گزارش عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل پیرامون وضعیت حقوق بشر در ایران، بیان حقایقی از آنچه در دیکتاتوری ولایت فقیه بر مردم ایران، تحمیل می شود است. این گزارش شش ماهه که در روز چهارشنبه 3 آبان در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل ارایه شد، اگر چه به بسیاری از واقعیتهای مربوط به نقض حقوق بشر در ایران تاکید داشت، اما کامل نبود. زندانی کردن، آزار و شکنجه کارگران و فعالان سندیکایی، مدافعان حقوق کودکان و به ویژه شلاق زدن کارگرانی که به خاطر دریافت نکردن ماهها حقوق عقب افتاده شان دست به اعتراض زدند، از کمبودهای این گزارش است.
خانم عاصمه جهانگیر در گزارش خود از اعدام هزاران زندانی سیاسی در سال ۶۷ یاد کرد. عاصمه جهانگیر ضمن ابراز نگرانی در مورد رشد اعدامها گفت: «از شروع سال جاری میلادی ۴۳۵ تن اعدام شده اند». وی در گزارش خود به شکنجه های فیزیکی و روانی، از قطع اعضای بدن، کور کردن و شلاق زدن و.....عدم دسترسی زندانیان به رسیدگیهای پزشکی، از نقض حق آزادی بیان، عقیده و مطبوعات، از دستگیری روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان و فعالان شبکه های اجتماعی و سرکوب و تبعیض علیه پیروان مذاهب مختلف و قومیتها و ....پرداخت.
از قیل و قال نماینده دیکتاتوری بشار اسد در این اجلاس تا سینه چاک دادن نمایندگان برخی از کشورها که از رژیم جمهوری اسلامی باج می گیرند که بگذریم، دفاع نماینده رژیم و انکار وجود زندانی سیاسی در ایران و تکیه بر نمایش انتخاباتی اخیر و روی کار آمدن حسن روحانی یک کمدی کامل بود. انکار نماینده رژیم در حالی است که گزارشگر ویژه در همین گزارش شش ماهه به یافته های آماری کسانی که در دسترس بوده اند با تاکید ابراز نگرانی کرد و اعلام نمود که همه موارد موارد نقض حقوق بشر در شش ماهه اخیر سیر صعودی داشته است.
با استقبال از گزارش خانم عاصمه جهانگیر، باید راهکارهایی برای تاثیرگذاری این گونه گزارشها در جهت احقاق حقوق مردم ایران یافت. راهکارهایی که رژیم ولایت فقیه را مجبور کند تا برای بهبود در مناسبات بین المللی اش، حقوق بشر را رعایت کرده و درهای زندانها را به روی گزارشگر ویژه حقوق بشر باز کند. کشورهای طرف معامله و داد و ستد با رژیم ایران باید
آزادی زندانیان سیاسی و قطع شکنجه و اعدام را شرط مناسبات اقتصادی خود منظور کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر