زنان پیشتاز مقاومت ایران
زنان بخش جدایی ناپذیری از جنبش اپوزیسیون ایران در مبارزه برای سرنگونی رژیم آخوندی و برقراری دموکراسی در ایران هستند
روز ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ در حالی که رژیم ایران در تدارک حضور در ژنو و نشستن بر سر میز مذاکره بر سر برنامه هسته ای خویش بود، آدمکشان نیروی ویژه عراق تحت امر ولي فقيه رژيم ۵۲ شهروند غیرمسلح و بیگناه که تحت حفاظت قانونی قرار داشتند را در کمپ اشرف، محل استقرار ۳۰ساله اپوزیسیون ایران، یعنی سازمان مجاهدین خلق ایران، در عراق به قتل رساندند
حمله در ساعت ۵ صبح آغاز شد و تا عصر ادامه داشت. قوای عراقی و کوماندوهای رژیم آخوندی، افراد غیرمسلح و بیدفاع را با مسلسلهای اتوماتیک در حالیکه برخی دستهایشان از پشت بسته شده بود، به رگبار بستند. همه قربانیان از ناحیه سر هدف شلیک قرار گرفته بودند به طوری که بی شک با هر معیاری این تهاجم جنایتی علیه بشریت است
رهبری اشرف از ۱ زن تشکیل شده بود که شش نفرشان به قتل رسیده و شش نفر دیگر ربوده و به گروگان گرفته شدند. ۵۲ مقتول بخشی از یک گروه ۱۰۰نفره بودند که بر اساس یک توافق چهارجانبه بین ساکنان اشرف، ایالات متحده،
...سازمان ملل و دولت عراق در اشرف جهت حفاظت از اموال ساکنان تا تعیین تکلیف نهایی آن باقی ماندند
...سازمان ملل و دولت عراق در اشرف جهت حفاظت از اموال ساکنان تا تعیین تکلیف نهایی آن باقی ماندند
همه این افراد دارای استاتوی افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو بوده و به عنوان افراد «مورد نگرانی» طبقه بندی شده و از حفاظت بین المللی کمیساریای عالی پناهندگان برخوردار بودند و بر اساس تضمین های داده شده از سوی ملل متحد، آمریکا و دولت عراق در اشرف باقی مانده بودند
رژیم ایران در صدد بود تا قبل از مذاکرات ژنو و دست برداشتن از برنامه تسلیحاتی خود در ازای لغو تحریمهای فلج کننده، ضربه سنگینی به جدی ترین تهدید خود یعنی سازمان مجاهدین وارد کند
سه ماه قبل از آن با روی کار آمدن حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور، دولتهای مورد حمایت رژیم ایران در عراق و سوریه، به ترتیب با اعتراضات مردمی و محکومیت های بین المللی به خاطر بمباران شیمیایی مردم بیگناه مواجه بودند. بنابراین، حمله بزدلانه ۱۰شهریور به افراد بیدفاع در اشرف اقدامی جهت تحت الشعاع قرار دادن ضعف حکومت ایران در این مقطع حساس بود.
در سالگرد این قتل عام فجیع، زنان بزرگی را به یاد بیاوریم که با بذل جان، سرمشق صلابت، پایداری و وفاداری به آرمان آزادی به رغم همه مشکلات و خطرات آن شدند
زهره قائمی، ۴۹ ساله، همردیف مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران. فرمانده اشرف که به صلابت، خویشتنداری و تواضع، ظرفیت بالا و قضاوت درست شناخته می شد. او به دلیل فعالیت سیاسی در سالهای ۵۸ تا ۶۰ ، پنج سال در زندان بود. او در حمله قبلی قوای عراقی به اشرف در ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸، از ناحیه پا مورد اصابت گلوله قرار گرفت. وی یکی از زنان مقاومت ایران بود که اراده کرده بود به ستم به زنان در ایران خاتمه دهد و برای تحقق این هدف به نقطه ای رسید که رهبر و فرمانده ای لایق شد
میترا باقرزاده، ۵۴ ساله، از اعضای ارشد شورای رهبری مجاهدین. وی در رشته مدیریت تحصیل کرده و ۳۴ سال سابقه مبارزاتی داشت. او اهل آبادان بود و به خاطر عزم و اراده و ایمان خدشه ناپذیرش به آرمان آزادی شهرت داشت. در هنگام شهادت، او مسئول تیم امور حقوقی اشرف بود
ژیلا طلوع، ۵۳ ساله، عضو شورای رهبری مجاهدین از آذربایجان بود و ۳۴سال پیش در دوران دانشگاه به مجاهدین پیوست. او از نزدیک با زهره قائمی کار می کرد و مسئولیت ارتباطات اشرف را برعهده داشت
فاطمه کامیاب، ۵۲ ساله، زندانی سیاسی سابق اهل رشت و عضو شورای رهبری مجاهدین. او ۳۰ سال سابقه مبارزاتی داشت و به فداکاری و صداقت شهره بود. وی در هنگام شهادت، مسئول اداره امور لجستیکی اشرف بود. دو برادر وی قبل از این به دست رژیم آخوندی به شهادت رسیده بودند
مریم حسینی، ۴۹ ساله، عضو شورای رهبری مجاهدین و زندانی سیاسی سابق با ۴ سال سابقه زندان بود. وی ۳۱ سال سابقه مبارزاتی داشت و مسئول حفاظت اشرف بود. ضاربین دستهای او را بستند و بعد به او شلیک کردند
خانم رجوی در سال ۱۳۷۹ به مناسبت روز جهانی زن، طی مصاحبه ای که متعاقباً تحت عنوان «بهای آزادی» منتشر شد به اختصار زندگی زنانی که برای آزادی، علیه فاشیسم دینی ملایان وارد مبارزه می شوند را تشریح کرد و گفت: زنان باید خودشان حقوق خود را به دست بیاورند. هیچکس آزادی و رهایی را به زنان اعطا نمی کند... زنان باید مقاومت کنند تا راه آزادی گشوده و هموار شود... اولین گام باور به خود است و اینکه ما می توانیم... اینکه می توان و باید برای آزادی خود و دیگران مبارزه کرد. این واقعیت جدی و روح حاکم بر این مقاومت و همه زنان و مردان آن است... اما هرگز نباید فراموش کرد که آزادی بهای خاص خودش را می طلبد
و امروز ما معنی این بهای سنگین را به خوبی درک می کنیم. این شش زن، و شش زنی که هنوز بعد از سه سال مفقود هستند، دیگر نزد ما نیستند اما آرزوی ایران آزاد پابرجاست. این زنان با انتخاب زندگی با شرافت، آزادی و شهامت الگوهایی ماندگار از انسانیت را برجای گذشتند
بی شک آنها نمرده اند و صدها تن دیگر از جمله بسیاری زنان، مشعل آنها را تا مقصد نهایی حمل خواهند کرد. از خودگذشتگی و فدای این زنان والا تضمین حقوق و آزادیهای مساوی زنان در ایران آزاد فردا خواهد بود
http://women.ncr-iran.org/fa/مقالات/2180-زندگی-کردن-با-شرافت،-شهامت-و-آزادی
http://women.ncr-iran.org/fa/مقالات/2180-زندگی-کردن-با-شرافت،-شهامت-و-آزادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر