که به‌خاطر ایمن نبودن شرایط کار صدمات جدی و جبران ناپذیری می‌بینند. زمین‌گیر شدن این کارگران که بیشتر روزمزد کار می‌کنند، خسارات‌ بسیاری برای این افراد به بار می‌آورد و در موارد زیادی منجر به نابودی خانواده کارگران شده است

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر