روز پنجشنبه 15مهر (6 اکتبر 2016)، یک کنفرانس مطبوعاتی در سالن کنفرانس‌های مطبوعاتی پارلمان کانادا در مورد لزوم ارجاع پرونده قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی توسط رژیم آخوندی در سال 67 به سازمان ملل‌متحد برگزار شد
سخنرانان این کنفرانس مطبوعاتی عبارت بودند از: کندیس برگن وزیر پیشین کشور و نماینده پارلمان کانادا، جیمز بزن عضو برجسته پارلمان کانادا، مایکل کوپر نماینده پارلمان کانادا، دیوید کیلگور رئیس‌کمیته کانادایی دوستان ایران دموکراتیک، احمد حسنی و شهرام گلستانه. آنها در سخنان خود خواهان ارجاع پرونده قتل‌عام 67 به ملل‌متحد و محاکمه عاملان جنایت علیه بشریت در دادگاههای بین‌المللی شدند و دولت کانادا را فراخواندند که هر گونه روابط با رژیم آخوندی را به توقف اعدامها و بهبود وضعیت حقوق‌بشر در ایران مشروط کند.
هم‌زمان با کنفرانس مطبوعاتی در داخل پارلمان کانادا، گردهمایی اشرف‌نشانها و خانواده‌های شهیدان قتل‌عام 67 در مقابل پارلمان برگزار شد؛ آنها در این تجمع خواستار اقدام دولت کانادا و تحقیقات بین‌المللی به‌منظور محاکمه عاملان جنایت علیه بشریت در قتل‌عام 67 شدند.
شهرام گلستانه، مسئول انجمن ایران دموکراتیک در کانادا طی سخنانی جزییاتی از قتل‌عام 67 و دست‌اندرکاران آن‌را بازگو کرد و گفت، عاملان و آمران این قتل‌عام، شامل خامنه‌ای و رفسنجانی، هم‌اکنون در بالاترین مناصب حکومت آخوندی هستند. به‌ویژه مصطفی پورمحمدی که هم‌اکنون وزیر دادگستری دولت به‌اصطلاح میانه‌رو آخوند روحانی است
وی افزود: (شهیدان قتل‌عام) در گورهای دسته‌جمعی در سراسر کشور در 70 محل به خاک سپرده شدند. شورای ملی مقاومت ایران اخیراً 12 گور دست‌جمعی را افشا کرده است که هشت مورد آن برای اولین بار افشا می‌شوند.
شهرام گلستانه، اضافه کرد: «به‌عنوان اولین گام، ما از کانادا می‌خواهیم (بر اساس) قطعنامه پارلمان کانادا در سال 2013 (که این قتل‌عام را) جنایت علیه بشریت (دانست)، در قطعنامه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران، (به قتل‌عام 67) اشاره کند. این به پایان دادن به مصونیت مقامات رژیم آخوندی کمک خواهد کرد».
پس از آن کندیس برگن نماینده پارلمان کانادا و وزیر پیشین کشور، در سخنان خود گفت: « شنیدن این واقعیت که شماری از عاملان جنایت تابستان 1988 (هم‌اکنون) در حکومت ایران دارای مناصب دولتی هستند، حقیقتاً شوکه‌کننده است. برقراری روابط با (رژیم) ایران قبل از این‌که این افراد به مجازات اعمال خود برسند، کاملاً غیرمسئولانه و غیرقابل‌قبول است. تابستان امسال من توانستم در اجتماع بزرگ مقاومت ایران در پاریس شرکت کنم. اجتماعی که برای تحقق آزادی و دموکراسی در ایران برگزار شده بود. دولت کنونی در ایران به‌ریاست حسن روحانی یک حکومت خشن و ظالم است که باید متوقف شود».
خانم برگن سپس به وضعیت وخامت‌بار حقوق‌بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها، از جمله اعدام مخالفان و نوجوانان، سرکوب زنان و پیروان ادیان مختلف اشاره کرد، و گفت: من به تلاش خود برای رساندن صدای کسانی که در ایران هستند و نمی‌توانند صدای خود را به گوش جهانیان برسانند ادامه می‌دهم. ما باید صدای افرادی باشیم که در ایران زندگی می‌کنند و خواهان برابری و دموکراسی هستند».
سخنران بعدی کنفرانس مطبوعاتی در پارلمان کانادا مایکل کوپر نماینده این پارلمان بود؛
مایکل کوپر نماینده پارلمان کانادا در سخنرانی خود در کنفرانس مطبوعاتی اتاوا، گفت: «بسیار خوشحالم که به همکارانم و اعضای جامعه ایرانیان مقیم کانادا بپیوندم و به‌منظور همبستگی برای بزرگداشت قربانیان قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان 1988 بایستم. 30هزار زن و مرد و جوان در آن تابستان خونین در ایران قتل‌عام شدند. برخی از قربانیان زنان باردار و کودکان 15ساله بودند.
ما نباید فراموش کنیم و نباید ساکت بنشینیم تا زمانی که عدالت برای قربانیان و خانواده‌های آنها محقق شود و شاهد آن باشیم که عاملان این قتل‌عام که از بزرگ‌ترین (قتل‌عام‌ها) از بعد از جنگ جهانی دوم به بعد بوده، مورد حسابرسی قرار بگیرند و به‌خاطر شدت جنایاتشان به‌دست عدالت سپرده شوند».
مایکل کوپر هر گونه عادی‌سازی روابط با رژیم آخوندی را رد کرد و گفت، باید از درس‌های گرفته‌شده از قتل‌عام 67 بیاموزیم که ما با یک رژیم معمول مواجه نیستیم.
جیمز بزن عضو برجسته محافظه‌کار در پارلمان کانادا در سخنان خود از مقاومت ایران به‌خاطر استمرار فعالیتهایش برای افشای عاملان قتل‌عام 67 قدردانی کرد، و گفت:
«ما هرگز نه تنها قربانیان (قتل‌عام 67) را فراموش نخواهیم کرد، بلکه عاملان این جنایات باید مورد حسابرسی قانونی و جزایی قرار گیرند. یک اقدام عملی که دولت کانادا می‌تواند انجام دهد، حمایت از طرح پیشنهادی من به مجلس است. این طرح خواهان پیگیری حقوقی مقامات خارجی است که دستشان به این جنایات آلوده است این افراد باید بر اساس قوانین تحت تعقیب قرار گیرند و این وظیفه جدی ماست که این افراد را تحت تعقیب قرار دهیم، نه تنها عاملان قتل و کشتار تابستان 1988 بلکه عاملان جنایاتی که هم‌اکنون در جمهوری اسلامی در حال وقوع است».
جیمز بزن با اشاره به افزایش اعدامها در دوران آخوند روحانی، افزود: «ما نباید فریب ژستهای سیاسی (رژیم) ایران را بخوریم. کانادا باید تلاش کند تا یک تحقیق جامع در رابطه با جنایت 1988 در سطح جهانی صورت گیرد و این موضوع را به دادگاه بین‌المللی لاهه ارجاع دهد. ما در کنار شما و مردم ایران که مدت‌هاست خواهان دموکراسی برای کشور خود هستند ایستاده‌ایم».
در این کنفرانس مطبوعاتی دیوید کیلگور رئیس‌کمیته کانادایی دوستان ایران دموکراتیک ضمن ارائه بیانیه این کمیته، بر حمایت خود از خواسته نمایندگان پارلمان کانادا برای محاکمه عاملان قتل‌عام 67 در دادگاههای بین‌المللی تأکید کرد.
احمد حسنی پدر مشعل فروزان راه آزادی مجاهد خلق قهرمان ندا حسنی آخرین سخنران کنفرانس مطبوعاتی در پارلمان کانادا بود؛ وی در سخنانش، به اعدام برادر مجاهدش محمود حسنی در جریان قتل‌عام 67 پس از فتوای خمینی جلاد پرداخت، و گفت: «بعد از اعدام (محمود)، ... (دژخیمان رژیم) به (برادر بزرگترم) گفتند که اجازه ندارید هیچ مراسمی برگزار کنید و یا (خبر اعدام او را) به کسی بگویید؛ ما تا همین امروز هم نمی‌دانیم که جسد او را در کجا دفن کرده‌اند».
احمد حسنی در ادامه، خاطراتی از 7سال اسارت برادرش در زندانهای رژیم و شکنجه‌های وحشیانه مزدوران را نقل کرد، و سپس افزود: «ما نیز هم‌چون سایر سخنرانان خواهان آن هستیم که دولت کانادا... زمانی که پیشنویس قطعنامه امسال (وضعیت حقوق‌بشر در ایران) را به سازمان ملل ارائه می‌دهد، (قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال 67) را به‌عنوان جنایت علیه بشریت
ذکر کند و تلاش کند کسانی را که در این جنایت شرکت داشتند، به دست عدالت بسپارد».
مهدی گرمرودی که برادر او نیز جز قربانیان قتل‌عام 67 بود و در شهر اراک اعدام شد با در دست داشتن عکسی از برادرش منوچهر گرمرودی در این کنفرانس مطبوعاتی حضور داشت. خانواده شهدای قتل‌عام در این کنفرانس گفتند که تا به امروز از محل دفن عزیزان خود مطلع نیستند وخواستار آن شدند که کانادا، این موضوع را در قطعنامه سازمان ملل وارد کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر