روز 13 خرداد سال 1368 «خميني» ضدبشر مُرد. «روحالله خميني» در سال 1279 شمسي در خمين متولد شد. پدرش مصطفي پسر احمد هندي پیشتر در كشمير هندوستان زندگي میکرد. «خميني» تا سن 60 سالگي در امور سياسي دخالت نداشت. از سال 1341 وارد سياست شد و اعتراضاتي از موضع ارتجاعي به شاه كرد كه شاه نيز محدودیتهایی را براي وي ايجاد نمود. در سال 1343 «خميني» به تركيه و سپس به نجف تبعيد شد و مجدداً سكوت و بیعملی سياسي در پیش گرفت و به درس و طلبگي مشغول شد. در سال 1356 به دنبال 15 سال مبارزات انقلابي مجاهدين و فدائیها و ديگر مبارزان و فراهم شدن زمينههاي يك انقلاب اجتماعي در ایران، دولت كارتر رئیسجمهور وقت آمريكا، شاه را ناگزير از زمين گذاشتن شكنجه و اعدام و رفرم در فضای سياسي كشور نمود. در چنین شرايطي، «خميني» با سوءاستفاده از عدم حضور رهبران مجاهدين و ساير نيروهاي انقلابي كه يا اعدامشده و يا در زندان بودند، از فرصت استفاده نموده و به كمك شبكه آخوندي كه در كنجي خزيده بودند، رهبري انقلاب مردم ايران را دزديد و شعارهاي آن را به انحراف و ارتجاع كشيد. «خميني» طي 10 سال سلطة استبدادي و مطلقة ننگينش تحت نام مذهب بر جامعة ايران، بيش از 120000 تن از مجاهدين و مبارزان اين ميهن را به جرم آزاديخواهي به شهادت رساند. 8 سال جنگ خانمانسوز و ضد ميهني با كشور عراق را ادامه داد و بيش از هزار ميليارد دلار خسارت به مردم و اقتصاد ملي ايران وارد كرد. بيش از 2ميليون كشته و زخمي تنها در طرف مردم ايران به بار آورد و افزون بر 80 درصد جامعة ايران را به زیرخط فقر كشاند. «خميني» نام خود را بهعنوان منفورترين ديكتاتور تاريخ معاصر به ثبت داد و در زبالهدان تاريخ براي هميشه دفن شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر