دوشنبه، اردیبهشت ۰۶، ۱۳۹۵

مارسل رجمن، رزمنده جوان مقاومت



مارسل رجمن معروف به‌سیمون موجئان، قدرت، میشل و میشل میكزلاو، اول ماه مه 1923 در ورشو بدنیا آمد.
فوریه سال 1944 در قلب كوهستان مونت-والرین تیرباران شد. وی از یهودیان لهستان بود كه به‌عنوان سرباز دواطلب وارد ارتش آزادیبخش فرانسه(چریك‌ها و پارتیزان‌ها- كارگران روز مزد مهاجر) شد. او عضو گروه مانوكیان و فرمانده گروه بسیار فعال عملیاتی «استالینگراد» بود.

زندگینامه

اولین سال‌های زندگی

مارسل رجمن در سن هشت سالگی بهمراه خانواده اش به‌فرانسه آمد. ده ساله بود كه وارد پیشآهنگی و باشگاه ورزشی كارگری یاسك شد. با اینكه دیر وارد مدرسه شد اما این دیركردش را جبران كرد. در پانزده سالگی موفق شد مدرك دوره ابتدایی را بدست آورده و بهمراه خانواده اش بعنوان كارگر بافندگی وارد كار شود.

جنگ جهانی دوم

از همان زمان كه گروه‌های جوانان كمونیست تشكیل شد، مارسل بلافاصله به‌آن‌ها پیوسته و فعالانه تا اوایل سال 1942 در آن تشكل مبارزه كرد. در تظاهرات‌های غیرقانونی، چسباندن اعلامیهها و … شركت داشت. مسؤل جوانان و فرهنگ در منطقه 6 شده و در منطقه 1، خیابان شهرك صنعتی ساكن شد.
در اوایل سال 1942، تقاضای پیوستن به‌یگان دوم یهودیان (FTP) را داد. این تقاضا پذیرفته شد. در این یگان مارسل بخاطر شجاعت و ذكاوتش از دیگران متمایز گشت. وی بلافاصله بعنوان مربی آموزش رزمندگان جدید انتخاب شد. زمانیكه گروه چكسلواكیایی FTP تشكیل شد، مارسل برای آموزش مهارت‌های جنگیدن پارتیزان‌ها به‌آنجا فرستاده شد. در اینكار بسیار موفق بود و اولین عملیات آن‌ها علیه آلمان‌ها در پل هنرها انعكاس بسیار زیادی داشت.
زمانیكه یگان‌های ارمنی تشكیل شد، او دوباره به‌عنوان مربی به‌آنجا اعزام شد. برجسته‌ترین عمل مارسل رجمن این بود كه اولین عملیات میساك مانوكیان در لووالوا، تحت هدایت او انجام شد.
سوم ژوئیه 1943، مقابل ساختمان 17 در خیابان میرابو، منطقه 16پاریس ، مارسل رجمن و ارنست بلانكوپوف با تمام قدرت نارنجك روی ماشین كریگسمارین پرتاب كردند. آلمانی‌ها با آتش پرحجمی پاسخ دادند. مارسل رجمن كه پلیس‌ها درتعقیبش بودند، موفق شد از صحنه فرار كند. اما ارنست بلانكوپف كه به‌سختی مجروح شده بود، ترجیح داد آخرین گلوله كمریاش را به‌سرش شلیك كند تا اینكه توسط دشمن دستگیر شود.
تابستان 1943، اعضای FTP-MOI تصمیم گرفتند فرماندهی پاریس بزرگ، ژنرال ون شومبرگ، امضاء كننده اعلامیه‌هایی كه در پاریس نصب شده بود و خبر از اعدام اعضای مقاومت می‌داد را در هم بكوبند. سرویس اطلاعات FTP-MOI افسر ارشدی ر ا شناسایی كرد.
او هر روز در حالیكه توسط دو گارد اسكورت می‌شد، با اسب برای گردش به‌جنگل بولونی می‌رفت. بعد از تفریح به‌خیابان رافائل برگشته و قبل از اینكه سوار ماشیناش بشود وارد محوطه لوكس هتل می‌شد. این ماشین او را به‌هتل موریس می‌برد. مسیر همیشه همین بود. مارسل رجمن، ریموند كوجیسكی و لئو كنلر تصمیم می‌گیرند عمل كنند. روز 28 ژوئیه 1943، هر سه نفر با پرتاپ نارنجك به‌ماشین حمله كرده و موفق می‌شوندكه صحنه را ترك كنند. اما سوژه جان سالم به‌درمی‌برد… علاو بر این، نفری هم كه آن‌روز داخل ماشین بود، فرمانده پاریس بزرگ نبود. او سرهنگ دوم موریتز ون مالیبر و عضو ستاد ژنرال ون شومبرگ بود.
از آن پس، مارسل رجمن همه جا مورد تعقیب قرار گرفته و اسمش در «اعلامیه سرخ» كه از طرف آلمان‌ها منتشر شده بود وارد گشت: «ریمون، یهودی لهستانی، سیزده سوء قصد».
دیری نگذشت كه خانه تیمیاش، در خیابان بلویل در پاریس از طرف اطلاعات عمومی متعلق BS2، لورفت، اما آن‌ها ترجیح دادند این تور را طولانی كنند تا اینكه تنها به‌یك بازداشت راضی شوند.
در ژوئیه و اوت 1943، بریگادهای ویژه شماره 2 از اطلاعات عمومی تمامی تلاششان را روی نیروهای مقاومت كه به آن‌ها «تروریست‌ها»ی ام.او.ی می‌گفتند، متمركز كردند. مارسل رجمن، مسؤل گروه سوزن‌های قطار و اجرای عملیات‌ها، میساك مانوكیان، فرمانده نظامی و لئو كلنر رزمنده بسیار كار كشته و جنگ آزموده، این سه نفر بیشتر از همه تحت تعقیب بودند.
اوایل ماه اوت 1943، لاجب گولبرگ كه بعد از ژوئیه 1942، پارتیزان خشنی شده بود (خانوادهاش در هجومی دستگیر شده بودند)، مورد شناسائی قرار گرفته و تا شماره 9-9 گذرگاه استنویل تعقیب شد. او به‌همراه مارسل رجمن، در حالیكه توسط بازرس صبور اطلاعات عام(RG) مورد تعقیب بود دوباره ظاهر شدند.
در پایان تابستان، تقریباً تمامی رزمندگان MOI مورد شناسایی قرار گرفته بودند.
سرویس اطلاعاتی FTP-MOI ، نسبت به‌افزایش موارد امنیتی در خیابان سن- دومینیك در پاریس اعلام هوشیاری كرده بود.
یك خودرو مرسدس بزرگ با صلیب شكسته روی پرچم‌هایش، مرتباً وارد محوطه خانه شیمی شده و یك نازی بلند پایه از آن پیاده می‌شد. بعد از 4 ماه تور گذاری، فرماندهی نظامی MOI ، مارسل رجمن، لئو كنلرو سلستینو الفونسو به‌این می‌اندیشند كه طرح حمله علیه این افسر بلند مرتبه را بریزند. عملیات تحت فرماندهی میساك مانوكیان، مسؤل نظامی FTP-MOI بعد از اوت 1943،انجام شد.
28 سپتامبر 1943، ساعت 8 و 30، مرسدس بنز چند دقیقه قبل از سوار كردن مسافرش توقف می‌كند.
سلستینو آلفونسو روی افسر اس.اس موقع سوار شدن به‌ماشین آتش باز می‌كند. شیشهها از قدرت گلوله‌ها می‌كاهند. مرد آلمانی زخمی می‌شود، تلاش می‌كند از در مخالف فرار كند ولی مارسل رجمن با شلیك سه گلوله كار را تمام می‌كند. از طریق مطبوعات آلمانی بود كه رزمندگان از هویت او باخبر شدند: سوژه عبارت بود از ژیلیوس ریتر، مسؤل STO (سرویس كار اجباری) در فرانسه. چاپ خبر این «عمل وحشت‌زا» در صفحه اول و مراسم خاكسپاری رسمی در كلیسای مادولین انعكاس بیشتری به‌این عملیات داد.

مارسل رجمن در دستان دشمن

16 نوامبر 1943، مارسل رجمن سر قرار با اولگا بانسیك- زِوِك ، توسط بریگادهای ویژه دستگیر شد.
در دادرسی 23 عضو اف.ت.پ- مهاجرین، كه روزهای 17 و 18 فوریه 1944جریان داشت محاكمه شد. اویكی از ده نفری بود كه در اعلامیه سرخ معرفی شده و در تمامی پاریس نصب شده بود. دادگاه نظامی آلمان او را به‌مرگ محكوم كرد. مارسل در قلب كوهستان والرین در 21فوریه 1944 به‌همراه عضو گروه مانوكیان تیرباران شد.
مادرش شانا رجمن (متولد 1893 در ورشو) در 3 فوریه 1944 با ستون شماره 67 كه عازم دارنسی بود به‌اردوگاه كار اجباری
 فرستاده شده ودر اردوگاه «بیركنا‌ٰئو» در اتاق گاز كشته شد. سیمون، برادر كوچكترش (متولد اول ژانویه 1927)، با ستون شماره 85 به‌اردوگاه كار اجباری بوشونوالد فرستاده شد.

بناهای یادبود

پارك كوچك مارسل رجمن، واقع در خیابان مرلن در منطقه 11پاریس، بعد از حكم 14 ژانویه 1994 به‌اسم او نامگذاری شده و محل برگزاری یك مراسم یادبودی در 21 فوریه سال 2010 بوده است.

فیلم‌های ساخته شده به‌یاد مارسل رجمن

– ارتش جنایت ساخته روبر گدگیان، تولید شده در سال 2009.
– اف.ت.پ – ام.او.ای در مقاومت ساخته موراد لافیت و لورانس كارسزنیا ( تولید شده در تصاویر معاصر.

یاداداشت‌ها و مراجع:

نگاره(پرتره) مارسل راجمن معروف به‌فاكیلته، تنظیم شده توسط بازرس‌هایBS2: «فاكیلته، 19ساله، پیكری قوی با قدی كوتاه، چهرهای گرد، موهای بلوطی تیره با فر و پرپشت، پیراهن ورزشی آبی دریایی با یقه گرد و نواری آبی در پایین، كفش‌های مشكی، با كیفی زیر بغل.»
منبع: پایگاه اطلاع رسانی(آرشیو) ساختمان یادبود شوآه در پارك كوچك مارسل 
رجمن(آرشیو) روی سایت اداره راه شهر پاریس.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر