اهل زمین کجاست؟
هنگام که گل سرخ
میکروفون جلاد می‌شود.
هوا چه دلگیر و غمین
هنگام که واژه‌های دژخیم
جهان را مسموم می‌کنند.
اهل زمین کجاست؟
مستمعین مسموم
منشور بین‌الملل زندگی را می‌درند
هنگام که مقابل جلاد
با پوشک و ادکلن
بر سریر استماع‌اند!
اهل زمین کجاست؟
وقتی بنفشه‌ها بر «دار»ها می‌شکفند
وکالت باغ را
به کویر می‌سپرند.
هنگام که طالع ایران در لجه خون خویش می‌غلتد
وکالت سپیده را
به بوف کور می‌دهند.
از این سراچه‌ی مغموم
گیلاسی از طلای سیاه دشت‌هایمان می‌خواهید
زربافی از کان معدن وطن
اما، اما
آی
مستمعین مسموم از مغازله‌ی جلاد!
طناب‌های «دار» را بر گلوی میهن من گره نزنید!
اهل زمین کجاست؟
هنگام که منشور گلبرگ حقوق ملل
میکروفون جلاد می‌شود
و اتمسفر زمین
مسموم...!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر