مریم رجوی: ضرورت احاله پرونده نقض حقوق‌بشر توسط رژیم به شورای امنیت و محاکمه سردمداران رژیم آخوندی
روز 29آذر 1395 (19دسامبر2016) شصت و سومین قطعنامه مجمع عمومی ملل‌متحد در محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران به تصویب رسید
این قطعنامه که با 85رأی مثبت به تصویب رسید «نگرانی جدی خود را از تکرار نگران‌کننده بالا از اعمال و اجرای مجازات اعدام... ، از جمله اعدامهای انجام شده برای جرایمی که واجد شرایط جرایم بسیار جدی نیست، و در اساس متکی بر اعترافها اجباری بوده یا از افراد زیر 18سال... گرفته شده» ابراز کرد. و رژیم ایران را «به لغو اعدامها در ملأ عام» فراخواند و خواستار آن شد که هیچ کس مورد شکنجه یا سایر رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانت‌آمیز قرار نگیرد»
قطعنامه رژیم ایران را «به توقف بازداشتهای خودسرانه» و «رسیدگی به شرایط بد زندانها، پایان دادن به محرومیت از دسترسی به درمان پزشکی کافی و خطر مرگ که زندانیان با آن مواجه هستند» و پایان دادن «به اعمال محدودیتهای گسترده و جدی علیه حق آزادی بیان، عقیده، اجتماع و تجمع صلح‌آمیز از جمله خاتمه دادن به اذیت و آزار و تهدید و ارعاب و شکنجه مخالفان سیاسی، مدافعان حقوق‌بشر و فعالان حقوق زنان و اقلیتها» فرامی‌خواند و «آزاد کردن افرادی که به‌خاطر اعمال این حقوق مشروع، خودسرانه بازداشت شده‌اند و فسخ محکومیتهای ناروا، شامل مجازات مرگ و تبعید داخلی طولانی‌مدت به‌خاطر اعمال آزادیهای بنیادین» و رفع تمامی «اشکال تبعیض و نقض حقوق‌بشر» علیه زنان و اقلیتهای قومی و مذهبی را خواستار شده است
خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، در این باره گفت شصت و سومین قطعنامه محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران که گوشه‌هایی از جنایتهای رژیم ضدانسانی ولایت فقیه را بازتاب می‌کند، احاله پرونده نقض سیستماتیک و وخیم حقوق‌بشر توسط این رژیم به شورای امنیت ملل‌متحد و محاکمه سردمداران آن را ضروری‌تر می‌سازد. این قطعنامه سند گویایی بر نتایج فاجعه‌بار سیاست مماشات و بی‌عملی جامعه جهانی در قبال رژیمی است که120هزار اعدام سیاسی از جمله قتل‌عام30هزار زندانی سیاسی را تنها طی چند ماه در تابستان 1367 در کارنامه خود دارد
خانم رجوی با تحسین مقاومت زندانیان سیاسی در قبال فشارهای فزاینده رژیم، خواستار مداخله سازمان ملل در دفاع از زندانیان سیاسی شد. وی گفت: امتیاز دادن به استبداد دینی حاکم بر ایران به بهانه امضای توافقنامه اتمی و یا حمایت از مدره‌های موهوم درون حاکمیت نه تنها از ابعاد سرکوب در ایران نکاسته بلکه موجب هارتر شدن رژیم ایران شده و ضایعات و خسارتهای جبران ناپذیری را بر مردم ایران و منطقه تحمیل کرده است. امروز دیگر تنها مردم ایران قربانی جنایتهای این رژیم نیستند بلکه آتش سیاستهای این رژیم دامان تمامی منطقه را گرفته است به‌نحوی که همان جنایتکارانی که قتل‌عام 1988را افتخار خود می‌دانند این روزها آشکارا به جنایت علیه بشریت در حلب اذعان می‌نمایند و آن را پیروزی غرور آفرین می‌خوانند
...و برای آن مراسم شکرگزاری برپا می‌کنند
در اجلاس مجمع عمومی ملل متحد، نماینده کانادا که کشورش ارائه‌کننده اصلی قطعنامه محکومیت رژیم است، گفت: «کانادا افتخار آن‌را دارد که (این) قطعنامه را از جانب 47 حامی مشترک، ارائه کند. این نگران‌کننده است که مجمع عمومی باید بار دیگر، این مسأله را مد نظر قرار بدهد... واقعیتها خودشان سخن می‌گویند: وضعیت حقوق‌بشر در ایران هم‌چنان بسیار وخیم است. گزارشهای دبیرکل و گزارشگر ویژه ابعاد و وخامت نقض مستمر حقوق‌بشر توسط (رژیم) ایران را فاش می‌کنند. این شامل تعداد بسیار بالایی از اعدامها، از جمله اعدام نوجوانان، فقدان استاندارد محاکمه منصفانه، تبعیض سیستماتیک علیه زنان و اقلیتهای قومی و مذهبی و محدودیت در قبال آزادی بیان، تجمع و انجمن مسالمت‌آمیز است
نماینده کانادا با تأکید بر این‌که قطعنامه محکومیت رژیم، نگرانی‌های کشورهای عضو ملل‌متحد از تمامی مناطق جهان را ابراز می‌کند، افزود: «ما در انتظار روزی هستیم که وضعیت حقوق‌بشر در ایران دیگر مستلزم موشکافی از سوی این ارگان نباشد؛ ولی آن روز فقط زمانی خواهد آمد که وضعیت حقوق‌بشر در ایران بهبود یابد؛ روزی که (رژیم) ایران تماماً التزامات و تعهدات بین‌المللی‌اش را در قانون و در عمل رعایت کند
تصویب قطعنامه مجمع عمومی در حالی صورت گرفت که آخوند روحانی دقیقاً در همین روز (29آذر1395) در یک اقدام مضحک در ماههای پایانی ریاست‌جمهوری خود با فریبکاری به ارائه مجدد پروژه تاریخ دررفته خود تحت عنوان منشور حقوق شهروندی پرداخت که آن را در سال 92 در جریان انتخابات عرضه کرده بود
در این فریبکاری ناشیانه برای مقابله با کارزار جهانی حقوق‌بشر در ایران و جنبش دادخواهی، و برای مقابله با محکومیتهای بین‌المللی اعدامهای روزافزون، صراحتاً نخستین گزارش مربوط به منشور حقوق‌بشر رئیس‌جمهور ارتجاع به ششماه بعد یعنی بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری رژیم موکول شده که گواه چک و سفته بی‌محل درباره حقوق‌بشر در رژیم ولایت‌فقیه است. از سوی دیگر این اقدام آخوند روحانی بازتاب گستردگی و عمق و تأثیرات کارزار جهانی مقاومت ایران در رابطه با حقوق‌بشر است که رژیم قبل از هر کس درباره آن داد و فغان می‌کند.
رئیس‌جمهور فاشیسم دینی همان آخوند وحشی است که روز قبل از آن هم کشتارها در شهر حلب را تبریک می‌گفت و با وقاحت مافوق تصور و بدون هر گونه شرم و حیا خاطرنشان می‌کرد، برخی دولتهای اسلامی می‌خواهند تروریستها از شهر حلب سالم بیرون بروند. یعنی تا آنجا که به رژیم مربوط است حتی یک نفر از مردم و رزمندگان آزادی سوریه نمی‌باید از حلب سالم خارج می‌شدند
نکته شایان توجه دیگر در املاء و انشاء حقوق‌بشری آخوند روحانی این‌که حق حیات را برای اتباع ایران به‌رسمیت شناخته اما فی‌الفور تأکید کرده است که این حق را نمی‌توان از کسی گرفت مگر به حکم قانون یعنی همان قانون ولایت‌فقیه. در منشور آخوند روحانی حداکثر تلاش به‌عمل آمده است تا با این اما و اگرها هیچ مانعی در راه اعدامها ایجاد نشود. با این‌حال
:رئیس‌جمهور اعدامها با طعنه به کشورهای غربی گفت
سخنرانی 29آذر 95-آخوند روحانی
این حقوق شهروندی طنین ندایی است از ملت ایران در برابر برخی از کشورهای غربی پر ادعا که فکر می‌کنند در حقوق‌بشر و حقوق شهروندی از ملتهای جهان سوم پیشی گرفته‌اند، این حقوق شهروندی به دنیا اعلام می‌کند جمهوری اسلامی ایران این ظرفیت را دارد، انقلاب اسلامی این ظرفیت را دارد که از تمام ویژگیهای حقوقی نوین دنیای امروز در چارچوب فرهنگ اسلامی ایرانی‌اش به‌خوبی استفاده کند
به‌دنبال تصویب شصت و سومین قطعنامه محکومیت رژیم به‌خاطر اعدامهای فزاینده و نقض حقوق‌بشر در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رژیم آخوندی نسبت به آن زبونانه واکنش نشان داد
:تلویزیون رژیم
نمایندگی ایران در سازمان ملل، قطعنامه ضدایرانی این سازمان در انتقاد از وضع حقوق‌بشر کشورمان را بی‌اساس و فاقد اعتبار دانست. از 183 کشور، 98 کشور به قطعنامه ضدایرانی رأی منفی یا ممتنع و 85 کشور رأی مثبت دادند. نمایندگی ایران در سازمان ملل، تأکید کرد این قطعنامه فقط به این علت صادر شده که ایران زیربار فشار سیاسی تهیه کنندگان آن نمی‌رود. نمایندگی ایران در سازمان ملل اعلام کرد حامی اصلی قطعنامه ضدایرانی کاناداست که نقض فاحش حقوق بومیها و سیاهپوستان را در پرونده خود دارد
روز 29آذر 1395 (19دسامبر2016) شصت و سومین قطعنامه مجمع عمومی ملل‌متحد در محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران به تصویب رسید
این قطعنامه که با 85رأی مثبت به تصویب رسید «نگرانی جدی خود را از تکرار نگران‌کننده بالا از اعمال و اجرای مجازات اعدام... ، از جمله اعدامهای انجام شده برای جرایمی که واجد شرایط جرایم بسیار جدی نیست، و در اساس متکی بر اعترافها اجباری بوده یا از افراد زیر 18سال... گرفته شده» ابراز کرد. و رژیم ایران را «به لغو اعدامها در ملأ عام» فراخواند و خواستار آن شد که هیچ کس مورد شکنجه یا سایر رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانت‌آمیز قرار نگیرد»
قطعنامه رژیم ایران را «به توقف بازداشتهای خودسرانه» و «رسیدگی به شرایط بد زندانها، پایان دادن به محرومیت از دسترسی به درمان پزشکی کافی و خطر مرگ که زندانیان با آن مواجه هستند» و پایان دادن «به اعمال محدودیتهای گسترده و جدی علیه حق آزادی بیان، عقیده، اجتماع و تجمع صلح‌آمیز از جمله خاتمه دادن به اذیت و آزار و تهدید و ارعاب و شکنجه مخالفان سیاسی، مدافعان حقوق‌بشر و فعالان حقوق زنان و اقلیتها» فرامی‌خواند و «آزاد کردن افرادی که به‌خاطر اعمال این حقوق مشروع، خودسرانه بازداشت شده‌اند و فسخ محکومیتهای ناروا، شامل مجازات مرگ و تبعید داخلی طولانی‌مدت به‌خاطر اعمال آزادیهای بنیادین» و رفع تمامی «اشکال تبعیض و نقض حقوق‌بشر» علیه زنان و اقلیتهای قومی و مذهبی را خواستار شده است
خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، در این باره گفت شصت و سومین قطعنامه محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران که گوشه‌هایی از جنایتهای رژیم ضدانسانی ولایت فقیه را بازتاب می‌کند، احاله پرونده نقض سیستماتیک و وخیم حقوق‌بشر توسط این رژیم به شورای امنیت ملل‌متحد و محاکمه سردمداران آن را ضروری‌تر می‌سازد. این قطعنامه سند گویایی بر نتایج فاجعه‌بار سیاست مماشات و بی‌عملی جامعه جهانی در قبال رژیمی است که120هزار اعدام سیاسی از جمله قتل‌عام30هزار زندانی سیاسی را تنها طی چند ماه در تابستان 1367 در کارنامه خود دارد
خانم رجوی با تحسین مقاومت زندانیان سیاسی در قبال فشارهای فزاینده رژیم، خواستار مداخله سازمان ملل در دفاع از زندانیان سیاسی شد. وی گفت: امتیاز دادن به استبداد دینی حاکم بر ایران به بهانه امضای توافقنامه اتمی و یا حمایت از مدره‌های موهوم درون حاکمیت نه تنها از ابعاد سرکوب در ایران نکاسته بلکه موجب هارتر شدن رژیم ایران شده و ضایعات و خسارتهای جبران ناپذیری را بر مردم ایران و منطقه تحمیل کرده است. امروز دیگر تنها مردم ایران قربانی جنایتهای این رژیم نیستند بلکه آتش سیاستهای این رژیم دامان تمامی منطقه را گرفته است به‌نحوی که همان جنایتکارانی که قتل‌عام 1988را افتخار خود می‌دانند این روزها آشکارا به جنایت علیه بشریت در حلب اذعان می‌نمایند و آن را پیروزی غرور آفرین می‌خوانند
...و برای آن مراسم شکرگزاری برپا می‌کنند
در اجلاس مجمع عمومی ملل متحد، نماینده کانادا که کشورش ارائه‌کننده اصلی قطعنامه محکومیت رژیم است، گفت: «کانادا افتخار آن‌را دارد که (این) قطعنامه را از جانب 47 حامی مشترک، ارائه کند. این نگران‌کننده است که مجمع عمومی باید بار دیگر، این مسأله را مد نظر قرار بدهد... واقعیتها خودشان سخن می‌گویند: وضعیت حقوق‌بشر در ایران هم‌چنان بسیار وخیم است. گزارشهای دبیرکل و گزارشگر ویژه ابعاد و وخامت نقض مستمر حقوق‌بشر توسط (رژیم) ایران را فاش می‌کنند. این شامل تعداد بسیار بالایی از اعدامها، از جمله اعدام نوجوانان، فقدان استاندارد محاکمه منصفانه، تبعیض سیستماتیک علیه زنان و اقلیتهای قومی و مذهبی و محدودیت در قبال آزادی بیان، تجمع و انجمن مسالمت‌آمیز است
نماینده کانادا با تأکید بر این‌که قطعنامه محکومیت رژیم، نگرانی‌های کشورهای عضو ملل‌متحد از تمامی مناطق جهان را ابراز می‌کند، افزود: «ما در انتظار روزی هستیم که وضعیت حقوق‌بشر در ایران دیگر مستلزم موشکافی از سوی این ارگان نباشد؛ ولی آن روز فقط زمانی خواهد آمد که وضعیت حقوق‌بشر در ایران بهبود یابد؛ روزی که (رژیم) ایران تماماً التزامات و تعهدات بین‌المللی‌اش را در قانون و در عمل رعایت کند
تصویب قطعنامه مجمع عمومی در حالی صورت گرفت که آخوند روحانی دقیقاً در همین روز (29آذر1395) در یک اقدام مضحک در ماههای پایانی ریاست‌جمهوری خود با فریبکاری به ارائه مجدد پروژه تاریخ دررفته خود تحت عنوان منشور حقوق شهروندی پرداخت که آن را در سال 92 در جریان انتخابات عرضه کرده بود
در این فریبکاری ناشیانه برای مقابله با کارزار جهانی حقوق‌بشر در ایران و جنبش دادخواهی، و برای مقابله با محکومیتهای بین‌المللی اعدامهای روزافزون، صراحتاً نخستین گزارش مربوط به منشور حقوق‌بشر رئیس‌جمهور ارتجاع به ششماه بعد یعنی بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری رژیم موکول شده که گواه چک و سفته بی‌محل درباره حقوق‌بشر در رژیم ولایت‌فقیه است. از سوی دیگر این اقدام آخوند روحانی بازتاب گستردگی و عمق و تأثیرات کارزار جهانی مقاومت ایران در رابطه با حقوق‌بشر است که رژیم قبل از هر کس درباره آن داد و فغان می‌کند.
رئیس‌جمهور فاشیسم دینی همان آخوند وحشی است که روز قبل از آن هم کشتارها در شهر حلب را تبریک می‌گفت و با وقاحت مافوق تصور و بدون هر گونه شرم و حیا خاطرنشان می‌کرد، برخی دولتهای اسلامی می‌خواهند تروریستها از شهر حلب سالم بیرون بروند. یعنی تا آنجا که به رژیم مربوط است حتی یک نفر از مردم و رزمندگان آزادی سوریه نمی‌باید از حلب سالم خارج می‌شدند
نکته شایان توجه دیگر در املاء و انشاء حقوق‌بشری آخوند روحانی این‌که حق حیات را برای اتباع ایران به‌رسمیت شناخته اما فی‌الفور تأکید کرده است که این حق را نمی‌توان از کسی گرفت مگر به حکم قانون یعنی همان قانون ولایت‌فقیه. در منشور آخوند روحانی حداکثر تلاش به‌عمل آمده است تا با این اما و اگرها هیچ مانعی در راه اعدامها ایجاد نشود. با این‌حال
:رئیس‌جمهور اعدامها با طعنه به کشورهای غربی گفت
سخنرانی 29آذر 95-آخوند روحانی
این حقوق شهروندی طنین ندایی است از ملت ایران در برابر برخی از کشورهای غربی پر ادعا که فکر می‌کنند در حقوق‌بشر و حقوق شهروندی از ملتهای جهان سوم پیشی گرفته‌اند، این حقوق شهروندی به دنیا اعلام می‌کند جمهوری اسلامی ایران این ظرفیت را دارد، انقلاب اسلامی این ظرفیت را دارد که از تمام ویژگیهای حقوقی نوین دنیای امروز در چارچوب فرهنگ اسلامی ایرانی‌اش به‌خوبی استفاده کند
به‌دنبال تصویب شصت و سومین قطعنامه محکومیت رژیم به‌خاطر اعدامهای فزاینده و نقض حقوق‌بشر در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رژیم آخوندی نسبت به آن زبونانه واکنش نشان داد
:تلویزیون رژیم
نمایندگی ایران در سازمان ملل، قطعنامه ضدایرانی این سازمان در انتقاد از وضع حقوق‌بشر کشورمان را بی‌اساس و فاقد اعتبار دانست. از 183 کشور، 98 کشور به قطعنامه ضدایرانی رأی منفی یا ممتنع و 85 کشور رأی مثبت دادند. نمایندگی ایران در سازمان ملل، تأکید کرد این قطعنامه فقط به این علت صادر شده که ایران زیربار فشار سیاسی تهیه کنندگان آن نمی‌رود. نمایندگی ایران در سازمان ملل اعلام کرد حامی اصلی قطعنامه ضدایرانی کاناداست که نقض فاحش حقوق بومیها و سیاهپوستان را در پرونده خود دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر