در جلسهیی که با شرکت شماری از سازمانهای غیردولتی دارای رتبه مشورتیِ ملل متحد، در کلوپ مطبوعات ژنو برگزار شد، سخنرانان تأکید کردند که سرکوب و جنایات رژیم در جریان قیام بزرگ مردم ایران که از هفتم دیماه گذشته شروع شده، لزوم تحقیقات دربارة جنایتهای رژیم و سپردن عاملان آن به دست عدالت را دوچندان میکند.
در این جلسه که به ابتکار انجمنِ «عدالت برای قربانیان قتلعام سال ۶۷» تشکیل شد، برجستهترین حقوقدانان بینالمللی، زندانیان از بند رسته و شاهدان و خانوادههای شهیدان قتلعام زندانیان سیاسی شرکت داشتند، در این جلسه، سخنرانان در حسابرسی از سرانِ حکومت آخوندی و توقف جنایتهای رژیم علیه قیامکنندگان در زندانها فراخوان دادند.
در جلسه استماع شهود قتلعام و جنایات دیکتاتوری آخوندی که در کلوپ مطبوعات ژنو تشکیل شد، نمایندگان سازمانهای غیردولتی دارای رتبه مشورتی مللمتحد و حقوقدانان برجسته، با اشاره به دستگیریهای گسترده در جریان قیام بزرگ مردم ایران و قتل شماری از قیامکنندگان در زندانها بر لزوم توقف این جنایات سرکوبگرانه تأکید کردند.
در این جلسه استماع که با شرکت و سخنرانی شماری از برجستهترین حقوقدانان متخصص در امور حقوقبشر بینالمللی برگزار شده بود، تعدادی از شاهدان، زندانیان سیاسی از بند رسته و اعضای خانوادههای شهیدان قتلعام ۱۳۶۷به ادای شهادت پرداختند.
راضیه پرندک:
اینها همان جا گفته بودند که ما پسرت رو اعدام کردیم و قبرش هم اگر میخواهید نشونتون بدیم، صد و پنجاه هزار تومان بریزید به حساب امام خمینی تا ما قبرش رو نشونشون بدیم.
در این اجلاس که بهمدت قریب به 8ساعت ادامه داشت، نمایندگان هیأتهای نمایندگی کشورهای مختلف در سازمان ملل، سازمانهای غیردولتی، شخصیتهای مدافع حقوقبشر مستقر در ژنو و همچنین نمایندگانی از مللمتحد شرکت کردند و به تهیه گزارش پرداختند.
وی گفت که قتلعام (67در ایران) همچنان ادامه دارد و تأکید کرد که جنایات رژیم علیه قیامکنندگان، یکی از شواهد این واقعیت است.
کریستی بریملو- رئیس کمیته حقوقبشر کانون وکلای انگلستان و ولز
کریستی بریملو، وکیل برجسته انگلستان با رتبه مشورتی ملکه و رئیس کمیته حقوقبشر کانون وکلای انگلستان و ولز به نیابت از جانب همه قتلعام شدگان سال ۶۷و خانوادههای آنها کیفرخواست خود را علیه عاملان این جنایت ارائه کرد. خانم بریملو با استناد به فتوای جنایتکارانة خمینی جلاد، نامههای منتظری و نوار صوتی دیدار او با ۴تن از اعضای هیأتهای مرگ و همچنین اعترافات سران رژیم، نتیجهگیری کرد که بهطور حتم آنچه در سال ۶۷رخ داد، مصداق جنایت علیه بشریت است.
وی با اشاره به اینکه اعضای هیأت مرگ هماکنون نیز از بالاترین سران رژیم آخوندی هستند تأکید کرد که جنایات سال ۶۷در ایران همچنان ادامه داشته است.
کریستی بریملو با اشاره به دستگیریهای گسترده در جریان قیام بزرگ مردم ایران و قتل شماری از قیامکنندگان در زندانها بر لزوم پایاندادن به مصونیت عاملان این جنایات تأکید کرد و به تحقیقات بینالمللی و قرار دادن تمامی مسئولان این جنایتها در مقابل عدالت در یک دادگاه بینالمللی فراخوان داد
او سپس از شش تن از زندانیان سیاسی سابق و خانوادههای شهیدان دعوت کرد تا در مورد مشاهداتشان شهادت بدهند. شهادتهای تکاندهندة آنها از جنایات دژخیمان رژیم، حاضران در این جلسه استماع را بهشدت تحت تأثیر قرار داد.
مصطفی نادری:
تقریبا از تمام زندان اوین اینجور که من آمار بندهایش را بوسیله بقیه بچه داشتم. در حدود ۱۲هزار زندانی بود که فقط ۲۵۰نفر زنده ماندند.
زهره بیژن یار:
در نامههای چند خطیاش از باغچه کوچک برف و رویش جوانهها پس از زمستانی سرد و طولانی مینوشت و اینکه جلوی حرکت و پویایی انسان و جهان را سیاه اندیشان نمیتوانند بگیرند هنوز پدران و مادران سالخورده در گورستانها بهدنبال عزیزانشان میگردند و بسیاری از آنها همچون پدر من با قلبی سنگین و با چراهایی بیپاسخ مانده دنیا را ترک کردند.
پدر یحیی شجاعی:
این دختر من نسرین شجاعی بوده بعد بچه خواهر من پسر خواهر من به نام قربان زندانی بوده که زندانیاش هم تمام شده بود باید آزاد میشده یک یا دو بعد باید آزاد میشده . آزادش نکردند در زندان نگهش داشتند بعد اعدامش کردند
رمضان موسوی:
هفت مرداد ۶۷ بیست و نه نفر را بردند در جنگل سمس کنده یعنی در اطراف ساری همانجا تیرباران کردند.
احسان نیاکان
طوری بود که بازپرس من در سال ۸۸به نام محبی. موقعیکه من از او سؤال کردم تکلیف من چی میشه چکار میخواهید با من بکنید تعیین تکلیف بکنید مرا. برگشت گفت به صراحت ما اشتباه کردیم که ترا در ۶۷نزدیم این حرف را سال ۸۸ به من میزند.
سیما میرزایی:
این عکس ۱۴نفر از اعضای خانواده من است که هفت نفر از اینها به فتوای خمینی در قتلعامهای ۱۹۸۸با وجود اینکه حکم داشتند همهشان را اعدام کردند دلم میخواست مادرم زنده بود ۱۰سال پیش میآمد و دانه به دانه زندانها را همه گذرانده بود براتون توضیح میداد چه بلایی سر بچههایمان آوردند و در کنار آنها چه بلایی سر خانوادههای ما آوردند. تنها بچههای ما را اینها نکشتند. اینها خانوادههای ما را بچههای ما را پدر و مادرهای ما را همه را در کنار بچههایمان توی زندانها شکنجه کردند و کشتنشون.
قسمت دوم این برنامه:
پنلی متشکل از متخصصان حقوقبشر بود. در این پنل ژان زیگلر، نایبرئیس کمیته مشورتی شورای حقوقبشر، اریک سوتاس از چهرههای برجسته مدافع حقوقبشر که بهمدت ۲۰سال ریاست سازمان جهانی علیه شکنجه را بعهده داشته، خوآن گارسه وکیل سرشناس بهویژه در امر پیگیری مسئولان جنایت علیه بشریت و طاهر بومدرا، شرکت داشتند.
دکتر خوان گارسه –وکیل سرشناس در امر پیگیری مسئولان جنایت علیه بشریت
خوان گارسه در سخنرانی خود بر لزوم اقدام ارگانهای بینالمللی و تحقیقات دربارة قتلعام 67تأکید کرد، و گفت: جلسه امروز فقط گرامیداشت قربانیان دیروز نیست، بلکه همچنین کمکی به نسل کنونی و برای آیندگان است.
ژان زیگلر نایبرئیس کمیته مشورتی شورای حقوقبشر
ژان زیگلر در مقدمه صحبت هایش به بررسی تاریخی مقابله مجاهدین و خمینی پرداخت و گفت از همان ابتدا مسعود رجوی به خمینی گفت که مردم ایران برای آزادی انقلاب کردهاند و درخواست او برای همکاری را رد کرد.
وی بعد از تشریح این روند ازجمله با استناد به فهرست اسامی و مشخصات ۲۰هزار تن از شهیدان مجاهد خلق به بررسی قتلعام سال ۶۷پرداخت.
ژان زیگلر مردم ایران دوباره بپاخاستهاند؛ امروز با یک نسل جدید مواجهیم؛ جوانانی که با به خطر انداختن جان خود دست به تظاهرات زدهاند... طبعاً در اعتراض به وضعیت وخامتبار اقتصادی و فساد آخوندها این کار را انجام میدهند؛ اما عمیقتر از آن، نقطة انگیزش آنها، شهیدان سال 67هستند. آنها به آزادی، دموکراسی و احترام به حقوقبشر فراخوان میدهند. قطعاً آنها با الگوی قهرمانانة شهیدان سال 67تغذیه میشوند...
ژان زیگلر تأکید کرد: مبارزة مجاهدین و شورای ملی مقاومت... برای آزادی ما نیز هست؛ چون با به اسلام روشنایی، همزیستی و همکاری... نیازمندیم. ابعاد (این مبارزه) جهانی است؛ نه فقط در فداکاری شهیدان سال 67بلکه همچنین در فداکاری کسانی که امروز و همین الآن تحت شکنجه... قرار دارند...، یک رابطه ارگانیک بین فداکاری آنها و آزادی ما وجود دارد.
ژان زیگلر در پایان سخنانش گفت: باید مللمتحد یک دادگاه ویژه در رابطه با ایران تشکیل بدهد تا به مصونیت (مقامات این رژیم) که برای بشریت شرمآور است، پایان داده شود.
طاهر بومدرا
طاهر بومدرا در سخنانش وظایف سازمان ملل را مرور و نتیجهگیری کرد که گزارشگران موضوعی مللمتحد چه به صفت فردی چه به صفت جمعی موظفند در رابطه با این جنایت علیه بشریت دست به اقدامات لازم بزنند و ازجمله خواستار اقدامات مشخص از سوی کمیسر عالی حقوقبشر بشوند. وی همچنین تأکید کرد که کمیسر عالی حقوقبشر موظف است یک هیأت حقیقتیاب و کمیسیون تحقیق برای رسیدگی به این موضوع اختصاص بدهد.
اریک سوتاس –رئیس پیشین سازمان جهانی علیه شکنجه
اریک سوتاس در سخنانش به تحقیقات جامعه بینالمللی در مورد جنایتهای رژیم آخوندی در جریان قتلعام سال 67 فراخوان داد، و گفت: مبارزه با مصونیت، تنها عاملی است که عدم تکرار (جنایات) را تضمین میکند...
در سومین قسمت برنامه:
خانم کریستی بریملو ۹شاهد دیگر از زندانیان سابق سیاسی و خانوادههای شهیدان قتلعام را برای ادای شهادت فراخواند که هر یک از آنها نیز وجوه مختلف مشاهداتشان را دربارة جنایتهای رژیم در زندانها و شواهد انکارناپذیر جنایت علیه بشریت در قتلعام 67را تشریح کردند.
عزت حبیب نژاد:
خیلی از پدرها و مادرها زمان شنیدن اعدام بچههایشان همان لحظه سکته کردند و یا همان لحظه فوت کردند. خیلی بلا سر خانوادهها آمد ای کاش آنها الآن اینجا بودند و شرح حال میدادند که چی بهسر آنها آمد.
راضیه قدرتی گیلوایی:
همچنین تعدادی از دوستانم در قتلعام ۶۷سربدار شدند. دوست نازنینم تهمینه ستوده که در زندان اوین با او آشنا شده بودم خدیجه گلچین، لیدا غفوری، مجاهد شهید مریم گلزاده غفوری که در بند ۲زندان اوین او را دیده بودم او خواهری بسیار با وقار و دوست داشتنی بود. که همه آنها حکم داشتند که رژیم خمینی در سال ۶۷همه آنها را اعدام کرد.
حسین توتونچیان:
برادر من محمدعلی توتونچیان دانشجوی سال آخر جامعه شناسی دانشگاه تهران بود او دو بار در زمان شاه دستگیر شده بود و دو بار هم در زمان خمینی. و یکی از دلایلی که حکم بالا گرفت در واقع همین دستگیریاش در زمان شاه بود او فردی بسیار شجاع بود هر وقت که نمایندههای رژیم به داخل زندان میآمدند. او شجاعانه بلند میشد و حرفهایش را میزد اینرا بسیاری از بچههایی ه با او هم بند بودهاند شهادت میدهند بعد از قتلعامها یکروز به مادر من زنگ میزنند و یکی از کمیتههای تهران را بهش معرفی میکنند و میرود و یک ساک از وسایل برادرم را میگیرد. و تا امروز نه از محل دفنش اطلاع داریم و نه از اینکه چرا اعدامش کردند.
رضا شمیرانی:
تمامی زندانهای اوین یعنی قزلحصار، گوهردشت اوین زندانهای مخفی غیرمخفی کمیته تماماً ما ۱۳۵نفر ماندیم از چندین هزار نفر زندانی که در آنجا بودند ما ۱۳۵نفر زنده ماندیم.
فرزانه مجیدی:
ما که اینجا هستیم یک عده کمی هستیم هزاران هزار نفری هستند در ایران که قربانی این رژیم هستند ولی صدایشان به جایی نمیرسد و بچهها و عزیزانشان را مفقود کردهاند کشتهاند چون سالیان است که این رژیم دارد میکشد کسی نمیدونه چه جوری دارند کشته میشوند این بچهها. آنقدر آدمها بودهاند که تو بیرون جسدهایشان پیدا شده و رژیم گفته حالا فلان افغانی او را کشته و همه اینها جوانان پاکی بودند که هیچ گناهی نداشتند این رژیم اینها را کشته است.
در قسمت چهارم:
جلسه استماع جامعه مدنی پیرامون قتلعام سال ۶۷سر جفری رابرتسون قاضی پیشین دادگاه ویژه سیرالئون که توسط سازمان ملل برای رسیدگی به جنایات علیه بشریت ایجاد شده بود و پروفسور اریک داوید حقوقدان برجسته در امور حقوقبشر انساندوستانه از بلژیک نظرات خود را دربارة ماهیت قتلعام ۶۷و وظایف سازمان ملل در این رابطه تشریح کردند.
جفری رابرتسون-رئیس پیشین دادگاه ویژه مللمتحد برای سیرالئون
جفری رابرتسون توضیح داد که هیچ توجیهی برای قتلعام سال ۶۷وجود ندارد و با استناد به فاکتهای مشخص تبلیغات رژیم آخوندی را که برای گریز از حسابرسی و مجازات، تلاش میکند آنرا بهعملیات کبیر فروغ جاویدان ربط بدهد رد کرد. وی گزارشگر ویژه مللمتحد دربارة وضعیت حقوقبشر در ایران را فراخواند که خواستار تشکیل یک کمیسیون تحقیقات مستقل بشود.
پروفسور اریک داوید-حقوقدان برجسته در امور حقوقبشر انساندوستانه
پروفسور اریک داوید نیز ضمن ارائه بحث مبسوطی حول قوانین بینالمللی با استناد به مادة ۷ معاهدة رم تأکید کرد که آنچه در سال ۶۷در ایران رخ داد مصداق بارز جنایت علیه بشریت است و سازمان ملل باید یک هیأت مستقل برای تحقیقات تشکیل دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر