روز 5اكتبر، روز جهاني معلم، روز قدردانی و حمایت ازخدمات معلمین است چرا که آنها بیشترین تأثير را بر روحیه و افکار نسل های آینده دارند؛ حال آنکه در ایران تحت حاکمیت آخوندها، واقعیت كاملاً معكوس است. معلمین زیر خط فقر زندگی می کنند و هیچ حمایتی دریافت نمی کنند.
زنان که بیش از نیمی از جمعیت معلمان ایرانی را تشکیل می دهند، با حقوقي حداقل دو برابر زیر خط فقر روزگار می گذرانند. آنها با تبعیض های اجتماعی و قانونی متعددی روبرو هستند و به رغم فشار کاری زیاد، دستمزد عادلانه ای دریافت نمی کنند.
یک معلم و فعال صنفی معلمین، اخیراً گفت، «هر سال بودجه ای را برای آموزش و پرورش تصویب می کنند که در بهترین حالت فقط کفاف حقوق معلمین و یا هزینه های جاری آموزش و پرورش را می دهد. حتی همین حقوق هم حداقل دو برابر زیر خط فقر است.» (مژگان باقری – سایت حکومتی سلامت نیوز – ۴ مهر ۱۳۹۷)
یک عضو مجلس نیز فاش ساخت، «آموزش‌دهندگان نهضت‌سوادآموزی در کشورمان همچنان با چند ماه حقوق معوقه و مطالبات و ناامنی شغلی مواجه‌اند و معلمان آموزش‌وپرورش با وضعیت معیشتی و شغلی خارج از شئون فرهنگی و معلمی در تقلای حفظ تعهد کاری و زندگی هستند... در نظام تعلیم و تربیت صحیح بیشترین اهمیت و بهاء به معلم داده می‌شود،... اما متاسفانه این اتفاق برای معلمان نیفتاده و آنها با انواع و اقسام مشکلات به‌ویژه مشکلات اقتصادی روبه‌رو هستند.» (سیدمحمدجواد ابطحی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، سایت حکومتی سلامت نیوز – ۴ مهر ۱۳۹۷)
حقوق معلمینی که در استخدام رسمی و دائم هستند حدود یک سوم خط فقر ۵میلیون تومانی می باشد. ولی اکثر معلمان در استخدام موقت هستند. حقوق ماهانه معلمین حق التدریسی تنها بین 300 تا 450هزار تومان می باشد که حتی با حداقل دستمزد 930هزار تومانی رژیم فاصله زیادی دارد و حتی کمتر از حداقل دستمزد یعنی کمتر از یک پنجم خط فقر می باشد. با این همه، همین حقوق ناچیز هم با ماهها تأخیر پرداخت می شودو آنها از هیچ مزایایی نیز برخوردار نیستند.
معلمان حق التدریسی با حضور در مدارس، کمبود نیروی وزارت آموزش و پرورش را جبران می کنند. اما این وزارتخانه سالهاست که از درز هرگونه آماری در مورد آنها جلوگیری می کند. با توجه به موانع قانونی متعددی که در برابر اشتغال زنان وجود دارد و این واقعیت که اکثر زنان ایرانی مجبور به اشتغال در بخش های خصوصی و غیررسمی شده اند، و همچنین از ترکیب شرکت کنندگان در تظاهرات اعتراضی، می شود نتیجه گیری کرد که بسیاری از این معلمان حق التدریسی را زنان تشکیل می دهند.
رژیم ایران همچنین برای سوءاستفاده بیشتر از زنان معلم، از بازنشسته کردن آنهایی که بالای ۲۵ سال سابقه کار دارند، خودداری می کند. (سایت حکومتی افکار نیوز – ۱۳ اردیبهشت۹۵)
در حال حاضر بسياري از معلمان در دو یا سه شیفت کار می کنند يا به چند كار مشغول هستند تا شاید بتوانند به مایحتاج زندگی خانواده خود پاسخ دهند. واضح است که این وضعیت، معلمان را درگیر معیشت خود کرده و انرژی و تمرکزی برای پرداختن به آموزش کودکان برای آنها باقی نمی گذارد.
طی سه سال گذشته انجمن صنفی معلمین به دفعات متعدد، اعتراضات سراسری برای طرح درخواست ها و مطالبات عمومی معلمین از جمله کارزار پاره کردن فیش های حقوقی را برگزار کرده است.
تظاهرات سراسري روز پنجشنبه ۲۰ اردیبهشت۹۷ که در ۳۲ شهر کشور برگزار شد، يك نمونه گسترده در اعتراض به پرداخت دستمزد بسيار پايين، وضعیت معیشتی دشوار، محرومیت از حداقل مزایای شغلی از جمله بیمه درمانی کارآمد، نداشتن تأمین شغلی و رسیدگی نشدن به خواستهای معلمان بود. در تهران، اعتراض معلمین با خشونت نیروهای امنیتی و دستگیری گروهی از معلمین فعال روبرو شد. شش تن از معلمان از جمله خانم عالیه اقدام دوست در تظاهرات مقابل سازمان برنامه و بودجه دستگیر و متعاقباً در روز ۲۴شهریور (۱۵ سپتامبر) به اتهام «اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات غیر قانونی» و «تمرد نسبت به مأمورین حین انجام وظیفه» به ۹ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند. خواست اصلی آنها افزایش حقوق زیر خط فقر معلمین بود.
به کارگیری خشونت علیه تجمع مسالمت آمیز معلمان به قدری رسوا بود که حتی موجب انتقاد در مجلس ملایان و انعکاس در مطبوعات حکومتی نیز شد.[1] اما به رغم تهدید، اعمال خشونت و دستگیری معترضین از سوی نیروهای امنیتی، زنان معلم همواره در تظاهرات اعتراضی فعالانه شرکت داشته اند.
[1] سایت حکومتی سلامت نیوز – 23 اردیبهشت ۹۷ - فاطمه سعیدی عضو مجلس از تهران: «تجمع مسالمت‌آمیز معلمان که در اعتراض به وضعیت معیشتی‌شان انجام شد با دخالت نابجا و بی‌توجهی به اصل ۲۷ قانون اساسی موجب به وجود آمدن خشونت و بازداشت جمعی از آنان شد. اگر در حوادث دی ماه سال گذشته که گروه‌ها، اقشار مختلف و معترضان داخلی و خارجی در آن نقش داشتند تأکید بر شنیدن صدای ملت شد، امروز هم از تریبون مجلس به عنوان یک معلم می‌خواهم صدای معلمان شنیده شود... کدام عقل سلیم می‌گوید معلم را کتک بزن و بازداشت کن؟ معلمی که خواستار بهبود وضعیت معیشتی و افزایش کیفیت آموزشی است.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر