گزارشگر ویژه سازمان ملل؛ خانم عاصمه جهانگیر
با احترام؛
این هفته برای ملاقات رفتم و متوجه شدم خواهرم مریم اکبری منفرد ممنوع‌الملاقات است، جهت اطلاع من رضا اکبری منفرد در زندان گوهردشت هستم و خواهرم مریم اکبری منفرد در زندان اوین و این هفته از طریق خانواده مطلع شدم که خواهرم ممنوع‌الملاقات شده و از ملاقات فرزندانش با او جلوگیری کرده‌اند و علت را هم صراحتاً نامه‌ایشان به‌خاطر دادخواهی از عاملان کشتار 1367 اعلام کرده و گفته‌اند ' شما آبروی نظام را می‌برید'. یعنی نامه‌ایشان مبنی بر نشان‌دادن محل دفن خواهر و برادرانمان و توضیح خواستن از این‌که چرا آنها را بدون هیچ دلیل مشخص و در حالی که سالیان محکومیتشان را در زندان می‌گذراندند، اعدام کرده اید، جزو 'اسرار نظام' و موجب آبروریزی تلقی می‌کنند و تازه حرف زدن راجع به آن را هم بعد از 28 سال کماکان جرم و اقدام علیه امنیت قلمداد می‌کنند
پیش از این هم خودم را به‌خاطر نوشتن نامه مشابه در دادخواهی آن کشتار، تحت فشار قطع ملاقات قرار دادند ولی آنچه که باعث نوشتن این نامه به شما شد، این است که در وحله اول ' اعتراض آنها به خواهرم که چرا راجع به قتل‌عام 67 نوشته‌ای و بعد ممنوع‌الملاقات کردن او 'خود نوعی اعتراف به آن جنایت است که همه مسئولان دستگاه قضایی از آن مطلع هستند و نکته دیگر این‌که بچه‌های خواهرم که یکی از آنها دختر 11 ساله‌ای است، در این قضیه و به‌خاطر یک نامه از ملاقات و دیدن مادرش محروم شده، چون مثل همان سال 67 این قوه قضاییه نه فقط متهم بلکه کلیه وابستگان و خانواده او را هم مجازات می‌کنند، یعنی نه تنها به قاعده 'فردیت مجازات' عمل نمی‌کنند، بلکه اصل را بر جمعی و خانوادگی کردن مجازات می‌دانند و عملاً همه را مجازات می‌کنند لذا از شما به‌عنوان اصلی‌ترین نهاد بین‌المللی حقوق‌بشر خواستار بذل توجه و اقدام در این زمینه هستم که در این سیستم قضایی و حکومت نه تنها هیچ مرجعی برای تظلم‌خواهی وجود ندارد، بلکه 'دادخواهی' خود فی نفسه جرم تلقی می‌شود.
رضا اکبری منفرد، زندان گوهردشت کرج - 13آبان 1395
:رو نوشت به
شورای حقوق‌بشر سازمان ملل-
عفو بین‌الملل-
تمامی ارگانهایی که حقوق کودکان را مد نظر دارند-
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر