در حال حاضر ۱۱زن زندانی محکوم به اعدام در شرایط غیرانسانی در زندان قرچک ورامین به سر می برند.
اسامی دست کم ۱۱زن زندانی که زیر حکم اعدام در این زندان نگهداری می شوند و مدتی که در حبس به سر می برند ذیلاً لیست شده است:
۱. اعظم ملکی، هشت سال به اتهام قتل برادر شوهر و پسر برادر شوهر؛
۲. نرجس طبایی، سه سال به اتهام قتل هوو؛
۳. فرشته شیرازی، پنج سال به اتهام قتل مادر شوهر خود که خواهر اسدالله لاجوردی (قصاب اوین) بود؛
۴. طاهره نوری، دوازده سال به اتهام قتل همسر؛
۵. رویا امیریان، چهارده سال به اتهام قتل مردی که در خیابان برایش مزاحمت ایجاد کرده بود؛
۶. مهتاب شفیعی، سه سال به اتهام قتل شوهر و مادر شوهر؛
۷. محبوبه رسولی، هفت سال به اتهام قتل مادر شوهر؛
۸. مهناز آگاهی، هفت سال به اتهام قتل شوهر؛
۹. صغری افتخاری، ده سال طی یک درگیری مرتکب قتل شده است؛
۱۰. عشرت نظری، شش سال به اتهام قتل همسر؛
۱۱. سمیرا سبزیان.
از شرح جرائم اکثر این ۱۱زن زندانی مشخص است که آنها قربانی خشونت و آزار و اذیت بوده و در دفاع از خود مرتکب جرم شده اند. ولی در قوانین رژیم ضدبشری آخوندی قربانی محاکمه و قصاص می شود. سرنوشت این ۱۱زن زندانی نمونه ای است که باید توجه ارگانهای مدافع حقوق بشر را بیش از پیش به صدور احکام ناعادلانه از سوی قضائیه رژیم ملایان، وضعیت زندانهای ایران و اقدام برای لغو حکم اعدام برانگیزد.
زندان قرچک ورامین واقع در بیابان های شرق تهران قبلاً شامل ۷ سوله برای پرورش مرغ بوده و مخصوص نگهداری زنانی است که به جرایم عادی محکوم شده اند. زندان شهر ری (قرچک ورامین) به لحاظ امکانات بهداشتی و دسترسی زندانیان به درمان مناسب یکی از بدترین زندان های ایران است، و حتی آب آشامیدنی مناسبی در این زندان وجود ندارد.
طی ماه گذشته این زندان حدود هزار زندانی زن را در خود جای داده است. اکنون به صورت یک روال حتی زندانیان سیاسی را نیز اول به این زندان منتقل می کنند و پیش از قطعی شدن حکم در این زندان نگهداری می شوند.
زنانی که به دلیل شرکت در اعتراضات بازداشت و به زندان قرچک منتقل شده بودند بعد از آزادی به قید وثیقه، گزارش کرده اند که پاسداران و مقامات این زندان از زندانیان زن که به جرائم عادی دستگیر شده اند، سوء‌استفاده های جنسی می کنند به حدی که برخی از آنها دچار حالت روانی شده اند.
برخی اوقات زندانیان سیاسی را به منظور تنبیه به این زندان تبعید می کنند که آخرین مورد آن تبعید آتنا دائمی و گلرخ ایرائی بود که بعد از ۸۱ روز اعتصاب غذای خانم ایرایی رژیم ناگزیر از عقب نشینی و بازگرداندن آنها به بند زنان اوین شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر