همراه می‌شویم با همکارمان ابوالحسن فولادوند تا ما را در جریان تحولاتی که در زندانها جریان دارد قرار بدهد
گزارش امروز را با نامه رضا اکبری منفرد شروع می‌کنم که از زندان گوهردشت برای خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل در مورد ایران ارسال کرده و نسبت به فشار به زندانیان اعتصابی و یک فاجعه انسانی هشدار داد و مسئولیت آن را متوجه کارگزاران رژیم در زندانها دانست.
در این نامه آمده است:اینجانب رضا اکبری منفرد که در اعتصاب‌غذای اخیر (زندان گوهر دشت) و در اعتراض به شرایط به‌غایت غیرانسانی شرکت کرده بودم، حال به قصد تلافی‌جویی و انتقام، کارگزاران سازمان زندانها و به‌طور خاص مدیرکل سازمان زندانها (محبی) مرا تحت شدیدترین فشارهای روحی و جسمی قرار داده است (البته این فشارها بر سایر هم بندیانم هم وارد میشود) از جمله این‌که قریب به دو ماه است که از ملاقات حضوری محروم شده‌ام، اجازه ملاقات با خواهرم (مریم اکبری منفرد) که او هم در زندان است را نمی‌دهند، پرسنل بهداری را از هرگونه رسیدگی به زندانیان اعتصابی منع کرده‌اند، حتی به نگهبانان ابلاغ شده که هیچ رسیدگی به ما نکنند، به‌طوری‌که حتی مانع رفتن ما به بهداری زندان می‌شوند. با وجودی که ۴۰روز در اعتصاب‌غذا بوده‌ایم ولی الان از امکان دسترسی به هر ماده غذایی (گوشت، لبنیات، میوه و سبزی و...) محروم گشته‌ایم و فروشگاه زندان هم رسماً از هرگونه فروش به ما منع شده است، هواخوری را به حدود ۲ تا ۳ساعت در روز تقلیل داده‌اند و ۲۰ساعت باید به در و دیوار زندان نگاه کنیم بدون هیچ امکان رسانه‌یی تلویزیون، رادیو و حتی کتاب... اینجانب در شرایطی که شصت و چهارمین سال عمرم را می‌گذرانم به‌دلیل ۴۰روز اعتصاب غذا، به‌شدت دچار ضعف و مشکلات گوارشی و تنفسی و مفصلی شده‌ام، ولی مرا از تهیه کردن مواد مغذی محروم کرده اند و با تأکید و بخشنامه صریح مدیر کل سازمان زندانها (... محبی) با وساطت رئیس زندان گوهردشت (محمد مردانی) ما را تا مرگ تدریجی و سو‌ءتغذیه و... تحت فشار قرار داده‌اند. لذا از شما و کلیه مجامع حقوق‌بشری خواستار پیگیری این مسأله هستم.
س) ما خبرهایی هم از اعتصاب‌غذا در زندان اوین داشتیم. در این مورد آیا خبر جدیدی دارید؟
ج) بله از زندان اوین خبری داشتیم از ادامه اعتصاب غذای زندانی سیاسی سهیل عربی .ایشان بر اثر حدود یک‌ماه اعتصاب‌غذا با کاهش وزن و فشار خون مواجهه بوده و ۱۵ کیلو از وزنش را از دست داده است. سهیل از دوم شهریور دست به اعتصاب‌غذا زده است. اعتصاب‌غذای این زندانی سیاسی در اعتراض به آزار و اذیت خانواده‌اش توسط عوامل سپاه پاسداران هست.
یک گزارش هم از دو زندانی سیاسی کرد در زندان گوهردشت داشتیم یعنی محمد نظری و سعید شیرزاد که این زندانیان هم چهل و هفتمین روز اعتصاب غذاشان رو می گذرانند. محمد نظری خواهان اعاده دادرسی هست و سعید شیرزاد خواهان توقف پرونده‌سازی جدید جلادان زندان علیه خودش هست.
اجازه بدهید از افشاگری یکی از رسانه های خود رژیم در مورد وضعیت زندانها بگویم. روزنامه حکومتی جهان صنعت زیر عنوان قوه قضاییه مسوولیتش را انجام نداده است از قول یک نفر که خودش شاهد زندان اوین بوده نوشت:
«فقط کسانی که در زندانهای مختلف ایران به‌سر برده‌اند، می‌توانند بفهمند که اوضاع درمانی و بهداریهایی که قرار است سلامتی زندانی‌ها را حفظ کنند، تا چه حد نامناسب و ضعیف است»
س) اخیراً البته رژیم یک تور نمایشی از زندان اوین برای شماری از سفرای کشورهای خارجی گذاشته بود. تا مدعی بشود استاندارد در زندانهای ایران خیلی بالاتر از استانداردهای جهانی است. این موضوع به کجا رسید؟
ج) آن زمان هم خیلی از زندانیان با نوشتن نامه آن دروغ را افشا کردند ولی ببینید چقدر این قبیل ادعاها دروغ بودنش مشمئز کننده است که حتی روزنامه‌های حکومتی هم مجبور میشود یک چنین افشاگریهایی را انجام دهند.
جهان صنعت ادامه میدهد که:
«نگارنده که چند بار دستگیر شده و بازداشتگاهها و زندانها را در ایران تجربه کرده ام، می‌داند که چگونه افراد سالم وارد مراکز نگهداری زندانیان می‌شوند و با بیماریهای آشکار و پنهان، زندان را ترک می‌کنند. اگر روزی گزارشهای داخلی ستاد کاهش آسیب رفتارهای پرخطر قوه قضاییه که وضعیت زندانیان را از نزدیک گزارش می‌کند و بازتاب میدهد، منتشر شود، آنگاه حقایقی آشکار خواهد شد که احتمالاً خوشایند مقامات فعلی و پیشین قوه قضاییه نخواهد شد. بعد چند نمونه آورده است بطور نمونه از همین زندان اوین که سرآمد و ویترین زندانهای کشور است برای حدود پنج هزار زندانی که گاهی آمار آن به هفت هزار نفر می‌رسد، تنها یک پزشک روز و یک پزشک کشیک وجود دارد. با این‌که بهداری اوین یک ساختمان نسبتاً بزرگ است ولی امکانات آن به‌شدت اندک و ناکافی است و هیچ‌گونه امکانات تخصصی یا پزشک متخصص در آن وجود ندارد. برای ملاقات با پزشک متخصص که زندانی باید به خارج از زندان منتقل شود هم علاوه بر مشکلات موافقت رئیس بازداشتگاه، رئیس بهداری و رئیس زندان اوین، باید وسیله نقلیه و زندانبان همراه هم وجود داشته باشد تا زندانی بتواند از اوین خارج و به یک مرکز درمانی خارج از زندان منتقل شود. خیلی وقتها همین هم منتفی می شود و زندانی به داخل زندان برمی گردد.
البته اگر سایر اطلاعاتی که در این‌باره نزد سایر زندانیان و بالاخص زندانیان غیرسیاسی وجود دارد، دریافت و بررسی شود، آنگاه ابعاد جدیدتر و دقیق تر از وضعیت تأمین سلامتی زندانیان به دست می‌آید.
البته این را باید در نظر داشت که این گزارش توسط یک زندانی غیر سیاسی که در زندانهای رژیم از امکانات حداقلی برخوردار هستند داده شده است. وقتی به زندانیان سیاسی می رسیم و از اوین به زندانهای شهرستانها می رویم چه
وضعیت فاجعه باری است که با این گزارش متفاوت خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر