خسرو روزبه در شهر ملاير به دنيا آمد. در سال 1316، دورهٌ دانشكدهٌ افسري را تمام كرد و وارد هنگ توپخانهٌ ضدهوايي مركز شد. او در زمينه‌هاي علمي و فني از استعداد فراواني برخوردار بود و ده‌ها كتاب در زمينه‌هاي مختلف رياضيات، تكنيك نظامي و ساير علوم نوشت. پس از مدتي به دليل فعاليت‌هاي سياسي و ايجاد سازمان مخفي افسران، از ارتش اخراج و تحت تعقيب قرار گرفت. خسرو روزبه در پانزدهم تيرماه سال1336، پس از يك درگيري نابرابر با مزدوران شاه به چنگ آنان افتاد و ازآن‌پس عليرغم شكنجه‌هاي وحشيانه رژيم شاه خائن و توصيه‌هاي سيستماتيك رهبري حزب توده مبني بر اظهار ندامت تا آخرين لحظة حيات خود به خلق و آرمان‌هاي رهايي‌بخش آن وفادار ماند و همچنان كه در دفاعيات پرشورش در بيدادگاه نظامي شاه خائن گفته بود:
،اي كه پندم دهي از عشق و ملامت‌گويي
.تو نبودي كه من اين جام محبت خوردم
،تو برو مصلحت خويش بينديش كه من
.ترك جان كردم از اين پيش كه دل بسپردم
روزبه تن به ندامت و تسليم نسپرد و قهرمانانه به شهادت رسيد. آخرين كلام او در دفاعياتش قبل از اعدام اين بود:
در روز تيرباران بايد كه سر نخارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر