اینها فکر میکنند که ما را دچار رعب و وحشت میکنند. ما فقط به ظلمشان و این کارهای خلافشان معترضیم و اعتراضمان را هم به هر صورت اعلام میکنیم... وقتی ظلم میکنند نباید انتظار داشته باشند که ما سکوت کنیم... ما اعتراضمان را میکنیم و هیچ ترسی هم برای منِ مادر، که پسر بیگناهم را میبرند وجود ندارد. هیچ مسالهای باعث نمیشود که من کوتاه بیایم یا سکوت کنم
اینها اظهارات سيمين عيوض زاده بعد از دستگیری پسرش اميد علي شناس در روز 20آذر۹۵ است
امید علی شناس که از این پیشتر به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» و «توهین به رهبری» به ۷ سال زندان محکوم شده بود، جهت اجرای حکم و حبس به زندان اوين منتقل شد
خانم عیوض زاده درباره نحوه دستگیری پسرش گفت: حدود ساعت ۹.۳۰ صبح زنگ خانه را زدند و گفتند که نامهای آوردهایم برای امید علیشناس. من در را باز کردم ... داخل خانه راهشان ندادم و گفتم که نامه را به من بدهید... گفتند که نه، ما آمدهایم ببریمش... نامه از طرف قرارگاه ثارالله سپاه بود
خانم عيوض زاده در ادامه گفت: من به خاطر دادخواهیای که در آن ۱۷ ماه (دوران) بازداشت غیرقانونی پسرم کردم... بازداشت شدم. ۹ روز من را نگه داشتند. حکم شلاق به من دادند، اما در نهایت امید را آزاد کردند. پسر من بیگناه است و من باز هم همه تلاشم را میکنم
http://women.ncr-iran.org/fa/اخبار-زنان/2565-ایران-سیمین-عیوض-زاده-به-دستگیری-غیرقانونی-پسرش-اعتراض-می-کند
:فیلم لحظات دستگیری امید علیشناس و خداحافظی وی از مادرش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر