:متن اين شعر زيبا
نگا كن اونكه ميسوزه زمين مادري مونه
نگو آوار اين خونه رو دوش ديگري مونه
نگا كن اون كه تو مرداب، تو اين شب هاي بي مهتاب
داره مي ميره از غصه، گل نيلوفري مونه
نكن عادت به اين تكرار، اونيكه ميكشن بر دار
بلوچ و كرد و اهوازي، رفيق آذري مونه
نمي شه نمي شه نمي شه بي تفاوت بود و تن داد
نمي شه نمي شه وطن رو دست مشتي بي وطن داد
رها كن خشمو از سينه، بخون با يار هم كينه
خروش رود غيرت تو رگاي جوهري مونه
نذار دستاي ما از هم جدا باشه جدا از هم
يقين كن «ما شدن» تنها سلاح برتري مونه
نمي شه نمي شه نمي شه بي تفاوت بود و تن داد
نمي شه نمي شه وطن رو دست مشتي بي وطن داد
نگو پرهاي پروانه دچار رعشه ي يأسه
نگو اين پيله ي بسته پر از ناباوري مونه
يه شعله پشت خرمن، خشم ما بيتاب ميلاده
يه خورشيد پشت ديوار شب خاكستري مونه
نمي شه نمي شه نمي شه بي تفاوت بود و تن داد
نمي شه نمي شه وطن رو دست مشتي بي وطن داد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر