پنجشنبه، بهمن ۲۶، ۱۳۹۶

قتل کاووس سید امامی، زجرکُش گلرخ ایرایی، آتنا دائمی، روزمَرگی مردم خوزستان- زینت میرهاشمی

در جامعه ای که فقر و بیکاری بیداد می کند و به گفته پایوران رژیم ۱۱ میلیون ایرانی در مناطق حاشیه ‌ای و سکونت گاههای غیر رسمی زندگی می کنند و به گفته همین مقامهای حکومتی سه میلیون نفر معتاد در کشور وجود دارد و هزاران کودک به زباله گردی می پردازند و زندگی مردم خوزستان زیر رگبار گرد و خاک تباه می شود، نیروهای سرکوبگر رژیم یک لحظه از سرکوب، بازداشت، شکنجه و اعدام دست بر نمی دارند.
قتل زیر شکنجه که به کهریزکی کردن مشهور شده در ابعاد زیاد جریان دارد که آخرین مورد آن کشتن کاووس سید امامی، جامعه شناس و نویسنده چندین كتاب و مقاله تحقیقی در مورد محیط زیست است که در تاریخ ۴ بهمن بازداشت شد و با شکجه به قتل رسید. 
این قتل بزدلانه با اعتراض همگانی روبرو شد. عفو بین الملل قتل این فعال اجتماعی را مشکوک اعلام کرد و آن را یک «پنهان ‌کاری سنگدلانه» دانست. دولت کانادا نیز از رژیم ایران خواست تا درباره علت مرگ کاووس سید امامی توضیح دهد. همچنین وزارت امور خارجه فرانسه از اعلام خبر کشته شدن یك استاد دانشگاه و فعال محیط زیست ابراز نگرانی کرد.
آش آنقدر شور شده که احمدی نژاد هم صدایش درآمده که «افراد را دستگیر می‌کنند، جنازه را تحویل می ‌دهند و بعد هم می ‌گویند معتاد بوده خودکشی کرده» است. 
در مقابل بیدادستان تهران بی شرمانه کاووس سیدامامی و فعالان محیط زیست را «به داشتن ارتباط با افسر اطلاعاتی آمریکا متهم کرد که برنامه موشکی ایران را رصد می‌کرده‌ اند.»
مزدوران ولی فقیه می خواهند بدین ترتیب صدای فعالان محیط زیست را خاموش کنند و این درحالی است که مردم خوزستان را محکوم به روزمرگی با ریزگردها کرده اند.
در رویدادی دیگر روز چهارشنبه ۲۵ بهمن، اعتصاب غذای آتنا دائمی و گلرخ ایرایی دوازدهمین روز خود را پشت سر گذاشت. وضعیت جسمی این دو زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین به شدت وخیم و به طور روزمره مورد آزار و اذیت دژخیمان رژیم قرار دارند.
مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی در زندان اوین در نامه ای پیرامون اعتصاب غذای گلرخ ایرایی و آتنا دائمی نوشته است: «من مریم اکبری زندانی سیاسی، از زندان اوین، از پشت دیوارهای سنگی دست استمداد به سوی مجامع بین المللی و نهادهای حقوق بشری دراز می کنم و از همه ی کسانی که قلبشان برای انسان و انسانیت می تپد تقاضا دارم فریاد مادر گلرخ و آتنا را بشنویید. چشمان امیدوار مادران به سوی شماهاست.»
هدف رژیم از کشتارهای آشکار و پنهان ایجاد ترس در جامعه ای است که برای رهایی و عدالت بپاخاسته و هر روز ابعاد 
جدیدی از اعتراض را در کارخانه، دانشگاه و در کف خیابان نشان می دهد. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر